Η Β. και η παρέα της, οκτώ άτομα όλοι μαζί, μεταξύ 30-35 ετών, έφτασαν στο νυχτερινό κέντρο ακριβώς την ώρα που τους είχε ζητηθεί, ώστε να μην ακυρωθεί η κράτηση που είχαν κάνει πολλές μέρες πριν. Ο ενθουσιασμός τους, άλλωστε, ήταν πολύ μεγάλος. Θα απολάμβαναν τις αγαπημένες τους ερμηνεύτριες μαζί -για πρώτη φορά- στη σκηνή.
Η φετινή ένωση της Χαρούλας Αλεξίου με την Τάνια Τσανακλίδου είναι ένα από τα χαϊλάιτ της νυχτερινής Αθήνας. Στη σύμπραξή τους το πάθος συναντάει τον λυρισμό και η εξωστρέφεια την εσωστρέφεια. Θα έλεγε κανείς ότι η μια συμπληρώνει ιδανικά την άλλη. Στο θέμα μας όμως.
Επειτα από σύντομη αναμονή, η παρέα πέρασε την πόρτα του μαγαζιού, αλλά τραπέζι να καθίσει δεν ήταν δυνατόν να βρεθεί. Ρωτούσαν επανειλημμένως τους σερβιτόρους πού ήταν το τραπέζι τους, αλλά κανείς δεν ήταν σε θέση να τους δώσει μια σαφή απάντηση. Αντιθέτως, ο ένας πιο αγενής από τον άλλον, τους έστελναν μια στο ισόγειο, μια στο επάνω επίπεδο και τούμπαλιν. Την ίδια στιγμή στο μαγαζί επικρατούσε ένταση, είχαν αρχίσει οι πρώτοι καβγάδες, προφανώς λόγω διπλών και τριπλών κρατήσεων, μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι είχαν σπρωχτεί πίσω από κολώνες και μπροστά στις τουαλέτες, ενώ σε τραπέζια για τέσσερα άτομα έβλεπες στριμωγμένα επτά – συμπεριφορά μπουζουκομάγαζων παλιών, πικρών εποχών.
Με πρωτοβουλία και περίσσευμα θάρρους κάποιου από την παρέα της Β., κάθισαν σε ένα άδειο μέχρι εκείνη τη στιγμή τραπέζι. Λίγα λεπτά μετά, ο σερβιτόρος τούς είπε: «Σηκωθείτε τώρα, αυτά στo σπίτι σας, όχι εδώ», ενώ την ίδια στιγμή έδωσε την εντολή «αυτό το τραπέζι να μην το σερβίρει κανείς!».
Η ταλαιπωρία της παρέας τελείωσε μόνον όταν ο «νόμιμος ιδιοκτήτης» του συγκεκριμένου τραπεζιού, επειδή έφτασε με μεγάλη καθυστέρηση, τους το παραχώρησε. Κι έτσι, έπειτα από έναν Γολγοθά μιάμισης ώρας, ήπιαν την πρώτη γουλιά ποτό. Η βραδιά έκλεισε με άλλη μία ταλαιπωρία, καθώς χρειάστηκε να περιμένουν για περισσότερο από μισή ώρα ώστε να παραλάβουν την απόδειξή τους (35 ευρώ το άτομο), την οποία ζήτησαν τουλάχιστον πέντε με έξι φορές. Εν τω μεταξύ, αρκετές παρέες έφευγαν αποκαμωμένες, μη έχοντας το κουράγιο ούτε να τσακωθούν ούτε να περιμένουν και την απόδειξη…