Eνας φτωχός φοιτητής του Πανεπιστημίου Αθηνών έχει εγκαταλείψει τις σπουδές του λόγω οικονομικών δυσκολιών και βρίσκεται σε αναζήτηση εργασίας. Προσλαμβάνεται ως ηθοποιός σε ένα θίασο, όπου γνωρίζει και ερωτεύεται την πρωταγωνίστρια. Oταν αυτή ενδίδει σε ένα βιομήχανο, ο Ντίνος, απογοητευμένος, εγκαταλείπει το θέατρο και γίνεται καπνεργάτης. Εκεί, έρχεται αντιμέτωπος με την εκμετάλλευση των εργατών, συμβάλλει στην ίδρυση του συνδικάτου και ηγείται του αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη. Φυλακίζεται και όταν βγαίνει απαρνείται το παρελθόν του και αποφασίζει να πολεμήσει την κοινωνική σαπίλα.
Eργο του 1932 του Στέλιου Τατασόπουλου, η «Κοινωνική σαπίλα» αποτελεί το πρώτο φιλμ κοινωνικού προβληματισμού στην Ελλάδα. Είναι η πρώτη ταινία μυθοπλασίας που ασχολήθηκε με τη δεινή κατάσταση των άνεργων και φτωχών εργατικών πληθυσμών των αστικών κέντρων, και ταυτόχρονα απεικόνισε τους αγώνες για την οργάνωση της βιομηχανικής εργασίας σε συνδικάτα. Δεδομένου πως ο συνδικαλισμός και οποιαδήποτε δραστηριότητα που μπορούσε να θεωρηθεί αριστερή διώκονταν ως «ιδιώνυμο αδίκημα» με βενιζελικό νόμο του 1929, το γύρισμα της ταινίας ήταν ένα ριψοκίνδυνο εγχείρημα. Η ταινία, ψηφιακά αποκατεστημένη, προβάλλεται σήμερα και αύριο στο Κάσελ, στο πλαίσιο της documenta 14, σε παγκόσμια πρεμιέρα. Το εγχείρημα αποκατάστασης της ταινίας υλοποιήθηκε έπειτα από πρόταση της Ταινιοθήκης της Ελλάδος προς τον καλλιτεχνικό διευθυντή της documenta 14, Ανταμ Σίμτσικ, και τη βοηθό του καλλιτεχνικού διευθυντή και σύμβουλο επιμέλειας Κατερίνα Τσέλου, που έδειξαν ενδιαφέρον αναγνωρίζοντας την πρωτοποριακή για την εποχή θεματική της ταινίας.