Τέσσερις σειρές για τις οποίες αξίζει να μείνετε μέσα

Τέσσερις σειρές για τις οποίες αξίζει να μείνετε μέσα

3' 29" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μπορεί πλέον με την τρομερή παγκόσμια ανάπτυξη της τηλεόρασης, οι νέοι κύκλοι των σειρών να κάνουν πρεμιέρα σε όλη τη διάρκεια του χρόνου, ωστόσο το φθινόπωρο παραμένει –και παραδοσιακά– η εποχή που ξεκινά η…εντατική παρακολούθηση. Κι επειδή είναι εύκολο κανείς να χαθεί μέσα στον ωκεανό των προσφερόμενων επιλογών, σταχυολογούμε, αφού πήραμε μια καλή γεύση, τρεις νέες (συν μία δημοφιλέστατη που επιστρέφει) σειρές, τις οποίες αξίζει κάποιος να προσέξει. Τα «Mindhunter», «Alias Grace» και «Stranger Things» ανήκουν όλα στο Netflix και είναι χαρακτηριστικά των παραγωγών που ξεχωρίζουν, μεταξύ άλλων μετριότερων, μέσα στην πληθώρα προτάσεων της πλατφόρμας. Από την άλλη, δύσκολα θα έλειπε από τη λίστα και το HBO, το οποίο στέκεται, εδώ και δεκαετίες, στην κορυφή της αμερικανικής ποιοτικής τηλεόρασης. Καταλήγοντας, αξίζει να σημειωθεί και μια (καθόλου τυχαία) σύμπτωση: και οι τέσσερις σειρές που παρουσιάζονται, όπως και πολλές άλλες που κυκλοφορούν τελευταία, τοποθετούν τη δράση τους σε παρελθούσες δεκαετίες, από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι την Αμερική των ’70s και ’80s. Επιστροφή στις ρίζες και στο παρελθόν για καλύτερη ερμηνεία του (προβληματικού) παρόντος ή, απλώς, ρετρό νοσταλγία που «πουλάει»; Σε κάθε περίπτωση, καθίστε αναπαυτικά και πατήστε play…

Stranger Things

Το τηλεοπτικό φαινόμενο

Από τη στιγμή που έπεσαν οι τίτλοι του τέλους της πρώτης σεζόν, ξεκίνησε η αναμονή για την επιστροφή του. Το «Stranger Things» ήταν άλλωστε το τηλεοπτικό φαινόμενο των δύο τελευταίων ετών και οι φαν του δεν έβλεπαν την ώρα να επιστρέψουν στο σύμπαν του ρετρό μυστηρίου και της πολύχρωμης ’80s νοσταλγίας. Οι παραγωγοί πάντως της σειράς του Netflix, Ματ και Ρος Ντάφερ, δεν βιάστηκαν να σερβίρουν… μισοψημένο το δεύτερο πιάτο. Αποτέλεσμα: η νέα σεζόν είναι σχεδόν εξίσου πετυχημένη και συναρπαστική με την πρώτη. Η παραγωγή έχει ολοφάνερα μεγαλώσει, νέοι πρωταγωνιστές προστίθενται, ενώ και το επίπεδο του σασπένς παραμένει υψηλό. Κυρίως, η εικονοποιία της σειράς εξελίσσεται σε κανονικό ποτ-πουρί περίπου κάθε σημαντικής ταινίας φαντασίας που έχει υπάρξει, λειτουργώντας σαν παράλληλο κουίζ γνώσεων για τον παρατηρητικό θεατή. ΑΙΜ. Χ.

