Μονομάχοι, φωτόσπαθα και η Δύναμη

Μονομάχοι, φωτόσπαθα και η Δύναμη

3' 18" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Star Wars: Οι τελευταίοι Τζεντάι (***)

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ (2017)

Σκηνοθεσία: Ράιαν Τζόνσον

Ερμηνείες: Μαρκ Χάμιλ, Ντέιζι Ρίντλεϊ, Ανταμ Ντράιβερ, Κάρι Φίσερ

Καθώς έπεφταν τα κλασικά κίτρινα γράμματα με φόντο τον Γαλαξία, για πρώτη φορά –στις πολλές δεκάδες που τα έχω δει, μαζί με τις επαναλήψεις– σκέφτηκα πως θα είναι κάπως ανιαρό να παρακολουθήσω έναν ακόμα «Πόλεμο των Αστρων». Η σειρά ταινιών που ξεκίνησε πριν από 40 χρόνια, για να συναρπάσει ολόκληρες γενιές θαυμαστών, επιστρέφει αυτή την εβδομάδα με την 8η συνέχειά της, η οποία, προφανώς, δεν θα είναι και η τελευταία.

Αυτό, όμως, δεν είναι καινούργιο. Υπάρχουν, άλλωστε, επιτυχημένα franchise ταινιών στην ιστορία του κινηματογράφου που έχουν τραβήξει το ίδιο ή ακόμα περισσότερο: τα «Τζέιμς Μποντ», οι «Μπάτμαν», οι «Χάρι Πότερ» κ.ο.κ. Γενικώς, οτιδήποτε μπορεί να εξασφαλίσει μεγάλες εισπράξεις στο ταμείο με μίνιμουμ ρίσκο παραγωγής είναι περίπου καταδικασμένο να αποκτήσει 3ο, 4ο και… 24ο μέρος, ανεξάρτητα αν κάτι τέτοιο συνήθως ρίχνει κατακόρυφα την ποιότητα του «προϊόντος». Το καλό είναι πως αυτό δεν ισχύει για τους «Τελευταίους Τζεντάι». Οπως και η προηγούμενη, προ δύο ετών, ταινία, που αναβίωσε τον μύθο του «Πολέμου των Αστρων», έτσι και η συνέχειά της στέκεται πολύ καλά και (κυρίως) χωρίς να δίνει την εντύπωση της «αρπαχτής».

Το δεύτερο μισό

Ούτε και είναι ανιαρή. Η διάρκειά της –περίπου 2,5 ώρες– μπορεί να είναι κάπως υπερβολική, όμως το πραγματικά καλό κομμάτι της ταινίας είναι το δεύτερο μισό, με τη δράση να κλιμακώνεται έξυπνα από τον σκηνοθέτη και σεναριογράφο Ράιαν Τζόνσον. Οσα είχαν μπει σε κίνηση από το προηγούμενο επεισόδιο, εδώ συνεχίζονται: η νεαρή Ρέι (Ντέιζι Ρίντλεϊ) κάνει τα πρώτα της βήματα ως μαθητευόμενη Τζεντάι στο πλευρό του θρυλικού Λουκ Σκάιγουοκερ (Μαρκ Χάμιλ). Ταυτόχρονα, οι εναπομείναντες μαχητές της Αντίστασης, υπό την καθοδήγηση της Λέια (Κάρι Φίσερ), προσπαθούν να ξεφύγουν από τo αμείλικτο Πρώτο Τάγμα, ενώ νέες πληροφορίες σχετικά με το παρελθόν του αμφιλεγόμενου Κάιλο Ρεν (Ανταμ Ντράιβερ) έρχονται στο φως.

Συμβαίνει σε όλα τα μεγάλα franchise, οι δημιουργοί των νέων ταινιών να καλούνται να ισορροπήσουν ανάμεσα σε δύο, συχνά αντικρουόμενα, «καθήκοντα»: από τη μία, αυτό του να φτιάξουν ένα κανονικό, ομοιογενές φιλμ και από την άλλη η ανάγκη να συμπεριλάβουν όλα εκείνα τα γνώριμα και αγαπημένα στοιχεία της σειράς που (θεωρητικά) φέρνουν το κοινό στην αίθουσα.

Στην προκειμένη περίπτωση το παραπάνω… εκκρεμές λειτουργεί αρκετά ικανοποιητικά, κυρίως επειδή οι περισσότεροι από τους καινούργιους χαρακτήρες το υποστηρίζουν. Επιπλέον, οι σκηνές δράσεις, πολύ σημαντικές σε τέτοιου είδους ταινίες, ποτέ δεν γίνονται υπερβολικά χαώδεις ή μακροσκελείς, όπως συμβαίνει σε ανάλογα μπλοκμπάστερ («Transformers», «Avengers» κ.τ.λ.). Εδώ τα πράγματα συνήθως καταλήγουν στην πιο απλή –και αγαπημένη– εκδοχή του «Πολέμου των Αστρων»: δύο μονομάχοι, ο ένας απέναντι στον άλλο, δύο φωτόσπαθα και… είθε η Δύναμη να είναι μαζί τους.

Το βαρόμετρο της εβδομάδας

Στο «Η Ψυχή και το Σώμα» η Ουγγαρέζα Ιλντιγκο Ενιέντι δημιουργεί ένα ιδιαίτερο δράμα, που ρεαλισμός και φαντασία εναλλάσσονται αριστοτεχνικά, κερδίζοντας τη Χρυσή Αρκτο του τελευταίου Φεστιβάλ Βερολίνου. Ο Εντρε και η Μαρία, δύο άνθρωποι μοναχικοί και εσωστρεφείς, γνωρίζονται στο σφαγείο βοοειδών, όπου εργάζονται. Σύντομα θα ανακαλύψουν πως μοιράζονται ακριβώς τα ίδια όνειρα κάθε βράδυ, με αποτέλεσμα να αισθανθούν αμήχανοι αλλά και (συγκρατημένα) ενθουσιασμένοι για τις προοπτικές που ανοίγονται μπροστά τους. Η ταινία είναι υποψήφια και για το ξενόγλωσσο Οσκαρ του 2018.

Στο «Χριστούγεννα και Σία» ο Αγιος Βασίλης φοράει πράσινη στολή και… εκστρατεύει για να σώσει τη μεγάλη γιορτή που κινδυνεύει. Την κωμωδία υπογράφει ο Αλέν Σαμπά, σκηνοθέτης πολλών γαλλικών μπλοκμπάστερ, όπως το «Αστερίξ και Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα». Συμμετέχει και η Οντρέ Τοτού.

Στο «Coco» η Pixar επιστρέφει για να χαρίσει άλλη μια περιπέτεια κινουμένων σχεδίων, η οποία ξεχωρίζει και χάρη στα κοινωνικά, παγκόσμια μηνύματά της. Αυτή τη φορά μάλιστα αποτίει φόρο τιμής και στη μεξικανική παράδοση, μιας και η ιστορία εξελίσσεται στη χώρα της Λατινικής Αμερικής. Ο μικρός Μιγκέλ αποφασίζει να πάει κόντρα στην οικογενειακή παράδοση, η οποία απαγορεύει την ενασχόληση με τη μουσική, προκειμένου να κυνηγήσει το όνειρό του. Στον δρόμο θα γνωρίσει μια νέα, υπέροχη χώρα, θα ανακαλύψει την κρυφή ιστορία της οικογένειάς του και θα κάνει έναν καινούργιο, πολύ ιδιαίτερο φίλο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή