Μαγκύ Μαρέν και Υιός

1' 43" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Δεν το κατάλαβα καθόλου. Στο τμήμα «Χορός» του γενικότερου προγραμματισμού του Φεστιβάλ Αθηνών συμπεριελήφθη και το one man show «Zingspiele» των Μαγκύ Μαρέν, Νταβίντ Μαμπούς (υιού της Μαγκύ) και Μπενζαμέν Λεμπρετόν. Στο πρόγραμμα επεξηγείται ο τίτλος που, σας διαβεβαιώ, δεν είχε την παραμικρή σχέση με το 64λεπτο δρώμενο (τη διάρκεια μου ανακοίνωσε ταξιθέτης). Σε αυτό ένας άνδρας άλλαζε ρούχα, ντυνόταν, γδυνόταν για να καταλήξει… γυναίκα. Ενδόμυχος πόθος αλλαγής φύλου; Το ευρηματικό κεφάλι του το αποτελούσε μια σειρά από φωτογραφίες γνωστών και αγνώστων προσώπων (Τσώρτσιλ, Μπέτυ Ντέιβις, Λιγνός…) σε πλαίσιο που το ξεφύλλιζε και απέρριπτε ο ερμηνευτής. Αδιάφορα ρούχα, σκηνικά (αν αποκαλούνται σκηνικά 3… κρεμάστρες και 3 κουτιά!). Εκνευριστικός ηλεκτρονικός βόμβος έτριζε τις κερκίδες του Χώρου Ε, Πειραιώς 260. Τι ήξερε το κοινό που έφτασε; Τι κατάλαβε; Να τους… σαγήνευσε το όνομα Μαρέν, που υπήρξε υπεύθυνη της σύλληψης; Μιλάμε για πολλή… σύλληψη. (09/06)

Βόμβος εκκωφαντικός και στην παράσταση «BiT» της ίδιας της Μαρέν. Επεξήγησα στο προηγούμενο σημείωμα τα περί του τίτλου. Ομως σε περαιτέρω έρευνα ανακάλυψα ότι, αν γραφεί bite, είναι μια κακή λέξη στη γαλλική αργκό. Οπότε: beeep. Εδώ 6 άνθρωποι (3 ζευγάρια;) περιφέρονται αργά και επαναληπτικά σε μία συμπαθητική απομίμηση κάποιου συρτού μεσογειακού χορού. Η έναρξη με τους κυρίους με καβουράκια θύμιζε εβραϊκό… καλαματιανό. Καμία σχέση με συρτάκι όπως γράφει το έντυπο πρόγραμμα. Η επίμονη επαναφορά του, ενώ γύρω γίνονταν, κυριολεκτικά, Σόδομα και Γόμορρα (με τους… πωπούς έξω!) αλλά και πόλεμος και μεσαιωνικές διαστροφές κ.ά. ανακαλούσε το περίφημο, μοναδικό, ανεπανάληπτο κινηματογραφικό έργο του Λουί Μπουνιέλ «Η κρυφή γοητεία της Μπουρζουαζίας». Σε αυτή μία ομάδα φίλων προσπαθεί να συγκεντρωθεί για ένα γεύμα. Γύρω τους χαμός. Και εκείνοι εξακολουθούν ανέμελα να προχωρούν σε δρόμους και λεωφόρους. Οσκαρ καλύτερης ταινίας και, σύμφωνα με τους διεθνείς κινηματογραφικούς οδηγούς, η καλύτερη ταινία του ανυπέρβλητου σκηνοθέτη. Δεν νομίζω ότι αυτό το «BiT» θα κριθεί αντίστοιχα ως η καλύτερη σύλληψη και χορογραφία της Μαγκύ Μαρέν. Αν σταματούσε στα 40΄ και μετά την τρίτη επαναφορά του θέματος, θα έλεγα ένα συμπαθητικό εύρημα που είχε και λίγη χορευτική κίνηση, την οποία η κυρία έχει εγκαταλείψει τα τελευταία χρόνια χάριν των εκνευριστικών ηλεκτρονικών βόμβων. (02/06)

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή