Οπερα, αναταράξεις σε Μετροπόλιταν, Ρώμη, ένας κόσμος που αλλάζει

Οπερα, αναταράξεις σε Μετροπόλιταν, Ρώμη, ένας κόσμος που αλλάζει

2' 11" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Προθεσμία μέχρι το βράδυ της Πέμπτης έχουν οι εργαζόμενοι της Μετροπόλιταν Οπερα της Νέας Υόρκης για να αποδεχθούν μείωση των απολαβών τους έως 17%, έτσι ώστε να αποφευχθεί το λοκ άουτ με το οποίο τους απειλεί η διοίκηση. Οι ελπίδες για συμφωνία δεν είναι πολλές και σε αυτήν την περίπτωση οι εργαζόμενοι δεν θα μπορούν από την Παρασκευή να εισέρχονται στους χώρους της Μετροπόλιταν και οι πρόβες για τις πολυαναμενόμενες παραγωγές της νέας σεζόν 2014-15 θα διακοπούν, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει ο προγραμματισμός των επόμενων μηνών και η πρεμιέρα της 22ας Σεπτεμβρίου («Οι νύχτες του Φίγκαρο»).

Αλλά δεν είναι αυτή η μοναδική εστία έντασης που παρουσιάζεται το καλοκαίρι του 2014 στον κόσμο της όπερας. Σοβαρές πιθανότητες να τεθεί σε καθεστώς εκκαθάρισης (και να κλείσει προσωρινά) αντιμετωπίζει η Οπερα της Ρώμης, αφού βρισκόταν σε εξέλιξη απεργία των εργαζομένων με αποτέλεσμα να ματαιωθούν παραστάσεις της τρέχουσας παραγωγής της («Μποέμ»). Κι εδώ τα προβλήματα είναι οικονομικά: αν και το 2014 φαίνεται να επιτυγχάνεται κάποια εξισορρόπηση στον προϋπολογισμό του οργανισμού, το βάρος παρελθόντων ετών φαίνεται να μην αντέχεται εύκολα. Μόνο την περασμένη χρονιά το έλλειμμα υπολογίζεται κοντά στα 13 εκατομμύρια ευρώ.

Πτώση εσόδων

Η κρίση της Μετροπόλιταν Οπερα προκαλεί, φυσικά, μεγαλύτερες αναταράξεις. Δεν έχει περάσει πολύ καιρός από την 1η Οκτωβρίου του 2013, όταν η Οπερα της Πολιτείας της Νέας Υόρκης κήρυξε πτώχευση. Τα σύννεφα τώρα μαζεύονται απειλητικά πάνω και από το φημισμένο Λίνκολν Σέντερ καθώς μια απρόσμενη πτώση των εσόδων είναι ικανή να αποσταθεροποιήσει ένα από τα μεγαλύτερα θέατρα στον κόσμο. Tα συνδικάτα, με τη σειρά τους, κατηγορούν τον διευθυντή Πίτερ Γκελμπ ότι οι οικονομικές δυσαρμονίες οφείλονται σε «γενναιόδωρες υπερκοστολογήσεις» παραγωγών που τελικά δεν άρεσαν ούτε στους κριτικούς ούτε στο κοινό.

Παρακολουθούμε, ίσως, την «αλλαγή παραδείγματος», τη μετάβαση από ένα μοντέλο χρηματοδότησης και διαχείρισης σε κάτι καινούργιο, που κανείς δεν μπορεί να περιγράψει ακόμη με ασφάλεια. Η διάχυση της όπερας σε ευρύτερο κοινό έχει πλεονεκτήματα, αλλά δημιουργεί και νέα προβλήματα που απαιτούν, πιθανότατα, διαφορετικούς χειρισμούς σε πολλά επίπεδα.

«Σε συνθήκες κρίσης», δηλώνει στην «Κ» ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Μύρων Μιχαηλίδης, «τα περισσότερα προβλήματα γεννούνται στους οργανισμούς μέσα από αναχρονιστικές αντιλήψεις ή μη ρεαλιστικές διεκδικήσεις. Αντιλήψεις που μπορεί να φαίνονται αρεστές αλλά στην ουσία απομονώνουν τους οργανισμούς και διεκδικήσεις που μπορεί να δίνουν μια ανάσα για το αύριο αλλά καταστρέφουν το μεθαύριο». Οι πάντες θεωρούν ίσως αδιανόητη τη Ρώμη ή τη Νέα Υόρκη χωρίς όπερα. Αναρωτιέται ο Μύρων Μιχαηλίδης: «Θεωρούν όμως πιθανή τη Ρώμη χωρίς τον οργανισμό που λέγεται Οπερα της Ρώμης και τη Νέα Υόρκη χωρίς τον οργανισμό που λέγεται Μητροπολιτική Οπερα; Τη σωστή απάντηση καλούνται να δώσουν οι χειρισμοί των φορέων αυτών: της διοίκησης και του προσωπικού τους».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή