Σε λίγα μόνο λεπτά είχαμε μεταφερθεί σε μιαν άλλη εποχή. Ανεβήκαμε τα πρώτα σκαλιά που οδηγούν στην είσοδο του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, σταθήκαμε στο φουαγιέ του ισογείου μπροστά στον μεγαλοπρεπή καθρέφτη, βρήκαμε τα εισιτήριά μας και τον δρόμο για το θεωρείο όπου θα καθόμασταν.
Παρακολουθώντας την περασμένη Κυριακή την παράσταση της «Λίμνης των Κύκνων» που παρουσιάζουν έως τις 10 του μηνός στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά τα Μπαλέτα της Μόσχας (Russian Ballet Theater – The Moscow Ballet) ένιωσα ευγνωμοσύνη για τη δυνατότητα να μπορούμε ξανά να βλέπουμε παραστάσεις σε αυτό το θέατρο-κόσμημα, που αποκαταστάθηκε όπως ακριβώς ήταν όταν πρωτοάνοιξε τις πόρτες του, τον Απρίλιο του 1895. Εχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που έχει παραδοθεί πάλι στο κοινό, όμως μια παράσταση μπαλέτου όπως η «Λίμνη των Κύκνων» (η διοργάνωση ήταν της Silver Moon Productions) έμοιαζε να ταιριάζει απόλυτα.
Με τα χρώματα της ώχρας και του χρυσού των κοστουμιών αλλά και των διακοσμητικών του θεάτρου να δένουν μεταξύ τους, τη μουσική του Τσαϊκόφσκι, τη σκηνική παρουσία μιας δυνατής ομάδας χορευτών που δεν σου επέτρεπε να σκεφτείς την απουσία ζωντανής ορχήστρας, μεταφερθήκαμε πίσω στον χώρο και στον χρόνο. Το κοινό, εκπαιδευμένο, μεταξύ τους πολλές οικογένειες, χειροκρότησε τους ήρωες της γνωστής ιστορίας της «Λίμνης» στην κλασική, παραδοσιακή της εκδοχή. Για τις παραστάσεις κλήθηκαν να συμμετέχουν παιδάκια από είκοσι σχολές μπαλέτου της Αθήνας, που χειροκροτήθηκαν θερμά. Οπως και οι πρωταγωνιστές Φιλίπ Πάρχατσεφ, Λιουντμίλα Μιζίνοβα, Ναταλία Οντινόκοβα, Μαξίμ Τκατσένκο. Να σημειώσουμε ότι στο Moscow Ballet, που ιδρύθηκε το 2000 από την Αναστασία Κατσάγιεβα, χορεύουν απόφοιτοι των καλύτερων σχολών της Ρωσίας. Από τη Μόσχα, την Αγία Πετρούπολη, το Περμ, το Νοβοσιμπίρσκ, το Καζάν και την Ουφά. Είναι συγκινητικό να βλέπεις τους νέους αυτούς χορευτές να ζωντανεύουν την ιστορία αγάπης της Οντέτ και του Ζίγκφριντ. Πολύ ωραία, κατά τη γνώμη μου, η επιλογή του πιο δραματικού φινάλε του έργου. Οταν η Οντέτ εξηγεί στον αγαπημένο της ότι η μοναδική της ευκαιρία για να βρει την ευτυχία είναι ο θάνατος. Καθώς οι κύκνοι πετούν στον ουρανό και η Οντέτ ετοιμάζεται να πέσει στη λίμνη δακρύων της μητέρας της (έτσι δημιουργήθηκε η Λίμνη των Κύκνων), ο Ζίγκφριντ υπόσχεται ότι θα την ακολουθήσει…