Νέες ταινίες: Το σφαγείο της αγάπης και τα άστρα αλλιώς

Νέες ταινίες: Το σφαγείο της αγάπης και τα άστρα αλλιώς

3' 20" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Δύο πολύ διαφορετικές αλλά εξίσου σπουδαίες –για ξεχωριστούς λόγους– κινηματογραφικές πρεμιέρες έχουμε αυτή την εβδομάδα, ενώ και η αγαπημένη των παιδιών Pixar επιστρέφει με ένα ακόμα καλοφτιαγμένο animation. Αρχή από τους σινεφίλ: αυτοί δεν πρέπει να χάσουν το υπέροχο παραμύθι «Η ψυχή και το σώμα» (****) της Ιλντιγκο Ενιέντι, το οποίο πρωτοείδαμε στην έναρξη του φετινού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ενα παραμύθι που ωστόσο παντρεύεται με τον πιο ωμό, πολλές φορές, ρεαλισμό, προκειμένου να ερμηνεύσει το «ανεξήγητο» των ανθρώπινων συναισθημάτων.

Ο Εντρέ και η Μαρία είναι δυο άνθρωποι εσωστρεφείς και απομονωμένοι – εκείνος λόγω εμπειριών, εκείνη εκ φύσεως. Θα γνωριστούν στο σφαγείο βοοειδών όπου εργάζονται και θα δείξουν κάποιο ενδιαφέρον ο ένας για τον άλλον. Το απλό ενδιαφέρον, όμως, γίνεται τεράστια έκπληξη και περιέργεια όταν συνειδητοποιούν πως κάθε βράδυ μοιράζονται το ίδιο όνειρο, στο οποίο ζουν μαζί ως ζευγάρι ελαφιών στο χιονισμένο δάσος. Καθώς και οι δύο παλεύουν με τους προσωπικούς φόβους, τις αναστολές τους, αλλά και έναν σκληρό κοινωνικό περίγυρο, η σχέση τους μπορεί να εξελιχθεί είτε σε σανίδα σωτηρίας είτε σε βαρίδι που θα τους τραβήξει για πάντα στον βυθό.

Η Ενιέντι, που βραβεύθηκε με τη Χρυσή Αρκτο του Βερολίνου για την ταινία, αφηγείται μια απλή αλλά γεμάτη εσωτερική δύναμη ιστορία για τον ανθρώπινο δεσμό που μπορεί να ανθίσει ακόμα και στο πιο απροσδόκητο σημείο. Ο ρομαντισμός της είναι αγνός, γαλήνιος, όπως τα δύο πανέμορφα ζώα του ονείρου που επαναλαμβάνεται. Διαθέτει ακόμα χιούμορ και συνετή κλιμάκωση, αποφεύγοντας τους μελοδραματισμούς· σχολιάζει δε αριστοτεχνικά έναν κόσμο κρύο, κυνικό (αυτό συμβολίζει το σφαγείο), διαρκώς και πιο ακατάλληλο για τις ευαίσθητες ψυχές, οι οποίες αγωνίζονται να δημιουργήσουν τον δικό τους θύλακο ασφάλειας και ανθρωπιάς.

Και από τις σινεφίλ επιλογές στο μπλοκμπάστερ της εβδομάδας, το πιο πολυαναμενόμενο ίσως της φετινής σεζόν. Το «Star Wars: Οι τελευταίοι Τζεντάι» (***) είναι περίπου βέβαιο ότι θα σαρώσει τα ταμεία. Εκατομμύρια κόσμος θα έσπευδε να το δει ακόμα κι αν δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια αδέξια συρραφή φαντασμαγορικών προηγουμένων. Ευτυχώς στην Disney, η οποία έχει πια τα δικαιώματα του «Πολέμου των Αστρων», δεν επέλεξαν αυτό τον δρόμο· αντιθέτως, έδωσαν στον σκηνοθέτη και σεναριογράφο Ράιαν Τζόνσον χρόνο και μέσα, ώστε να δημιουργήσει ένα καλοσχεδιασμένο και πολύ διασκεδαστικό φιλμ, αντάξιο της κληρονομιάς του franchise.

Οι ήρωές του, που τους γνωρίσαμε στο προηγούμενο, έβδομο επεισόδιο, βρίσκονται όλοι εκεί και είναι ξανά απολαυστικοί. Τα ηνία ωστόσο εδώ κρατάει ένας ακόμα πιο παλιός γνώριμος.

Ο θρυλικός Τζεντάι Λουκ Σκάιγουοκερ (Μαρκ Χάμιλ) βρίσκεται στο κέντρο της ιστορίας ως μέντορας της νεαρής Ρέι (Ντέιζι Ρίντλεϊ), αλλά και ως καταλύτης της τελικής δράσης.

Το φιλμ παίρνει τον χρόνο του, ώστε να συνδέσει τις σύγχρονες εξελίξεις με όσα έχουν συμβεί στο παρελθόν, χαρίζοντας έτσι βάθος τόσο στην αφήγηση όσο και στους ήρωές του. Εισάγει επίσης και 2-3 καινούργιους από αυτούς, κορυφαίος εκ των οποίων είναι αναμφίβολα εκείνος του μοναδικού Μπενίσιο ντελ Τόρο. Το σημαντικότερο: η ταινία μένει πιστή στο πιο συναρπαστικό και συνάμα συμβολικό στοιχείο της «Star Wars» μυθολογίας, τη Δύναμη που όπως μαθαίνουμε εδώ –μέχρι το επικά συγκινητικό φινάλε– μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα από το να σηκώνει πέτρες και να ξεγελά ανόητα ανθρωποειδή…

Μια εικοσαετία –και βάλε– έχει συμπληρώσει πια η Pixar από τότε που μας σύστησε το σύγχρονο animation με το πρώτο «Toy Story» και συνεχίζει. Στο «Coco» (***), μάλιστα, που κυκλοφορεί αυτή την εβδομάδα, μας κάνει μια βόλτα μέχρι το Μεξικό, για να υμνήσει τη μουσική και να μας συστήσει τις γοητευτικές παραδόσεις του.

Ο μικρός Μιγκέλ έχει όνειρο να γίνει σπουδαίος μουσικός, όμως η συγκεκριμένη τέχνη αποτελεί κανονικό casus belli για την οικογένειά του. Καθώς ξημερώνει η περίφημη Ημέρα των Νεκρών, ο Μιγκέλ θα καταλήξει σε έναν θαυμαστό, παράλληλο κόσμο, παρέα με τον πιστό του σκύλο, τον Δάντη, κι έναν καινούργιο, ελαφρώς… κοκαλιάρη φίλο.

CINEMA ALERT

Ο Ανταμ Ντράιβερ είναι κάπως παράξενη αλλά και ενδιαφέρουσα περίπτωση νέου ηθοποιού. Τον γνωρίσαμε μέσα από το τηλεοπτικό «Girls», ωστόσο τις πραγματικές του δυνατότητες τις είδαμε πέρυσι στο αριστουργηματικό «Paterson» του Τζιμ Τζάρμους. Στο νέο «Star Wars» φορά ξανά τον μανδύα του σκοτεινού Κάιλο Ρεν, καταφέρνοντας να αποδώσει εξαιρετικά την εσωτερική πάλη του χαρακτήρα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή