08.10
Ξέρω πως είναι η ώρα που με περιμένουν τα δύο αδέσποτα γατάκια που ταΐζω, και σαν ελατήριο, σαν να έχω βάλει ξυπνητήρι, πετάγομαι κάθε πρωί να κάνω το «καθήκον» μου! Επιστρέφω στο κρεβάτι για λίγο ακόμα χουζούρεμα και μετά σηκώνομαι οριστικά και με το πιο γλυκό ξύπνημα από τις δύο κόρες μου και φτιάχνω καφεδάκι. Απαραίτητο συστατικό για να ανοίξει το μάτι και να πάει καλά η μέρα. Ανοίγω τα ειδησεογραφικά στο κινητό να δω τι θα με εκπλήξει πάλι σήμερα και αφού ξυπνήσω για τα καλά βγάζω την Τσάφα-τσούφα, το σκυλί με ονοματεπώνυμο παρακαλώ, την καθιερωμένη της βόλτα. Φυσικά η καθημερινότητα όλων καθορίζεται και από τους πάμπολλους περιορισμούς των τελευταίων μηνών. Οπότε η βόλτα με το αγαπημένο μου κατοικίδιο είναι πια το ίδιο απαραίτητη και για μένα όπως και για εκείνη.
11.10
Ανοίγω Instagram, Facebook, Twitter, τα φιλαράκια που με κρατάνε σε επαφή με τον έξω κόσμο σε όλη τη διάρκεια αυτής της καραντίνας, και ασχολούμαι με συνεντεύξεις που έχω αυτόν τον καιρό με αφορμή την κυκλοφορία του νέου τραγουδιού μου «Οι ευάλωτοι». Επίσης προσπαθώ να ολοκληρώσω τον δίσκο μου παρά τις αντιξοότητες της εποχής, που θα κυκλοφορήσει γύρω στο τέλος του χρόνου, οπότε αυτή την ώρα συνήθως κάνω κάποια τηλεφωνήματα για τις τελευταίες πινελιές καθώς φιλοδοξώ να κάνω τον καλύτερο μου δίσκο. Ευτυχώς τα τραγούδια έχουν γραφτεί εκτός καραντίνας οπότε αφενός δεν κουβαλάνε το βάρος και το σκοτάδι αυτής της περιόδου και αφετέρου μου θυμίζουν πιο φωτεινές εποχές. Τα τραγούδια που γράφω, πολλά από τα οποία είναι βιωματικά, λειτουργούν και ως ημερολόγιο. Ανέκαθεν έτσι λειτουργούσαν για μένα.
14.20
Μεσημέρι και με τη σύντροφό μου κάνουμε την κλασική συζήτηση του «τι θα φάμε». Το ζήτημα του φαγητού ήταν πάντα ήσσονος σημασίας για εμένα. Δεν με απασχολούσε ποτέ ιδιαίτερα. Αν μπορούσα όμως θα έτρωγα μόνο κινέζικο και ινδικό. Α, μου αρέσει και η φασολάδα. Εν πάση περιπτώσει, πάντα βρίσκουμε μια καλή συνταγή που θα αρέσει και στις μικρές. Γρήγορη και εγγυημένη λύση η ομελέτα με αυγά και φρέσκες πατάτες που αρέσουν σε όλους.
15.00
Αν και η δημιουργία δεν έχει ώρα, ο μεσημεριανός ανοιξιάτικος ήλιος μού ξυπνάει πολύ έντονα την επιθυμία να φτιάξω καινούργια τραγούδια. Ανεβαίνω στην ταράτσα μου λοιπόν όπου έχω φτιάξει ένα όμορφο τοπίο με λουλούδια κάθε είδους: Από ιτιές μέχρι πορτοκαλιές, από συκιές και βουκαμβίλιες μέχρι γιασεμιά, καθώς και έναν τεχνητό πλην πανέμορφο χλοοτάπητα. Αυτό είναι το μικρό προσωπικό μου σύμπαν με απαραίτητα εργαλεία ένα μικρό τραπεζάκι, μια πλαστική καρέκλα και μια ομπρέλα. Με κάποιον τρόπο τον χειμώνα πέφτω σε δημιουργική χειμερία νάρκη και την άνοιξη έρχονται μαζεμένες μνήμες και ερεθίσματα και φυτρώνουν μέσα μου και πάνω στις χορδές της κιθάρας μου. Η δημιουργία όσο μεγαλώνω, έχω την εντύπωση πως με κρατάει στα λογικά μου. Δεν είναι απλώς ένα «χάρισμα», είναι βαθιά εσωτερική μου ανάγκη.
