Το μπαλέτο της Λυρικής σε νέα «Τοπία»

Το μπαλέτο της Λυρικής σε νέα «Τοπία»

3' 56" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Μη φοράτε σαλβάρια, θέλω να βλέπω τα πόδια σας για διορθώσεις», λέει ο Αντώνης Φωνιαδάκης στους χορευτές που παρατάσσονται στις μπάρες της αίθουσας. Στα στούντιο της ΕΛΣ στην Καλλιθέα, η θερμοκρασία χτυπάει κόκκινο, όχι μόνο σε σχέση με το συννεφιασμένο και κρύο πρωινό της επίσκεψής μας, αλλά και για την «ανεπίσημη πρώτη» εμφάνιση του μπαλέτου στην κεντρική σκηνή του ΚΠΙΣΝ. Με το σπονδυλωτό τρίπτυχο «Τοπία», ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Μπαλέτου της ΕΛΣ επιθυμεί, όπως λέει στην «Κ», να δώσει μια νέα κατεύθυνση στην καλλιτεχνική ταυτότητα του συνόλου εναλλάσσοντας και συνδυάζοντας χορογράφους και διαφορετικά στυλ του κλασικού και νεοκλασικού χορού την ίδια βραδιά, ώστε χορευτές και κοινό να γνωρίζουν νέες προσεγγίσεις πέρα από το συνηθισμένο ρεπερτόριο.

Με ένα σύνθημα ακούγονται τα πρώτα μέτρα του «The Shaker Loops», της μινιμαλιστικής σύνθεσης για σύνολο εγχόρδων που έγραψε ο Αμερικανός Τζον Ανταμς το 1978. Οι χορευτές μοιάζει να επιδίδονται σε μια αέναη πάλη, σε μια «μάχη» ενέργειας που ακολουθεί τις λούπες και τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα της σύνθεσης, στην ομώνυμη χορογραφία που δημιούργησε ο κ. Φωνιαδάκης το 2014 για το Μπαλέτο της Λωρραίνης. «Τότε έλεγα πως ταιριάζει με τον αναβρασμό της εποχής μας. Δεν έχει αλλάξει κάτι από τότε. Το έργο άθελά του συνομιλεί με την εποχή μας, δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου, αλλά μοιάζει να είμαστε σε ένα καζάνι που βράζει και δεν μπορούμε να βγούμε», σημειώνει.

Η χορογραφία του κ. Φωνιαδάκη θα συνομιλήσει με τη «Sarabande» του φημισμένου χορογράφου και τέως διευθυντή του Μπαλέτου της Οπερας του Παρισιού Μπενζαμέν Μιλπιέ, με τον οποίο έχει συνεργαστεί στενά στο παρελθόν, και το «Fortress», που έγραψε ειδικά για την παράσταση της ΕΛΣ ο διακεκριμένος χορογράφος Ντάγκλας Λι. Ο Μιλπιέ έγινε ευρύτερα γνωστός με τη χορογραφία που δημιούργησε για τη βραβευμένη ταινία του Ντάρεν Αρονόφσκι «Μαύρος κύκνος», στην οποία πρωταγωνιστούσε η μετέπειτα σύζυγός του Νάταλι Πόρτμαν. Προσωπικές υποχρεώσεις τον κράτησαν μακριά από την Αθήνα, αλλά η αποδοχή της πρόσκλησης του φορέα είναι το πρώτο βήμα για το χτίσιμο μιας σχέσης. «Τα στυλ των καλεσμένων χορογράφων είναι αρκετά κοντά στην κλασική και νεοκλασική γραφή και είναι μια ήπια μετάβαση στο πνεύμα των συμπράξεων που θα κάνουμε. Το κοινό θα πάρει μια ιδέα για τις κατευθύνσεις της επόμενης σεζόν και θα κρατήσει στον νου του ότι το μπαλέτο θα έχει πάντα νέες προκλήσεις», επισημαίνει ο κ. Φωνιαδάκης.

Στην πρόβα του «Fortress» ο Βρετανός χορογράφος παρακολουθεί τους επτά χορευτές της ΕΛΣ να εκτελούν τη χορογραφία –που ακόμη διαμορφώνεται– υπό τη σύνθεση για σόλο πιάνο του Ιταλού Ετσιο Μπόσο. Σε μια πιο ήπια συνθήκη, το έργο «σχηματίζεται» γύρω από το σώμα και τις δυνατότητες των χορευτών που επέλεξε ο κ. Λι και βασίζεται σε μια γενική ιδέα γύρω από τις έννοιες της προστασίας και της τρωτότητας. «Στα αγγλικά η λέξη σημαίνει ένα μέρος όπου βρίσκεις προστασία και σκέφτηκα ότι θα ήταν ενδιαφέρον να το συσχετίσω με το ανθρώπινο σώμα. Καμιά φορά οι άνθρωποι σκέφτονται τους χορευτές ως άτομα που λένε ιστορίες με το σώμα τους και έτσι εκφράζονται, αλλά είναι και κάτι πίσω από το οποίο μπορείς να κρυφτείς σαν να προστατεύεις τον εαυτό σου από το εξωτερικό περιβάλλον. Είναι μια ιδέα με την οποία θα μπορούσα να ξεκινήσω και να την εντάξω σε μια χορογραφία», σημειώνει ο χορογράφος. Οι δύο ξένοι χορογράφοι συνεργάζονται για πρώτη φορά με την ΕΛΣ και αυτός είναι ένας λόγος που τα έργα τους απευθύνονται σε μικρό σχήμα χορευτών. Το μικρό σύνολο ταίριαζε, επίσης, χωροταξικά και στη μικρότερη σκηνή του «Ολύμπια», όπου σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό θα έκλεινε την πορεία του το Μπαλέτο της ΕΛΣ. Τελικά η παράσταση θα ανέβει στην κεντρική –και σαφώς μεγαλύτερη– σκηνή του ΚΠΙΣΝ και όλοι δουλεύουν εντατικά για να αντεπεξέλθουν στην προστιθέμενη πρόκληση.

Ανοιγμα πνεύματος

Ο κ. Φωνιαδάκης επιχειρεί, όπως τονίζει, ένα «άνοιγμα πνεύματος και σώματος» στο Μπαλέτο της Λυρικής και εκτιμά ότι με αυτόν τον τρόπο θα αλλάξει η εικόνα του οργανισμού μεταξύ των χορευτών και σε σχέση με το κοινό. Σε ένα καθεστώς «δημοκρατίας» που επικρατεί στον χορό και σε μια περίοδο που τα διαφορετικά στυλ συνομιλούν μεταξύ τους, οι διαφορετικές προσεγγίσεις είναι για τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Μπαλέτου μια μεγάλη πρόκληση για το σώμα των χορευτών, το οποίο εκτιμά πως είναι έτοιμο για αλλαγές στο ρεπερτόριο.

«Μόνο κερδισμένοι μπορούμε να βγούμε ως οργανισμός και ως σώμα από αυτές τις συνεργασίες. Υπάρχει μια μεγάλη πλειοψηφία που θέλει αυτές τις αλλαγές. Το Μπαλέτο μπορεί να μην είναι ανάλογο μιας ευρωπαϊκής σκηνής, όπου η ιδέα να αλλάζουν το ρεπερτόριο, οι χορογράφοι και οι αισθητικές στην ίδια την εβδομάδα είναι μια καθημερινότητα, αλλά υπάρχουν οι βάσεις να γίνει κι εδώ», τονίζει, ενώ στις προτεραιότητές του είναι και η εξεύρεση λύσης στο μείζον θέμα του συνταξιοδοτικού ζητήματος των χορευτών του Μπαλέτου. Τα όρια του σώματος θα αναζητηθούν σε νέα τοπία.

​​«Τοπία», Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος, ΕΛΣ, από 31 Μαρτίου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή