«Θυμάμαι τη ζωή μου σαν να περνάει μπροστά μου με ταχύτητα. Σκέφτομαι τα πάντα. Τις πρεμιέρες, τα λουλούδια, τους τσακωμούς, το μίσος, την αγάπη, τις συναντήσεις, τις βαλίτσες, την καθημερινή δουλειά, τον χορό, τη χαρά του χορού. Δεν φοβήθηκα ποτέ τους εχθρούς μου. Δεν ονειρεύομαι. Ζω». Η Μάγια Πλισέτσκαγια, μια από τις σημαντικότερες μπαλαρίνες του 20ού αιώνα, χαμογελάει και ανοίγει τα χέρια της για να αγκαλιάσει το κοινό που τη λατρεύει ακόμη. Μεθαύριο στη σκηνή του Ηρωδείου που την αποθέωσε για τελευταία φορά το καλοκαίρι του 1983, η Μάγια Πλισέτσκαγια θα ανέβει για να υποκλιθεί και να τιμήσει τους θεατές του γκαλά μπαλέτου που είναι αφιερωμένο στην ίδια και έχει τίτλο «Ave Maya» (23/9, 9 μ.μ.). Στο πλευρό της, στα παρασκήνια, θα βρίσκεται ο πολυαγαπημένος της σύζυγος Rodion Schendrin. «Κανείς δεν έχει έναν άντρα σαν τον δικό μου. Δεν έχω ξαναδεί μια τέτοια σχέση, ούτε στα βιβλία» μου λέει λίγες μέρες πριν από το γκαλά στο Ηρώδειο.
Θυμάμαι μικρή, τη δεκαετία του ’80, να προσπαθώ να δω από μια επαρχιακή τηλεόραση με κακό σήμα τη ζωντανή αναμετάδοση της τελευταίας της παράστασης στο Ηρώδειο. Το συναίσθημα ότι παρακολουθούσα ένα από τα ιερά τέρατα του χορού, και πράγματι αυτό είναι η Μάγια Πλισέτσκαγια, το κρατώ έως σήμερα όπως και όλοι όσοι είχαν την ευκαιρία να τη δουν ζωντανά να χορεύει τότε. Ο τρόπος που αφηνόταν στον χορό παρά την ηλικία της, έδιναν το στίγμα του μεγαλείου μιας σπουδαίας χορεύτριας.
«Ποτέ δεν χρειάστηκε να κάνω θυσίες για να γίνω μπαλαρίνα. Χόρευα πάντα για το κοινό» λέει η ίδια. «Το να χορεύω για τον εαυτό μου δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό. Προσωπικά δεν το έχω ανάγκη. Δεν δούλεψα ποτέ, πάντα χόρευα. Δεν πήγα ενάντια στη φύση. Εργάστηκα σκληρά, όμως αγαπώ να χορεύω και λατρεύω τη σκηνή».
Το αφιέρωμα
Τα ενενηκοστά της γενέθλια γιορτάζει φέτος η Μάγια Πλισέτσκαγια, η μπαλαρίνα-μύθος στην οποία έχει απονεμηθεί ο τίτλος της «απόλυτης πρώτης χορεύτριας» (prima ballerina assoluta). Στο αφιέρωμα «Ave Maya» στο Ηρώδειο κορυφαίοι χορευτές απ’ όλο τον κόσμο θα χορέψουν έργα του κλασικού ρεπερτορίου και άλλα που επέλεξε η Πλισέτσκαγια ειδικά για την εκδήλωση.
«Ως προς τα κριτήριά μου για την επιλογή των χορευτών εξαρτήθηκαν από τη δυνατότητά τους να συμμετέχουν στη συγκεκριμένη ημερομηνία» μου εξηγεί. «Κάποιοι από τους χορευτές που προσκλήθηκαν είχαν άλλες υποχρεώσεις με τις ομάδες τους. Ηθελα να εκπροσωπηθούν όσα περισσότερα σχήματα ήταν δυνατόν όπως και διαφορετικά στυλ χορογραφίας, κλασικά και σύγχρονα, ακόμη και νέα έργα που δεν είχα δει. Επέμεινα να έχω Ρώσους χορευτές γιατί στη Ρωσία χόρεψα στη μεγαλύτερη διάρκεια της καριέρας μου, επίσης συμπεριέλαβα χορευτές από την Ισπανία, μια αγαπημένη μου χώρα όπου έζησα και δούλεψα. Δεν ήταν εύκολη η διοργάνωση όλων, ο σχεδιασμός του προγράμματος, το ρεπερτόριο των χορευτών».
Σχολιάζοντας τους σύγχρονους χορευτές του κλασικού χορού λέει ότι «ο κόσμος του κλασικού μπαλέτου είναι διαφορετικός σήμερα. Μόνο λίγοι χορευτές έχουν μουσικότητα και ένας καλός χορευτής πρέπει να «χορεύει» τη μουσική. Στην εποχή μας υπάρχει επιρροή μεγάλη από τον αθλητισμό και υπάρχει έντονη ακροβατικότητα στην τεχνική και την ερμηνεία των χορευτών. Ο αθλητισμός είναι αθλητισμός, τα ακροβατικά είναι ακροβατικά, ο χορός είναι τέχνη και πρέπει να γίνεται με έκφραση και συναίσθημα. Η αισθητική έχει αλλάξει, όμως μπορώ ακόμη να απολαύσω μια παράσταση».
Μπαίνω στον πειρασμό να τη ρωτήσω για το παρελθόν. «Δεν είχα ποτέ έναν καλό δάσκαλο» μου λέει αφοπλιστικά και όταν προσπαθεί να θυμηθεί κάτι που έχει μετανιώσει στην καριέρα της αναφέρει με σιγουριά την πιο σημαντική συμβουλή που της είχε δοθεί από την Αγκριπίνα Βαγκάνοβα, τη σημαντική Ρωσίδα καθηγήτρια χορού. «Μου είχε πει “έλα να σπουδάσεις μαζί μου, να δουλέψουμε την Λίμνη των Κύκνων και θα εντυπωσιάσουμε τον κόσμο”. Δυστυχώς δεν το έκανα και μετάνιωσα γι’ αυτό». Τη ρωτώ να ξεχωρίσει ένα ρόλο που αγάπησε πολύ κι εκείνη… «Ολοι οι ρόλοι που έχω χορέψει μου άρεσαν, ό,τι δεν μου άρεσε δεν το χόρεψα. Καθώς περνούσε ο χρόνος, το γούστο μου άλλαζε αλλά και το γούστο του κοινού. Μου άρεσε να δοκιμάζω καινούργια πράγματα και συνέχισα να χορεύω το κλασικό ρεπερτόριο, προσπαθώντας να δώσω νέα ζωή σε κάθε παράσταση».
Αve Μaya, λοιπόν, μεθαύριο στο Ηρώδειο.
Μεγάλα ονόματα στο «Ave Maya»
Το γκαλά «Ave Maya» πραγματοποιείται μεθαύριο Τρίτη στο Ηρώδειο (9 μ.μ.). Θα δούμε μεγάλα ονόματα από το Βασιλικό Μπαλέτο του Κόβεντ Γκάρντεν (Marianela Nunez, Roberta Marquez, Thiago Soares) το Μπαλέτο του Θεάτρου Μαριίνσκι (Vladimir Shklyarov), το Εθνικό Μπαλέτο της Αγγλίας (Alina Cojocaru, Arionel Vargas), τα Μπολσόι (Anastasia Stashkevich, Vyacheslav Lopatin), το Εθνικό Μπαλέτο της Ισπανίας (Sergio Bernal), το Βασιλικό Μπαλέτο της Δανίας (Gudrun Bojesen, Ulrik Birkkjaer), τα Μπαλέτα της Νέας Υόρκης (Ana Sophia Scheller). Το πρόγραμμα της βραδιάς περιλαμβάνει αποσπάσματα από τα μπαλέτα Ραϊμόντα, Καρυοθραύστης, Ωραία Κοιμωμένη, Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Μανόν, Κουρσάρος, Μαύρος Κύκνος, Κάρμεν, Δον Κιχώτης. Εργα και ρόλοι στους οποίους η Μάγια Πλισέτσκαγια έχει γράψει ιστορία.
Η παράσταση διοργανώνεται στην Ελλάδα από την εταιρεία EΛΒΑ. Τιμές εισιτηρίων από 15 έως 80 ευρώ. Κρατήσεις/πληροφορίες: τηλ. 210 6728080.