Η κινηματογραφική εβδομάδα που ξεκινά σήμερα είναι πιθανότατα και η τελευταία του καλοκαιριού με πολλές νέες ταινίες στις αίθουσες. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν μία ιταλική κωμωδία και δυο indie αμερικανικές κομεντί, συν δύο επανακυκλοφορίες σπουδαίων τίτλων του παρελθόντος. Ξεκινώντας από «Το μόνο αγόρι στη Νέα Υόρκη» (***½)έχουμε την επιστροφή του Μαρκ Γουέμπ, του ανθρώπου που έδωσε φρέσκια πνοή στο υποείδος της «εναλλακτικής» κομεντί με το «500 μέρες με τη Σάμερ». Εδώ παρουσιάζει μια ακόμη πιο ολοκληρωμένη και ενδιαφέρουσα ιδέα, βοηθούμενος και από ένα εξαιρετικό καστ ηθοποιών.
O Τόμας (Κάλουμ Τέρνερ) είναι άλλος ένας μπερδεμένος νεαρός που περιπλανιέται στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Το ταλέντο του στο γράψιμο καταπιέζεται από τον εκδότη πατέρα του (Πιρς Μπρόσναν), ενώ η κοπέλα με την οποία είναι ερωτευμένος τον βλέπει μόνο σαν φίλο. Η καθημερινότητά του, ωστόσο, θα αλλάξει χάρη σε δύο νέες γνωριμίες: αυτή ενός μποέμ συγγραφέα (Τζεφ Μπρίτζες), που μετακομίζει δίπλα του κι εκείνη της πανέμορφης Τζοχάνα (Κέιτ Μπέκινσεϊλ), η οποία τυχαίνει να είναι και ερωμένη του πατέρα του. Η σχέση του με την τελευταία θα πυροδοτήσει σειρά σημαντικών αποκαλύψεων.
Ο Μαρκ Γουέμπ και ο σεναριογράφος του Αλαν Λεμπ στήνουν μια ενδιαφέρουσα και πολύ τρυφερή ιστορία ενηλικίωσης, με φόντο έναν κόσμο γεμάτο γουντιαλενικό ρομαντισμό σε σύγχρονη συσκευασία. Στην κοινωνικούς κύκλους των τεχνών, όπου εκτυλίσσεται η ιστορία, οι άνθρωποι ακούν μουσική από βινύλια, γράφουν σε γραφομηχανές, ενώ ο νεαρός πρωταγωνιστής δεν φαίνεται να έχει ιδέα από smartphone και Facebook. Κι αν αυτές οι ιδιαιτερότητες κινδυνεύουν να εντάξουν το φιλμ σχεδόν στην κατηγορία της… φαντασίας, είναι οι οξυδερκείς παρατηρήσεις του και οι ερμηνείες που τελικά το υψώνουν σε μία από τις καλύτερες κομεντί της χρονιάς.
Παρόμοιου ύφους αλλά μικρότερου δραματικού βάθους είναι ο «Ερωτας μετ’ εμποδίων» (***) του σχετικά πρωτοεμφανιζόμενου Μάικλ Σοβάλτερ. Εκεί ο Κιουμέλ, ένας ανερχόμενος κωμικός με καταγωγή από το Πακιστάν, γνωρίζει και ερωτεύεται την φοιτήτρια Εμιλι. Η σχέση τους εξελίσσεται ιδανικά, μόνο που η οικογένεια του Κιουμέλ δεν θα αποδεχθεί ποτέ μια Αμερικανίδα φιλενάδα. Ταυτόχρονα, η Εμιλι αρρωσταίνει σοβαρά…Αστεία και ανά στιγμές βαθιά συγκινητική κομεντί, πάνω στην αγάπη που δεν υποτάσσεται σε έθιμα και προκαταλήψεις. Ο Κιουμέλ Ναντζίανι του τηλεοπτικού «Silicon Valley» συνυπογράφει το σενάριο και πρωταγωνιστεί στο πλάι της Ζόι Καζάν, εγγονής του σπουδαίου κινηματογραφιστή, η οποία ξεχωρίζει με τη χαριτωμένη και αβίαστη ερμηνεία της.
