07.00
Ξύπνημα, με το ξυπνητήρι ρυθμισμένο για 7.30, και αίσθηση ότι έχω αργήσει. Δεν σηκώνομαι αμέσως, συνδέομαι λίγο με την πραγματικότητα και αρχίζει το μυαλό τους προγραμματισμούς. Ο πρωινός καφές είναι αφιερωμένος σε αυτό. Τι είναι αυτό που δεν έχει προλάβει να γίνει χθες και πρέπει να γίνει σήμερα. Τουλάχιστον να ξέρω… Αυτή η περίοδος έχει αφήσει ένα σωρό πράγματα στα προσεχώς, που θα συμβούν δηλαδή μετά την πρεμιέρα. Προς το παρόν, περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους. Στον πρωινό καφέ κερδίζει η βία της προτεραιότητας. Η βία του χρόνου, που πιέζει. Το αμετάκλητο «τώρα αμέσως».
10.00 – 14.00
Είναι η ζώνη των πρωινών μαθημάτων, των «επαγγελματικών». Εκκολαπτόμενες χορεύτριες/χορευτές, δάσκαλοι και δασκάλες, ετοιμάζονται για το αβέβαιο μέλλον και ψάχνουν προσανατολισμό, κατάρτιση και έμπνευση. Σε μια τέχνη μετέωρη, προσπαθούμε να ρίξουμε κάποιες άγκυρες ασφαλείας. Ενα χάρτη, κάπως να οδηγήσει και να ηρεμήσει τα νέα πρόσωπα που θα επιχειρήσουν να κολυμπήσουν σε αυτό το νεφέλωμα του «επαγγελματικού» χορού, όπως ο καθένας αντιλαμβάνεται αυτόν, τον μάλλον, κυνικό τίτλο. Ψάχνουμε κι εμείς, μαζί τους, την αλήθεια και τη δύναμη της τέχνης μας. Πώς να μεταδώσεις μια αλήθεια βιωματική; Ο χορός δεν είναι κινήσεις στη σειρά. Είναι μια ολόκληρη γλώσσα. Την ψάχνουμε, τη δοκιμάζουμε και θα το κάνουμε για όσο ζούμε. Χορό δεν μπορείς να μάθεις, δυστυχώς. Φαντάζομαι ούτε μουσική ούτε κάποια άλλη τέχνη. Ζεις μαζί της, μέρα μέρα, σε ειρήνη και σε πόλεμο.
14.00 – 19.00
Πρόβα. «Δρακοδόντι». Η νέα συνεργασία της ομάδας με τους Χαΐνηδες, πάνω σε έναν εμβληματικό για την πορεία τους δίσκο. Το αφήγημα του Δημήτρη στολισμένο με τη μουσική του σχήματος μετράει ήδη χρόνια στη δισκογραφία. Η απόδοσή του με κίνηση είναι για εμάς δώρο, με την έννοια ότι έχουμε να κάνουμε με ένα αυτοτελές, αυτοσυνεπές και ακραία συγκινητικό έργο. Ταυτόχρονα, η αίσθηση της ευθύνης του χειρισμού της αφήγησης και της μουσικής είναι δύσκολα διαχειρίσιμη, τώρα, στις τελικές πρόβες. Η κινησιολογία έχει κάπως εδραιωθεί και μένει να φανεί αν, όλο αυτό, μπορέσει να συν-λειτουργήσει σαν ένα έργο και να περάσει μαγικά, αρμονικά και ήσυχα στους προσκεκλημένους της παράστασης. Να κρυώσει η αγωνία της προσωπικής επιτέλεσης και όλοι μαζί, γενναιόδωρα, να ησυχάσουμε μέσα στο έργο, για να επιτρέψουμε στους ερχόμενους να μπουν σε αυτό το σύμπαν και να συνταξιδέψουν.
19.00 – 22.00
Τα απογευματινά μαθήματα της ομάδας στο θέατρο «Ροές». Η ομάδα «κι όμΩς κινείται» συνδυάζει τον χορό με την ακροβασία. Ιδρύθηκε το 2003. Εδώ και ένα χρόνο έχουμε «μετακομίσει» στο θέατρο «Ροές». Η μόνιμη στέγη είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη λειτουργία της ομάδας. Απαραίτητες στην τέχνη μας η καθημερινή εξάσκηση, η συνάντηση και η συν-εξέλιξη με τους ανθρώπους, που συν-δημιουργείς, απαραίτητη η εργασία σε συγκεκριμένο χώρο, που επιτρέπει την τοποθέτηση του ακροβατικού εξοπλισμού. Πέρα από τις παραστάσεις που συμβαίνουν εδώ, υπάρχει και ένα πρόγραμμα μαθημάτων που αφορούν τον χορό και την ακροβασία. Ο κύκλος των ανθρώπων που τα παρακολουθεί μοιράζεται μαζί μας την άσκηση στους δομικούς αυτούς χώρους του λεξιλογίου μας. Συν-εξελισσόμαστε. Τα μαθήματα είναι σημαντική και συνεχόμενη δραστηριότητα της ομάδας και τα σταθερά πρόσωπα, που τα ακολουθούν, διαμορφώνουν μιαν ευρύτερη οικογένεια, κρίσιμα υποστηρικτική.
23.30
Πίσω στο σπίτι. Οπως σίγουρα θα βεβαιώνουν άπαντες οι χορευτές αυτής της χώρας, η περίοδος των προβών είναι πολύ παρόμοια με τον μοναστικό βίο. Η αφιέρωση, χρονικά τουλάχιστον, είναι ολοκληρωτική. Το βράδυ γίνεται αυτό που πρέπει να γίνει για να πάει καλά η επόμενη μέρα. Ξεκούραση, άδειασμα και ίσως η απαραίτητη σωματική φροντίδα. Να καταφέρει και το μυαλό να αποσυνδεθεί… Δουλειές του σπιτιού, βιβλίο (για να μπεις σε κάποιου άλλου το σύμπαν), συζήτηση, γέλιο, μακρινό βλέμμα, ακινησία, απραξία…
Η Χριστίνα Σουγιουλτζή συμμετέχει στην παράσταση «Το Δρακοδόντι», μια συνεργασία των Χαΐνηδων με την ομάδα «κι όμΩς κινείται», η οποία συνεχίζεται όλα τα Σαββατοκύριακα του Ιανουαρίου στο θέατρο «Ροές». Στις 9 μ.μ., Ιάκχου 16, Γκάζι.