Το συνάντησα το «Σικάγο» στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο (με την Ούτε Λέμπερ), στην Αθήνα (Λεωφ. Αλεξάνδρας με Σμαρούλα Γιούλη και Μαριάννα Τόλη), στο σινεμά (με βραβευμένη την Κ. Ζέτα-Τζόουνς και έναν αποκαλυπτικά απολαυστικό Ρ. Γκιρ) και τώρα, να, που κατέβηκα μέχρι την Παραλιακή του Ν. Φαλήρου, σιμά στο Μέγαρο ΣΚΑΪ-«Κ», για να το συναντήσω στο art music school, Ωδείο Τέχνης Γιώργου Φακανά. Ο οποίος με την καλλιτεχνική ομάδα του παρουσίασε την εργασία των σπουδαστών του «Chicago-The musical», με κύριους συντελεστές την Feli Moschos (σκηνοθεσία/χορογραφία) και τον ίδιο στην καινούργια ενορχήστρωση/μουσική διεύθυνση και επιμέλεια κειμένου. Το «Αθηνά Live Club» (jazz fusion creative music) δεν με έχει απογοητεύσει ποτέ μέχρι τώρα. Σε 2 χρονιές απανωτά, εκτίμησα τα «Jesus Christ Superstar» και «Cats», οπότε κατέβηκα να συναντήσω το… Σικάγο στο… Μοσχάτο. Και τι καλά που έκανα!
Η παράσταση ξεπερνούσε την παρουσίαση μιας «εργασίας σπουδαστών». Ακόμη πιο ώριμη, σαν «συμπυκνωμένη έκδοση» (πολύ έξυπνα, έτσι κι αλλιώς το «Σικάγο» είναι φλύαρο, μακρύ και κουραστικό), είχε άφθονα τα θετικά κι ένα… αρνητικό. Ο Γ. Φακανάς, ως εξαίρετος, βραβευμένος διεθνώς, σολίστ της κιθάρας μπάσο, πιστεύει ότι όλα πρέπει να παίζονται και να ακούγονται μέσα από υπερ-ενισχυμένα μεγάφωνα. Πιστεύω ότι είναι λάθος. Στο μιούζικαλ, όπως και στην οπερέτα και την όπερα, η ορχήστρα βρίσκεται στην τάφρο. Αν και στο πρωτότυπο «Σικάγο» η ορχήστρα είναι επί σκηνής, στο κέντρο μάλιστα, σε κερκίδες. Η δράση, δεξιά, αριστερά και στο προσκήνιο.
Στην περίπτωσή μας, όλοι οι επί σκηνής, έξοχοι σπουδαστές σε ρόλους και σύνολα (μέχρι και μεταφορά σκηνικών και props), ξεχωρίζω εκτός από τις 2 κοπελιές (Κ. Ν. Χάσκα και Δ. Γεωργιάδου) πρωταγωνίστριες για Μπάντμιντον και Πάλλας, τον Β. Φακανά όχι τόσο ως αφηγητή όσο στις διάφορες σφήνες –instantanes– χαρακτηριστικών περασμάτων, αφοπλιστικό καρατερίστα. Την παράσταση έκλεψε ο Β. Φραντζανάς (δικηγόρος a la Ρ. Γκιρ) πανύψηλος, πανέμορφος, λαλίστατος και κινητικότατος. Και μετά, τι; Αυτό είχα αναρωτηθεί μετά τον έξοχο Ιούδα του «Jesus Christ Superstar» πρόπερσι. Πού διοχετεύονται όλα αυτά τα έξοχα ταλέντα; Και δεν είναι θέμα Ελλάδας της Κρίσης (28/5).