Κυκλοφορούν ακόμα οι «Τέλειοι ξένοι» (***) του Πάολο Τζενοβέζε, ιταλική κωμωδία χαρακτήρων πάνω στην ειλικρίνεια και την ανθεκτικότητα των μόνιμων σχέσεων. Μια παρέα ζευγαριών, μακροχρόνιοι φίλοι μεταξύ τους, μαζεύονται σε ένα σπίτι για φαγητό κι αποφασίζουν να παίξουν ένα παιχνίδι: να μοιραστούν με τους υπολοίπους το περιεχόμενο κάθε επαφής που θα έχουν στο τηλέφωνό τους εκείνο το βράδυ. Οπως είναι λογικό, οι αποκαλύψεις ξεκινούν και τα πράγματα γίνονται άνω-κάτω. Ο Τζενοβέζε δημιουργεί ένα σύντομο (διαρκεί μόλις 1,5 ώρα) και σπιρτόζικο φιλμ, γεμάτο αστείες ατάκες και απολαυστικές ανατροπές. Καθώς η κωμωδία αποκτά σταδιακά… μαύρο χρώμα, τα κυνικά συμπεράσματα πληθαίνουν, ωθώντας το σύνολο προς τη χαρακτηριστική (αλλά όχι ενοχλητική) ιταλική υπερβολή.
Κυκλοφορούν ακόμα αυτή την εβδομάδα σε ψηφιακή επανέκδοση δύο σπουδαίες ταινίες του παρελθόντος. Η πρώτη είναι το «Λιμάνι της αγωνίας» (*****), ένα αναμφισβήτητο αριστούργημα, βραβευμένο με 8 Οσκαρ, πιθανώς η κορυφαία δημιουργική στιγμή του Ελία Καζάν. Ο ελληνικής καταγωγής Αμερικανός σκηνοθέτης εκτελεί εδώ την ιδανική κινηματογραφική συνταγή, έχοντας στη διάθεσή του ένα εξαιρετικό σενάριο αλλά και τον Μάρλον Μπράντο στον βασικό ρόλο. Ο τελευταίος δίνει ρεσιτάλ, ερμηνεύοντας έναν λιμενεργάτη, ο οποίος αποφασίζει να στραφεί ενάντια στους διεφθαρμένους εκπροσώπους του συνδικάτου του. Η δεύτερη ταινία είναι η «Αλίκη στις πόλεις» (****), του Βιμ Βέντερς, φιλμ εμβληματικό για το υποείδος της ταινίας δρόμου. Ο Ρούντιγκερ Φόγκλερ, alter ego του Βέντερς, τριγυρνά στις πόλεις της Ευρώπης παρέα με μια φοβερή πιτσιρίκα, ακούγοντας μουσική και κάνοντας τρέλες.
CINEMA ALERT
Την περασμένη εβδομάδα την είδαμε ως «ζωηρή» χήρα στο «Ερωτες και φιλίες» της Τζέιν Οστιν. Τώρα την απολαμβάνουμε και πάλι στον ρόλο μιας μοιραίας γυναίκας στο «Μόνο αγόρι στη Νέα Υόρκη». Ο λόγος για την Κέιτ Μπέκινσεϊλ, η οποία στα 44 της είναι ωραιότερη παρά ποτέ, γοητεύοντας –πάντα στους ρόλους που υποδύεται– πολύ νεότερους άνδρες, που παρατούν για χάρη της τις συνομήλικες φιλενάδες τους. Είναι ευπρόσδεκτη και αυτή η πιο ρομαντική πλευρά της Βρετανίδας ηθοποιού, η οποία έως τώρα ήταν γνωστή κυρίως για τις δυναμικές
της παρουσίες σε μπλοκμπάστερ δράσης, όπως η σειρά των «Underworld» ή η «Ολική επαναφορά».