Να βλέπεις στην οθόνη τη Ζαν Μορό και να είσαι στην Αθήνα μια καλοκαιρινή νύχτα. Να είσαι κοντά στη θάλασσα, αλλά να νιώθεις ότι βρίσκεσαι στην καρδιά του κόσμου. Η κινηματογραφική εμπειρία από το Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος μιλάει για μία νυχτερινή έξοδο με υπεραξία και αυτό το επιβεβαιώνουν οι χιλιάδες, έως τώρα, θεατές που ανταποκρίθηκαν στην πρόκληση να δουν μια καλή ταινία στο υπαίθριο σινεμά, Παρασκευή και Σάββατο στις 9 μ.μ., με ελεύθερη είσοδο. Είναι η ενότητα Park Your Cinema του Κέντρου Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος, που αναλαμβάνει να δώσει την «αντιπρόταση» για τον μήνα Αύγουστο. Πολλές προβολές έχουν ήδη γίνει και άλλες θα ακολουθήσουν, αλλά αυτό που ωθεί στην υπογράμμιση αυτής της κινηματογραφικής, αθηναϊκής εμπειρία είναι η ίδια η Ζαν Μορό.
Σημειώνουμε πως υπάρχει αφιέρωμα στο γαλλικό σινεμά και το πόσο ωραία είναι αυτή η ιδέα επικροτείται από τη σταθερή δημοτικότητα των γαλλικών ταινιών στην Ελλάδα. Αύριο, θα δούμε το «Ζιλ και Τζιμ» του Φρανσουά Τριφό (1962) και την άλλη Παρασκευή το «Ασανσέρ για δολοφόνους» (Les Amants) του Λουί Μαλ (1958). Και τα δύο με πρωταγωνίστρια τη Ζαν Μορό. Και με την υποστήριξη της πρεσβείας της Γαλλίας και του Institut Français στο Παρίσι.
Δεν χρειάζεται να πει κανείς πολλά για τις ταινίες του Τριφό ή του Μαλ. Αλλά αυτό που έρχεται αυθόρμητα στον νου είναι ότι στην εποχή μας η επαφή με τους πυλώνες του ευρωπαϊκού πολιτισμού από φωτεινές στιγμές του 20ού αιώνα επιδρά συνεκτικά και μας θυμίζει τα αριστουργήματα που γέννησε αυτός ο πολιτισμός. Θα έλεγε κανείς ότι το να παρακολουθήσει την ταινία «Ζιλ και Τζιμ» μια βραδιά καλοκαιριού στην Αθήνα, στο Ξέφωτο του «Νιάρχου», έχει μία αξία μεγάλου συμβολισμού. Ενώνει και δεν διχάζει. Ευφραίνει, συγκινεί, συνεγείρει και μελαγχολεί όπως πρέπει να κάνει κάθε έντιμη δημιουργία.
Θα χαρούμε λοιπόν και πάλι την αξεπέραστη Ζαν Μορό στα νιάτα της, το 1962, όταν ηθοποιός ετών 34, είχε προκαλέσει τεράστιο ενδιαφέρον στο παγκόσμιο κοινό. Ηταν ξεχωριστή, απόμακρη και οικεία, εύθραυστη και δυνατή. Στο «Ζιλ και Τζιμ», όπου ο Φρανσουά Τριφό είχε την εμπνευσμένη ιδέα να μεταφέρει στην οθόνη το μυθιστόρημα του Ανρί-Πιερ Ροσέ, θα τη δούμε δίπλα σε δύο ακόμη σπουδαίους ηθοποιούς, τον Οσκαρ Βέρνερ και τον Ανρί Σερ, που σχηματίζουν ένα τρίγωνο με φόντο την Ευρώπη που αλλάζει πριν και κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ανάμεσα στους δύο φίλους, ο ένας Αυστριακός και ο άλλος Γάλλος, που όταν κηρύσσεται ο πόλεμος πολεμούν σε αντίπαλα μέτωπα, η Ζαν Μορό είναι η αιώνια Αφροδίτη, αμφίσημη, σάρκινη και φευγαλέα. Την εποχή που βγήκε η ταινία (1962), το γεγονός του Μεγάλου Πολέμου ήταν ακόμη ιστορικά νωπό και ο Τριφό το χρησιμοποιεί ως ένα μεταίχμιο, ρήγμα και συμβολικό σύνορο.
Ολα αυτά κάτω από τον έναστρο ουρανό της Αθήνας σε ένα χώρο που έγινε προορισμός. Ενα ακόμη ραντεβού με τη Ζαν Μορό και το αξεπέραστο γαλλικό σινεμά εκείνης της εποχής.