The Deuce

Η «βρώμικη» Νέα Υόρκη του ’70

«Καβαλώντας» το κύμα του «Game of  Thrones», το ΗΒΟ δημιουργεί τα τελευταία χρόνια διάφορα μεγάλα και τολμηρά πρότζεκτ, προορισμένα να το διαδεχτούν. Το πιο τολμηρό, ωστόσο, ανάμεσά τους είναι σίγουρα το «The Deuce». Με τους Τζορτζ Πελεκάνος και Ντέιβιντ Σίμον του αριστουργηματικού «The Wire» στο τιμόνι και καστ που περιλαμβάνει σταρ, όπως ο Τζέιμς Φράνκο και η Μάγκι Τζίλεχαλντ, οι προσδοκίες ήταν εξαρχής μεγάλες. Και η πράξη όμως… ανταποκρίθηκε. Η σειρά μάς κάνει μια βόλτα στη βρώμικη, κυριολεκτικά και μεταφορικά, Νέα Υόρκη του 1970, σε ένα Μανχάταν πορνείας, νταβατζήδων και μαφιόζικης προστασίας. Με εκπληκτική αισθητική και σχεδόν πρωτοφανή ωμότητα, το «The Deuce» αποτελεί αυτήν τη στιγμή ένα από τα κορυφαία δείγματα της σύγχρονης, ποιοτικής και δίχως εκφραστικά ταμπού αμερικανικής τηλεόρασης. Αιμ. Χ.

Alias Grace

Με την καλύτερη γυναικεία ερμηνεία

Το δεύτερο βιβλίο της Μάργκαρετ Ατγουντ που μεταφέρεται στην τηλεοπτική οθόνη – προηγήθηκε την άνοιξη το «The Handmaid’s Tale». Το «Alias Grace» αφηγείται την ιστορία της διαβόητης φόνισσας Γκρέις Μαρκς (Σάρα Γκάντον), η οποία το 1843 καταδικάστηκε για τη δολοφονία του εργοδότη της, γαιοκτήμονα Τόμας Κινέαρ (Πολ Γκρος), και της οικονόμου και ερωμένης του Νάνσι Μοντγκόμερι (Αννα Πάκουιν). Συναντάμε την Γκρέις Μαρκς το 1859, όταν έχει πια συμπληρώσει μια 15ετία στις φυλακές Κίνγκστον. Η ερμηνεία της Σάρα Γκάντον είναι εκπληκτική, η καλύτερη που έχω δει να καταθέτει γυναίκα ηθοποιός τα τελευταία χρόνια στην τηλεόραση. Το πρόσωπό της, χωρίς καν να συσπάται, μετατρέπεται σε ένα χάρτη συναισθημάτων και αντιδράσεων. Η σειρά αποτελείται από έξι σαρανταπεντάλεπτα επεισόδια και είναι διαθέσιμη στο Netflix. Μ. Α.

Mindhunter

Θρίλερ με φαιά ουσία και λίγο… αίμα

«Πού στρέφουμε τις έρευνές μας όταν το κίνητρο μας διαφεύγει;». Αυτή η ερώτηση από τον εκπαιδευτή διαπραγματευτών του FBI Χόλντεν Φορν (Τζόναθαν Γκροφ) αποτελεί τη «ραχοκοκαλιά» της νέας σειράς «Mindhunter», παραγωγής Ντέιβιντ Φίντσερ (και Σαρλίζ Θέρον). Η ιστορία ξεκινά το 1977, στα πρώτα βήματα της εγκληματολογικής ψυχολογίας και της διαμόρφωσης προφίλ εγκληματιών στην αμερικανική υπηρεσία ασφαλείας. Ο 29χρονος Χόλντεν συνειδητοποιεί ότι αφενός η εγκληματολογία έχει σχεδόν εξαντλήσει τα εργαλεία που διαθέτει, αφετέρου τα εγκλήματα γίνονται όλο και περισσότερα, πιο ειδεχθή και δυσερμήνευτα. Η σειρά φέρει ατόφια τη σφραγίδα του Ντέιβιντ Φίντσερ («Seven», «Zodiac», «House of cards»), που πλέκει με μαεστρία ένα ψυχολογικό μάλλον παρά αστυνομικό θρίλερ, όπου περισσεύει η φαιά ουσία και όχι το αίμα. Μ. Α.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή