Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσω αυτή την παράσταση, που στο κατατοπιστικό έντυπο πρόγραμμα με την ιδιαίτερη αισθητική προσφέρει λαμπερό ασημί απαστράπτον και γκρίζα γράμματα θεανθρώπινες συμμετοχές πάνω σε μαύρο; Εντυπωσιάζομαι, όπως θα έπρεπε, με τις δεκάδες των ονομάτων, που συμμετέχουν στη συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου με την Εθνική Λυρική Σκηνή. Πέραν των Διευθυντών και των Διοικητικών Συμβουλίων, έχουμε στην κυρίως διανομή (χορογραφία, μουσική, σκηνογραφία, φωτισμούς, κοστούμια, σχεδιαστή ήχου και ‘βιντεοσκηνογραφίας’, συνεργάτη δραματουργό, βοηθό χορογράφου και βοηθό ενδυματολόγου, χορευτές και ηθοποιούς) 20 ονόματα. 10 των 2 ηθοποιών και των 8 χορευτών. Η έκπληξη έρχεται στις τελευταίες σελίδες, όπου από την υπεύθυνη παραγωγής μέχρι την ‘εκτύπωση’ του προγράμματος, καταγράφονται 43 ονόματα – μεταξύ τους μιας ενδύτριας, 5 μοδιστρών και 3 υπευθύνων βεστιαρίου. Ακόμη: ευχαριστίες σε 4 προσωπικότητες για την ‘πολύτιμη βοήθεια’ τους. Τι είδαμε; Τι ακούσαμε;
Οι ‘μουσικές’ κατ’ επιλογήν ‘con cretes’, – εκκωφαντικοί θόρυβοι φωνών, ξύλων και σιδερικών, που συγκρούονταν μεταξύ τους, υποτίθεται ότι ταίριαζαν στο υπερπέραν, σε αυτόν ή οποιοδήποτε άλλο «Γαλαξία». Εφιαλτικές. Ο σχεδιασμός της βιντεοσκηνογραφίας μέσα στα σκότη- το χάος είναι σκοτεινό, τω όντι – με ξαφνικές εκλάμψεις αστέρων, πλανητών, ηλίων ή κομητών εκτυφλωτικός. Τους χορευτές στα σκότη και στο ημιφωτισμένο χάος ήταν αδύνατο να ξεχωρίσεις αν ήταν άνδρες ή γυναίκες. Μόνον ο πανύψηλος και πάντα εξαιρετικός Θανάσης Σολωμός ξεχώριζε, ως συνήθως. Όμως, όλοι οι χορευτές – 4 από το Μπαλέτο της Ε.Λ.Σ., 4 από τον «Ελεύθερο Σύγχρονο Χορό», μήπως της ομάδας του χορογράφου Αντώνη Φωνιαδάκη «Apotosoma», και 2 ηθοποιοί του Εθνικού Θεάτρου (ιδιαίτερη μνεία, υπήρξαν αποκαλυπτικοί στο κινησιολογικό, γυμναστικό, αθλητικό γλωσσάρι του χορογράφου) – όλοι αποδείχτηκαν εξαιρετικοί. Το χειροκρότημα τους άξιζε. (κτίριο Rex- Σκηνή Μαρίκα Κοτοπούλη, 3/11)