«Ζώα που ζούσαν στα νερά, ζώα με μούσια και μαλλιά. Ζώα μοβόρικα, ζώα κλαψιάρικα. Ζώα καλόφωνα, ζώα κακόφωνα, άλλα υψίφωνα κι άλλα βαθύφωνα». Λέξη τη λέξη, νότα τη νότα, η οθόνη του υπολογιστή γεμίζει με σκίτσα μικρών ζώων, ενώ το πρόσωπο του βαρύτονου Τάση Χριστογιαννόπουλου μόλις που ξεχωρίζει ανάμεσά τους.
Ο λόγος για το έργο «Συνέλευση των ζώων», ένα μουσικό παραμύθι σε σύνθεση του Γιώργου Κουρουπού και κείμενο του Περικλή Κοροβέση που παρουσιά-ζεται στο 1ο διαδικτυακό φεστιβάλ της ΕΛΣ «Εξοδος: Ανοιξη». Στο πιάνο είναι ο μουσικός Νίκος Βασιλείου και τα κινούμενα σχέδια έχει κάνει η Ειρήνη Βιανέλλη. Τον ρόλο του αφηγητή-τραγουδιστή υποδύεται ο Χριστογιαννόπουλος με τόση θεατρικότητα και χιούμορ, που αυτό το βίντεο των περίπου 24 λεπτών γίνεται εξαιρετικός πρεσβευτής του μουσικού θεάτρου για τους ακροατές όλων των ηλικιών. Καθώς το παρακολουθούσα για δική μου ευχαρίστηση –κι αφού έστειλα το link σε οικογενειάρχες και ζευγάρια, σε ανίψια και βαφτιστήρια– σκεφτόμουν μια συνέντευξη που κάναμε με τον Τάση Χριστογιαννόπουλο στις μέρες της καραντίνας. Βρισκόταν βεβαίως στο σπίτι του, συνέχιζε να εξασκείται και να μελετά μουσική. Διατηρούσε το ηθικό του, αλλά και μια λύπη: «Δεν είμαι τραγουδιστής χωρίς το κοινό μου», μου είπε κάπως σιγανά.
Την επόμενη φορά που μιλήσαμε ήταν κεφάτος. Είχαν αρχίσει να γίνονται κάποιες παραγωγές για το διαδικτυακό φεστιβάλ της Λυρικής, και ετοιμαζόταν να κάνει το γύρισμα για το βίντεο της «Συνέλευσης των ζώων». Για έναν καλλιτέχνη που το ρεπερτόριό του περιλαμβάνει πρωταγωνιστικούς ρόλους σε μεγάλες όπερες, που έχει εμφανιστεί στα σημαντικότερα θέατρα παγκοσμίως, τι χαρά έχει ένα σύντομο γύρισμα με μια κάμερα δίπλα σε ένα πιάνο, σκέφτηκα. Μήπως πάλι δεν θα είναι μόνος;
Εκανα λάθος σκέψη. Εστω και ψηφιακά, είμαστε και πάλι εδώ. Μέχρι να γίνει ασφαλές να τραγουδάμε όλοι μαζί, το Διαδίκτυο μπορεί να μας προσφέρει ακριβά δώρα, έστω κι αν δεν έχουν το αστραφτερό περιτύλιγμα μιας ζωντανής παραγωγής.