Την Τρίτη το βράδυ έβρεχε πολύ. Ανάμεσα στα υπόλοιπα ρυάκια της Ιεράς Οδού, λοιπόν, σχηματίστηκε και αυτό των μαυροντυμένων φίλων των Black Rebel Motorcycle Club, που περίμεναν έξω από το Acro στο Γκάζι για να δουν την αγαπημένη τους μπάντα. Πέρασαν δέκα χρόνια από την τελευταία φορά που οι ξεχωριστοί μουσικοί από το Σαν Φρανσίσκο ήρθαν στην Ελλάδα και η προσμονή ήταν μεγάλη.
Ο χώρος γέμισε κυρίως με νεολαία, χωρίς όμως να λείπουν και παλιοί ροκάδες που ξέρουν να εκτιμούν και τον φρέσκο ήχο. Ανάμεσα στους άλλους και πάρα πολλοί εκπρόσωποι της αθηναϊκής underground σκηνής. Η «προθέρμανση» από τους Ελληνες Noise Figures ήταν αρκούντως δυνατή και σύντομα οι Black Rebel βρίσκονταν στο πάλκο για δύο ώρες ροκ αφύπνισης. Τα 22 κομμάτια που παίχτηκαν δεν άφησαν κανένα παράπονο, αφού συμπεριέλαβαν τόσο εκρήξεις (Rival, Berlin) όσο και σκοτεινές καταβυθίσεις (Red Eyes and Tears, Lose Yourself). Κιθάρες με επιρροές από hard rock μέχρι blues, «βρώμικο» μπάσο και δυναμικά ντραμς από τη Leah Shapiro έδιναν το σύνθημα και το κοινό ακολουθούσε με μια συμμετοχή που μάλλον τους εξέπληξε ευχάριστα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Robert Levon Bean σκαρφάλωσε ουκ ολίγες φορές στο κιγκλίδωμα, δίνοντας την ευκαιρία στον κόσμο να αγγίξει κυριολεκτικά τις χορδές του μπάσου.
Αλλες ξεχωριστές στιγμές, το εκτεταμένο jamming με τις «ερωταπαντήσεις» των οργάνων, όπως και το «ντιλανικό» ανκόρ με τις ακουστικές κιθάρες και τη φυσαρμόνικα. Πριν απ’ όλα, όμως, είναι το προσωπικό ύφος της μπάντας που την κάνει μοναδική, αποτέλεσμα του δύσκολου ανεξάρτητου δρόμου που έχει επιλέξει. Με πίστη στη δημιουργία άρτιων δίσκων (και όχι μερικών χιτ), στη διαχρονική αξία του βινυλίου και στην έντιμη σχέση με το κοινό, οι BRMC έχουν γράψει ήδη τη δική τους σελίδα στη ροκ μυθολογία.