Τσάμικος και πεντοζάλης στο Λονδίνο

Τσάμικος και πεντοζάλης στο Λονδίνο

3' 10" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ηλεκτρονικοί ήχοι μπλέκουν γλυκά με παραδοσιακές λύρες και τύμπανα. Ανδρες και γυναίκες με ενωμένα χέρια σχηματίζουν κύκλους που ανοιγοκλείνουν. Τα ρούχα τους είναι πολύχρωμα, θυμίζουν μινωικές τοιχογραφίες. Τα σώματά τους περιστρέφονται και ακολουθούν τον ρυθμό της μουσικής, σαν στάχυα που γέρνουν προς την κατεύθυνση του ανέμου.

Από τσάμικο είναι αυτή η κίνηση ή από πυρρίχειο; Ή μήπως από πεντοζάλη; Δεν έχει σημασία, το κοινό ενθουσιάζεται, το θέατρο σείεται από χειροκροτήματα. Καλώς ήρθατε στον κόσμο του «Τhe thread»!

Ολα ξεκίνησαν, όπως γίνεται πάντα, από ένα μεγάλο στοίχημα: «Να δημιουργηθεί μια πρωτοποριακή παράσταση σύγχρονου χορού, η οποία να επαναφέρει στη μνήμη του διεθνούς κοινού τόσο την Ελλάδα όσο και τη φιλοσοφία της. Και έτσι να λειτουργήσει σαν διαβατήριο της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας της χώρας μας», λέει η Γεωργία Ηλιοπούλου, διευθύνουσα σύμβουλος της πολιτιστικής εταιρείας Λάβρυς. «Ο χορός, άλλωστε, αποτελεί οικουμενική γλώσσα που ξεπερνάει όλες τις διαφορές –πολιτισμικές, θρησκευτικές–, ενώ υπήρξε σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας ήδη από την αρχαιότητα».

Η πρώτη σκέψη ήταν να βρεθεί χορογράφος που θα αντιμετώπιζε θετικά την ιδέα να παντρέψει το παρελθόν, δηλαδή τους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς, με το σήμερα. Οι άνθρωποι της Λάβρυς αποφάσισαν να μην είναι Ελληνας, ώστε να έχει «γλώσσα» διεθνή. Εκαναν, λοιπόν, κρούση στον πολυβραβευμένο Βρετανό Ράσελ Μάλιφαντ, έναν από τους κορυφαίους χορευτές και χορογράφους της γενιάς του, που έχει συνεργαστεί με μεγάλα μπαλέτα και σπουδαίες προσωπικότητες (ανάμεσά τους και η Σιλβί Γκιγιέμ), ενώ είναι βασικός χορογράφος του περίφημου λονδρέζικου θεάτρου Sadler’s Wells, γνωστού και ως «η Μέκκα του σύγχρονου χορού». Εκείνος ενθουσιάστηκε. Το 2016, μαζί με τη Γεωργία Ηλιοπούλου ταξίδεψαν στο Παρίσι για να συναντήσουν τον διάσημο Ελληνα συνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου, ο οποίος αμέσως δέχθηκε να «ντύσει» την παράσταση με τη μουσική του. Σύντομα στην παρέα προστέθηκαν η διεθνώς αναγνωρισμένη σχεδιάστρια Μαίρη Κατράντζου, για τα κοστούμια, και ο «μετρ των φωτισμών» Μάικλ Χαλς. Τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς, η Ελένη Σπαθιά και ο Τάκης Καραχάλιος ανέλαβαν να μυήσουν τον Μάλιφαντ στον κόσμο των ελληνικών παραδοσιακών χορών. Το 2017 ξεκίνησαν οι πρόβες.

Τσάμικος και πεντοζάλης στο Λονδίνο-1

Ο βραβευμένος χορευτής και χορογράφος Ράσελ Μάλιφαντ.

Και πριν από λίγες ημέρες, στο κατάμεστο Sadler’s Wells, «Ο μίτος της Αριάδνης» έκανε παγκόσμια πρεμιέρα, με τους δεκαοκτώ εξαιρετικούς χορευτές του: οι έξι παραδοσιακών ελληνικών χορών.

Διθυραμβικές κριτικές

Ο βρετανικός Τύπος υποδέχθηκε το «The thread» με διθυραμβικές κριτικές. «Oι χορευτές στο “σύμπαν” του χορογράφου υλοποιούν κάθε ιδέα του με άνεση και αφοσίωση. Είναι ένα θέαμα που σου κόβει την ανάσα και δεν θυμίζει τίποτε από όσα έχει κάνει στο παρελθόν ο Μάλιφαντ», έγραψαν οι Times. Για τον Guardian, «η συνοχή των χορευτών είναι εντυπωσιακή. Η παράσταση φέρνει στον νου των θεατών την εικόνα ενός αρχαίου πολιτισμού, αλλά τον μετατρέπει σε κάτι ζωντανό». «Μόνο ο Μάλιφαντ και ο Χαλς μπορούσαν να κάνουν τέσσερις χορεύτριες να μοιάζουν με Καρυάτιδες αρχαίου ναού που ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μας», σχολίασε η Telegraph ένα από τα κομμάτια της χορογραφίας.

«Η μεγάλη πρόκληση για μένα ήταν να αποφασίσω σε ποια σημεία θα άφηνα τη μοντέρνα χορογραφία να πλησιάσει τη φόρμα των παραδοσιακών χορών – ενταγμένη βέβαια σε ένα καινούργιο περιβάλλον μουσικής και φωτισμού. Για να το κάνω, έπρεπε να μάθω ένα νέο “λεξιλόγιο”, να αναλύσω τις διαφορές και τις ομοιότητες ανάμεσα στα δύο είδη και να βρω τρόπους να τα συνδέσω», λέει στην «Κ» ο Ράσελ Μάλιφαντ, ο οποίος μελέτησε πολύ τους ελληνικούς χορούς για να μπορέσει να σχηματίσει τις δικές του «χορευτικές φράσεις» και δεν κρύβει πόσο τον γοήτευσαν «οι φιγούρες και τα άλματα του τσάμικου, η ένταση των κρητικών χορών και η απελευθέρωση του σώματος στους ποντιακούς χορούς».

Μετά την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Λονδίνο, «Ο μίτος της Αριάδνης» θα ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο – και το καλοκαίρι θα έρθει και στην πατρίδα του. «Αλλωστε, είναι εθνικό στοίχημα και όχι ατομικό», όπως τονίζει η Γεωργία Ηλιοπούλου. «Είναι η κλωστή που ενώνει το παρελθόν μας με το παρόν και το μέλλον μας»…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή