Η πρόβα γίνεται στο υποσκήνιο του Μεγάρου Μουσικής. Για να φτάσουμε εκεί κατεβαίνουμε στο υπόγειο και διασχίζουμε πολλά τετραγωνικά μέτρα με λαβυρινθώδεις τσιμεντένιους διαδρόμους. Οσο πλησιάζουμε όμως, η μουσική του Χέντελ και οι φωνές των λυρικών τραγουδιστών που ακούγονται στο βάθος γίνονται ο ασφαλέστερος και μελωδικότερος οδηγός πλοήγησης. Η όπερα του Γκέοργκ Χέντελ «Αλτσίνα» –σε νέα παραγωγή που αύριο κάνει πρεμιέρα στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού– βρίσκεται πλέον στην τελική ευθεία της προετοιμασίας.
Με αυτή την παράσταση οι μουσικοί της Καμεράτας και ο Γιώργος Πέτρου επιστρέφουν στο Φεστιβάλ Αθηνών με το μουσικό είδος που τους έχει κάνει διάσημους σε όλο τον κόσμο, την όπερα του 18ου αιώνα. Εχοντας παρουσιάσει πολυβραβευμένες παραγωγές σε μεγάλα θέατρα και φεστιβάλ της Ευρώπης, ξεκινούν ένα νέο ταξίδι στον κόσμο της μπαρόκ όπερας.
Μαζί τους εξαίρετοι τραγουδιστές και η σοπράνο Μυρτώ Παπαθανασίου, που έχει διαπρέψει στον επώνυμο ρόλο στην Οπερα της Βιέννης, του Παρισιού και της Στουτγάρδης.
Στον τεράστιο χώρο του υποσκηνίου η ορχήστρα με τα όργανα εποχής σχεδόν κλείνει την είσοδο. Ο αρχιμουσικός Γιώργος Πέτρου –θεωρείται διεθνώς ένας από τους σημαντικότερους ερμηνευτές της μουσικής του 18ου αιώνα και μάλιστα της μουσικής του Χέντελ, ενώ πρόσφατα ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση του Διεθνούς Φεστιβάλ Χέντελ του Γκέτινγκεν– διευθύνει ξυπόλυτος, προσηλωμένος αλλά απόλυτα ήρεμος.
Οι μουσικοί φορούν τα πιο δροσερά και άνετα ρούχα τους, η Αθήνα έξω καίγεται από τη ζέστη. Ομως, εμάς η δραματουργία του Χέντελ μάς μεταφέρει σε ένα μαγικό νησί χαμένο στον χρόνο. Εκεί μια ερωτευμένη μάγισσα, η πανίσχυρη Αλτσίνα, προσπαθεί να κερδίσει την καρδιά του αγαπημένου της, του ιππότη Ρουτζέρο. Εκείνη φορά κοστούμι εποχής, εκείνος μια σύγχρονη εκδοχή της πανοπλίας, που τον κάνει να μοιάζει με υπερήρωα – στρατιώτη.
Η όπερα του Χέντελ με τη σκηνοθετική ματιά του Γιώργου Πέτρου (επάνω δεξιά) μας μεταφέρει σε ένα μαγικό νησί, όπου το παρελθόν και το παρόν συναντιούνται. O μαέστρος Γιώργος Πέτρου διευθύνει την Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής. (Φωτογραφία: Νίκος Κοκκαλιάς)
Ο πολυσχιδής και πάντοτε ανήσυχος Γιώργος Πέτρου έχοντας ήδη υπογράψει σκηνοθετικά σημαντικές παραγωγές, σχεδίασε με τη σκηνογράφο και ενδυματολόγο Γιωργίνα Γερμανού μια «Αλτσίνα» που κινείται ανάμεσα στη σύγχρονη εποχή και στο υπερβολικό, εξωπραγματικό σύμπαν της μπαρόκ όπερας. Το αποτέλεσμα, ένας κόσμος παραμυθένιος που μπορεί να αποδώσει το βάθος και τον πλούτο της ψυχολογίας των χαρακτήρων, καθώς και τη δύναμη της μουσικής σύνθεσης.
«Τρέφω μεγάλη αγάπη στη μουσική του Χέντελ», λέει στην «Κ» ο μαέστρος Γιώργος Πέτρου. «Είναι μεγαλειώδης και ταυτόχρονα άμεση και γήινη. Η “Αλτσίνα” αποτελεί ένα διαχρονικό έργο τέχνης που εκφράζει όλες τις πτυχές των ανθρώπινων συναισθημάτων: από το μίσος, την οργή και τη ζήλια έως την αληθινή αγάπη.
Πραγματικά, ο θεατής δεν χρειάζεται καμιά προετοιμασία για να αισθανθεί την αμεσότητα της μουσικής, τη διαχρονικότητα του έργου». Υπάρχει άραγε κάποιος τρόπος ώστε να «ξαναδεί» κανείς με άλλο τρόπο ένα κλασικό αριστούργημα, τον ρωτάμε. «Κάθε ερμηνευτής οφείλει να βάλει ένα δικό του στοιχείο στην εκτέλεση ενός έργου, αλλιώς δεν νοείται η έννοια της “ερμηνείας”», απαντά. «Ως μαέστρος βρίσκω πάντοτε διόδους για την προσωπική καλλιτεχνική μου ματιά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι μουσικές επιλογές στηρίζουν τη σκηνοθετική άποψη και αντίστροφα».
Λίγο πριν από το τέλος του πρώτου μέρους της όπερας, απολαμβάνουμε τη σοπράνο Μυρτώ Παπαθανασίου στην περίφημη άρια «Ah! Mio cor», «Αχ, καρδιά μου», που τραγουδά η προδομένη Αλτσίνα.
Με το τέλος της όσοι βρίσκονται στην πρόβα, χειροκροτούν. Τη συναντάμε για λίγο στα καμαρίνια. «Μου αρέσουν οι αινιγματικοί χαρακτήρες, οι γυναικείοι ρόλοι που έχουν πάθος και ταμπεραμέντο», μας λέει για την ηρωίδα που ενσαρκώνει. «Η Αλτσίνα είναι μια τυπική ηρωίδα της όπερας. Ρόλος μεγάλος και απαιτητικός, γεμάτος αντιθέσεις, που σου επιτρέπει να εκθέσεις όλη τη χρωματική παλέτα της φωνής ακριβώς επειδή ο χαρακτήρας είναι πολυδιάστατος. Πρόκειται για ένα απαιτητικό έργο, μεγάλο σε διάρκεια, που απαιτεί να ισορροπήσεις ερμηνευτικά μέσα στη ροή και στο πάθος που διαθέτουν η μουσική και η δραματουργία. Χρειάζεται ψυχική ηρεμία για να τραγουδήσεις άψογα την τόσο δύσκολη μουσική γραμμή που έχει γράψει ο Χέντελ».
«Αλτσίνα» 6 και 12/7, Ωδείο Ηρώδου Αττικού.