Η τελευταία installation performance του Δημήτρη Παπαϊωάννου (Δ.Π.) «Still Life» δεν είχε καμία σχέση με τη συλλογή του Κ. Παλαμά «Ασάλευτη Ζωή». Ομως ούτε και με τη «Νεκρά Φύση» των εικαστικών. Καθώς τώρα ο δημιουργός και κατ’ εξοχήν διεθνής μας performance artist αποδεικνύει περίτρανα ότι είναι ο numero duo χωρο-γράφος (όχι χορο-γράφος) όπως είχε σχολιάσει παλιότερα ώριμη πια χορεύτρια/δασκάλα χορού. Numero uno παραμένει, τι να κάνεις; ο Bob Wilson. Φάνηκε ευθύς εξαρχής –και μετά το… κολπάκι με τον Δ.Π. να παραμένει καθιστός…. στον αέρα, αφού του απέσυραν το κάθισμα στο οποίο βολευόταν σταυροπόδι ώρα πολλή μέχρι να αρχίσει το κυρίως θέαμα- φάνηκε η συγγενής σχέση με την προπέρσινη «Πρώτη Υλη» στο Φεστιβάλ Αθηνών. Και τα δύο είχαν πολλά κοινά χαρακτηριστικά, με άφθονα υπερθετικά (αισθητική, ευρηματολογία, ανατροπές κ.ά.) αλλά και με το ίδιο παράπτωμα: η παράσταση, οι απόψεις, οι καταθέσεις είχαν λήξει αρκετά πριν από το φινάλε. Στην περίπτωση: με τη σκηνή του σωριασμένου ήρωα μέσα στα ρημάδια της… «Νεκράς Φύσεως» στο τέλος της οδυνηρής πορείας του και με έναν εκθαμβωτικό ήλιο να ανατέλλει στο βάθος. Εξιλέωση; Μεταμόρφωση; Τι την ήθελε ο Δ.Π. την αποδόμηση με τον Επιτάφιο που μεταλλάσσεται σε Μυστικό Δείπνο για να κουρελιαστεί σε… φαγοπότι, σε ταβέρνα με τον θίασο να τρώει και να πίνει ρίχνοντας πότε πότε και βλοσυρές ματιές στο κοινό;
Για την παράσταση «Ρωμαίοι και Ιουλιέτες» (Μέγαρο Μουσικής 22/5) κατέγραφα απορημένος τον αριθμό των συντελεστών: περίπου 22 για ένα θίασο 9 περφόρμερ. Τι να πω εδώ τώρα; 6 ερμηνευτές συν ο ίδιος Δ.Π. που ήταν υπεύθυνος και της εικαστικής σύλληψης, της σκηνοθεσίας, των κοστουμιών και των φωτισμών. 5 συνεργάτες πρώτου πλάνου, 6 δεύτερου, 8 τρίτου (;), κατά παραγγελία κοστούμια από Οίκο, 22 συνεργάτες/συνεργοί σε παράλληλες δραστηριότητες, ένας παραγωγός (η Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών), ευχαριστίες σε 3 ιδιαίτερους συμπαραστάτες και στους υπεύθυνους για τις κομμώσεις της ομάδας. Τέλος, το αναπάντεχο: θερμές ευχαριστίες σε περί τα… 100 ονόματα διασήμων, γνωστών και αγνώστων μου προσωπικοτήτων! Τόσοι χρειάστηκαν πια για μια «Ασάλευτη Ζωή»; Συγγνώμη «Νεκρά Φύση», «Still Life» όπως τη θέλησε ο εκλεκτός δημιουργός της. Χαλάλι τους! (Στέγη 23/5).