18.00
Απογευματάκι λοιπόν και ο χρόνος κυλάει «χωρίς νόημα και σκοπό» μέσα στην καραντίνα. Αλλη μια μέρα της μαρμότας, άλλη μια μέρα που δυσκολεύεται κανείς να κάνει σχέδια και να ονειρευτεί. Νομίζω πως αυτό το τελευταίο είναι το σημαντικότερο πλήγμα… Τουλάχιστον μπήκε για τα καλά η άνοιξη και όσο η μέρα μεγαλώνει, φτιάχνει και η διάθεση. Ερχονται και κάποιες προσδοκίες για ένα καλύτερο και πιο αισιόδοξο μέλλον, επιταχύνονται οι εμβολιασμοί… Σε λίγο ξεκινάνε και τα δελτία και όπως καταλάβατε… ανενημέρωτος δεν μένω ούτε λεπτό! Κατάλοιπο της πρότερης ιδιότητάς μου ως δημοσιογράφου. Και ας με μαλώνουν πως παρακολουθώντας τόσο στενά την επικαιρότητα χάνω από δημιουργικότητα. Νομίζω παρ’ όλα αυτά πως είμαι επίκαιρος στα τραγούδια που γράφω. Ενας δημιουργός δεν μπορεί να είναι αποστειρωμένος από την πραγματικότητα θεωρώ έτσι κι αλλιώς. (Σας έπεισα;)
22.00
Τα παιδιά είναι στα κρεβάτια τους οπότε είναι η ώρα για μια καλή σειρά στο Netflix. Φυσικά συνοδεύεται από το δεύτερο εσπρεσάκι της ημέρας μαζί με κρουασάν. Αυτόν τον καιρό βλέπω το «The one», μια πολύ ενδιαφέρουσα οπτική σχετικά με τον ιδανικό σύντροφο που θα μπορούσε κανείς να βρει μέσω της μεθόδου του DNA. Η επιστημονική φαντασία μπλέκει όμορφα με το αστυνομικό θρίλερ αλλά και την πολύπλοκη ψυχοσύνθεση του κάθε ανθρώπου. Οπως λέει και στο τραγούδι μου «Οι ευάλωτοι»: «Πόσο είναι αστεία η ζωή σαν όνειρο, πόσο του ανθρώπου η ψυχή εμπόδιο»…
00.00
Η ώρα της ξεκούρασης και της καταλλαγής. Εκτός και αν λίγο πριν από τον ύπνο προκύψει αιφνιδιαστικά κάποια μελωδία ή κάποιο στιχάκι που θα γεννήσει ολόκληρο τραγούδι. Αλλωστε πάντα τα καλύτερα έρχονται ξαφνικά και όταν θέλουν.
O τραγουδοποιός και ερμηνευτής Γιώργος Καραδήμος παρουσίασε πρόσφατα το καινούργιο κομμάτι του με τίτλο «Οι ευάλωτοι».
Ενα εικοσιτετράωρο με τον τραγουδοποιό και ερμηνευτή Γιώργο Καραδήμο
3' 36" χρόνος ανάγνωσης
«Τα τραγούδια που γράφω, πολλά από τα οποία είναι βιωματικά, λειτουργούν και ως ημερολόγιο. Ανέκαθεν έτσι λειτουργούσαν για μένα», λέει ο Γιώργος Καραδήμος.