Είναι δεκάδες οι στιγμές της στο θέατρο και τον κινηματογράφο που μπορεί κανείς να θυμηθεί από τη σπουδαία πορεία της Ειρήνης Παππά, που πέθανε στα 96 της χρόνια. Υπάρχει, όμως, και μια αξιομνημόνευτη μουσική στιγμή σε αυτή την πλούσια και μακρά πορεία: αυτή στην οποία η Ειρήνη Παππά μπήκε στο στούντιο για να χαρίσει τη φωνή της σε κομμάτι των Aphrodite’s Child.
Όλα αυτά στο «∞ (Infinity)» που ακούσαμε στον δίσκο-σταθμό για την ελληνική δισκογραφία, αλλά και για το progressive rock γενικότερα, «666» που η μπάντα των Βαγγέλη Παπαθανασίου και Ντέμη Ρούσσου κυκλοφόρησε το 1972.
Ήδη, όμως, πριν ο δίσκος βρεθεί στα ράφια των δισκοπωλείων, η υποβόσκουσα ένταση που υπήρχε ανάμεσα στα μέλη της μπάντας κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων στο Παρίσι ήρθε να ξεσπάσει με μια διαμάχη του Βαγγέλη Παπαθανασίου και βασικού εμπνευστή του δίσκου με την Mercury Records, μιας και η δισκογραφική εταιρεία είχε ενστάσεις για το «∞ (Infinity)».
Για το κομμάτι, ο Κώστας Φέρρης, που υπέγραψε στιχουργικά το άλμπουμ, ήθελε αρχικά κάποιον αφηγητή με έντονη βρετανική προφορά.
Στο κομμάτι, όμως, ακούσαμε τελικά την Ειρήνη Παππά σε ένα επαναλαμβανόμενο μάντρα που με την ώρα ακούγεται σαν μια κραυγή παροξυσμού: «I was, I am, I am to come» λέει γεμάτη κλιμακούμενη ένταση η ηθοποιός, συνοδευόμενη από κρουστά που έπαιξε ο Παπαθανασίου. Η φράση είναι ένα εδάφιο από την Αποκάλυψη του Ιωάννη -η οποία, άλλωστε, διατρέχει όλη τη θεματική του δίσκου- και μεταφράζεται ως «Εγώ που ήμουν και είμαι και θα έρθω».
Δεδομένης, ωστόσο, της σεξουαλικής χροιάς που μπορούσε να πάρει η συγκεκριμένη φράση στα αγγλικά και σε συνδυασμό με τη λαχανιασμένη αφήγηση της Παππά, που θύμιζε ηχητικά οργασμό, το κομμάτι του «666» θεωρήθηκε ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο. Άλλωστε, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου το είχε περιγράψει ως μια μεταφορά για «τον πόνο της γέννησης και τη χαρά της συνουσίας».
Η συμμετοχή της Ειρήνης Παππά, δεν ήταν η μόνη απροσδόκητη στον εμβληματικό δίσκο: στο «Ofis (Όφις)», ένα ιντερλούδιο 14 δευτερολέπτων, την απαγγελία στο οποίο ανέλαβε ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης.