Ο Ντένζελ Ουάσιγκτον είναι από τους καλύτερους αλλά και –κυρίως– τους πιο σημαντικούς ηθοποιούς του σύγχρονου Χόλιγουντ. Σημαντικός διότι, μαζί με την Οπρα και μερικούς ακόμα, αποτελεί παράδειγμα για εκατομμύρια νέους Αφροαμερικανούς, με τη φράση «Be like Denzel» να είναι κάτι σαν παροιμία πια στις έγχρωμες φτωχογειτονιές των ΗΠΑ. Αυτή την εβδομάδα τον βλέπουμε να επιστρέφει ως action hero, στο μοναδικό μάλιστα σίκουελ της μέχρι τώρα πλούσιας καριέρας του. Και φυσικά υποδύεται τον προστάτη των αδυνάτων…
Ο Ρόμπερτ Μακόλ είναι ένας πραγματικός φύλακας-άγγελος. Εντοπίζει τα κενά που αφήνουν η Δικαιοσύνη και οι Αρχές και τα αναπληρώνει με τρόπο αμείλικτο.
Οι ασύδοτοι νεαροί μπίζνεσμεν που κακοποίησαν σεξουαλικά και πέταξαν στον δρόμο μια νεαρή κοπέλα, θα τα πουν ένα χεράκι με τις γροθιές του κ.ο.κ. Βέβαια έχει και εκείνος το σκοτεινό παρελθόν του κι αυτό θα επιστρέψει για να τον στοιχειώσει σε αυτό το σίκουελ του επιτυχημένου πρώτου «Equalizer», απειλώντας αυτή τη φορά και δικούς του ανθρώπους.
Ο Ουάσιγκτον συνεργάζεται ξανά με τον Αντουάν Φουκουά, τον άνθρωπο που τον οδήγησε στο δεύτερο Οσκαρ της καριέρας του, με την εξαιρετική «Ημέρα Εκπαίδευσης». Το αποτέλεσμα είναι ένα κλασικό, παλαιάς κοπής θρίλερ, το οποίο κρατά το ενδιαφέρον με τις καλοστημένες –κατά κανόνα– χορογραφίες δράσης του αλλά και τις μπόλικες αποκαλύψεις σχετικά με το παρελθόν ενός ήρωα που μοιάζει με εξολοθρευτή άγγελο. Κι από την άλλη υπάρχει ο ίδιος ο Ντένζελ Ουάσιγκτον, ο οποίος τελείως αβίαστα και πειστικά ερμηνεύει αυτόν τον τύπο που φέρνει πιο πολύ στους παραδοσιακούς εκδικητές και λιγότερο στους σύγχρονους –έστω σκοτεινούς– κινηματογραφικούς χαρακτήρες των κόμικς.
Νέο έδαφος
«Είμαι στον χώρο σαράντα χρόνια και δεν έχω κάνει κάτι δεύτερη φορά. Ο ενθουσιασμός έρχεται όταν κάτι είναι καινούργιο. Αυτό το σενάριο εξερευνά νέο έδαφος. Τη σχέση με τη Σούζαν, τον χαρακτήρα της Μελίσα Λίο και με το νεαρό αγόρι που παίζει ο Αστον Σάντερς. Αυτή η ταινία είναι ένα προσωπικό ταξίδι του Μακόλ γιατί έχει να κάνει με αυτό που συμβαίνει σε όσους μπαίνουν στη ζωή του. Δεν επιτρέπει σε κανέναν να είναι μέρος της ζωής του και τώρα που ανοίγεται σε ανθρώπους, τα πράγματα δεν πάνε καλά», λέει σχετικά με τον ρόλο του ο Αμερικανός ηθοποιός. Στην ταινία, ο Μακόλ όντως παίρνει υπό την προστασία του έναν νεαρό Αφροαμερικανό, προσπαθώντας να τον ωθήσει μακριά από τις μαφίες των γκέτο και προς τον δρόμο της προκοπής. Αλλωστε και εκείνος στην πραγματική ζωή κάνει κάτι ανάλογο.
«Αλλά ο Ρόμπερτ Μακόλ μοιάζει με τον ίδιο τον Ντένζελ. Εκείνος δεν θα ήθελε να μιλάω γι’ αυτό, γιατί δεν του αρέσει να παίρνει τα εύσημα, αλλά κάνει πολλά για τους άλλους. Μου μετέδωσε κάτι που έμαθε ο ίδιος από τον Νέλσον Μαντέλα: ένας βοσκός οδηγεί από πίσω, όχι από μπροστά. Εχει πάρει την ιδέα αυτή και βοηθά ανθρώπους, χωρίς να τραβά τα φώτα πάνω του», επιβεβαιώνει και ο σκηνοθέτης του φιλμ.
Το βαρόμετρο της εβδομάδας
– Στη «Γλυκιά πατρίδα» ο Αυστραλός Γουόρικ Θόρντον συγκεντρώνει ένα μείγμα από λευκούς καταξιωμένους ηθοποιούς (όπως ο Σαμ Νιλ) και Αβορίγινες συμπατριώτες του, φτιάχνοντας ένα σύγχρονης… ανησυχίας γουέστερν. Ο Σαμ, ένας μεσήλικας Αβορίγινας, δουλεύει μαζί με τη γυναίκα του για λογαριασμό ενός ευγενικού ιεροκήρυκα. Οταν εκείνος θα τους στείλει να βοηθήσουν τον νεοφερμένο ιδιοκτήτη –και βετεράνο πολέμου– μιας γειτονικής έκτασης, τα πράγματα θα πάρουν βίαιη τροπή. Η ταινία ακολουθεί τους περισσότερους κώδικες του γουέστερν, έχοντας ωστόσο πάντα στο κέντρο της το αίσθημα του ανθρωπισμού και της ελευθερίας.
– Στις «Τρεις κορυφές» παρακολουθούμε ένα οικογενειακό δράμα, το οποίο παραμένει αρκετά επίπεδο και προβλέψιμο ώς το τέλος. Ο Ααρον και η Λέα, ένα νέο ζευγάρι, πηγαίνουν εκδρομή. Μαζί τους είναι και ο οκτάχρονος γιος της δεύτερης, ο οποίος νοσταλγεί τον μπαμπά του και δυσκολεύεται να αποδεχθεί τον Ααρον ως «αντικαταστάτη».
– Στο «Τσε: O Επαναστάτης» βλέπουμε το δεύτερο μέρος του εξαιρετικού δίπτυχου του Στίβεν Σόντερμπεργκ πάνω στον Ερνέστο Γκεβάρα. Σε αυτή την ταινία ο Τσε έχει πια αποχωριστεί την αγαπημένη του Κούβα και τα υπουργικά αξιώματα, προκειμένου να κηρύξει την επανάσταση και σε άλλες περιοχές του πλανήτη. Συγκεκριμένα στη Βολιβία, όπου παρακολουθούμε την οργάνωση του εκεί κινήματος και την εξέλιξή του μέχρι το τραγικό τέλος περίπου έναν χρόνο αργότερα. Πολύ πιο σκοτεινό από το πρώτο μέρος, το φιλμ παρουσιάζει έναν Τσε εξαντλημένο από τις κακουχίες και τις ήττες, με το πνεύμα του ωστόσο άφθαρτο και ικανό να εμπνεύσει.