Παρτιτούρα από το χέρι του Ραχμάνινοφ στον Σόθμπις

Παρτιτούρα από το χέρι του Ραχμάνινοφ στον Σόθμπις

1' 37" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τη μοναδική σωζόμενη αυτόγραφη χειρόγραφη παρτιτούρα της 2ης Συμφωνίας του Σεργκέι Ραχμάνινοφ δημοπρατεί ο οίκος Σόθμπις στις 20 Μαΐου στο Λονδίνο. Το τίμημα για το 320 σελίδων σπάνιο μουσικό κείμενο που εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο εκτιμάται στο 1-1,5 εκατομμύριο στερλίνες. Η παρτιτούρα έχει ξεχωριστή αξία, καθώς περιλαμβάνει σημειώσεις του συνθέτη σχετιζόμενες με τις αρχικές του σκέψεις για το έργο και οι οποίες δεν έχουν διασωθεί σε άλλο αντίγραφο. Με δεδομένη την ιστορία περικοπών και τροποποιήσεων στις οποίες υποβλήθηκε η Συμφωνία, το υλικό αυτό είναι ανεκτίμητο.

Ο Ραχμάνινοφ συνέθεσε το μεγαλύτερο μέρος της 2ης Συμφωνίας κατά την παραμονή του στη Δρέσδη, το 1907. Ηταν μία από τις πιο δημιουργικές περιόδους στη ζωή του συνθέτη, κατά την οποία ολοκλήρωσε επίσης το 3ο Κοντσέρτο για πιάνο αλλά και το συμφωνικό ποίημα «Το νησί των νεκρών», εμπνευσμένο από τον ομώνυμο πίνακα του Μπέκλιν. Η δεύτερη Συμφωνία είναι έργο σημαντικά πιο πλούσιο, πιο πυκνό, πιο ώριμο αλλά και πιο εκτενές από την πρώτη. Λόγω της διάρκειάς της, η οποία ξεπερνά τη μία ώρα, κατά τις δεκαετίες του 1940 και 1950 αρχιμουσικοί όπως ο Σέργιος Κουσεβίτσκι επενέβαιναν στην παρτιτούρα και κατά την κρίση τους αφαιρούσαν έως και είκοσι λεπτά μουσικής. Παρότι ο ίδιος ο Ραχμάνινοφ διηύθυνε τη Συμφωνία πάντοτε πλήρη, έμοιαζε να μην έχει αντίρρηση για τις περικοπές. Το 1973, ηχογραφώντας το έργο ο Αντρέ Πρεβέν ξεκίνησε με μία από τις συνήθεις συντετμημένες εκδοχές αλλά αποφάσισε να καταγράψει το έργο πλήρες, καθώς έκρινε ότι αυτό που χανόταν από την «ειλικρίνεια», τη «δύναμη» και τον «λυρισμό» της μουσικής ήταν σημαντικότερο από το όποιο υποκειμενικό κέρδος. Λίγα χρόνια νωρίτερα, το 1968, το έργο είχε ηχογραφηθεί για πρώτη φορά πλήρες από την Ορχήστρα της Ρωμανικής Ελβετίας υπό τον Πάουλ Κλέτσκι.

Τη δεύτερη Συμφωνία διηύθυνε πρώτος ο ίδιος ο συνθέτης στην Αγία Πετρούπολη στις 26 Ιανουαρίου 1908. Το θέμα του αργού τρίτου μέρους της είναι τόσο χαρακτηριστικό της πληθωρικά μελωδικής φλέβας του συνθέτη και, όχι τυχαία, ένα από τα πιο γνωστά ακόμα και στο ευρύ κοινό.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή