Είναι ιδιαίτερα ευχάριστο ότι όλο και περισσότεροι Ελληνες τραγουδιστές αναμετρώνται με το τραγούδι του 19ου αιώνα, τέχνη ιδιαίτερα απαιτητική, εσωστρεφή, με τους δικούς της κανόνες. Για μια πλειάδα από λόγους ο κύκλος «Χειμωνιάτικο ταξίδι» του Σούμπερτ συγκαταλέγεται στους κορυφαίους καρπούς αυτής της έκφρασης. Κάτω από το πρώτο επίπεδο αφήγησης της ερωτικής απογοήτευσης ενός νέου, καθένα από τα 24 τραγούδια αποτελεί αυτοτελές τοπίο ψυχής. Η κυρίαρχη διάθεση καθενός, όπως επίσης οι εναλλαγές και μεταπτώσεις των συναισθημάτων, αποδίδεται από τον Σούμπερτ με χαρακτηριστική λιτότητα.
Χρόνια τώρα, το έργο παρουσιάζεται με διάφορους τρόπους, συναυλιακούς, σκηνικούς ή ημισκηνοθετημένους με στόχο την περισσότερο εστιασμένη ανάδειξη ορισμένων από το πλήθος των όψεών του. Στις 14 Ιανουαρίου στην αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» ο βαρύτονος Δημήτρης Τηλιακός και ο πιανίστας Βασίλης Βαρβαρέσος επέλεξαν να παρουσιάσουν τον κύκλο σε μία ερμηνεία με έντονη θεατρικότητα αλλά χωρίς τον παραμικρό μελοδραματισμό, χωρίς στόμφο ή επιτήδευση. Αυτό που πέτυχε ο Τηλιακός ήταν ταυτόχρονα λιτό αλλά εκφραστικά εξαιρετικά πλούσιο, εσωστρεφές αλλά επίσης άμεσο. Πέτυχε επίσης να απομακρυνθεί από ερμηνευτικά πρότυπα του παρελθόντος αλλά και του παρόντος, δίνοντας μια προσωπική ανάγνωση η οποία είχε το δικό της μέγεθος, δεν θύμιζε κάποιον ή κάτι άλλο.
Η φωνή του Τηλιακού, ευγενής ως προς το ηχόχρωμα και επιπλέον υγιής, ρωμαλέα, με εντυπωσιακό εύρος δυναμικής, εύπλαστη, ικανή για μύριες αποχρώσεις, μοιάζει ιδανικό όργανο για το συγκεκριμένο ρεπερτόριο. Καθοριστικό στοιχείο της ερμηνείας του αποδείχτηκε η προτεραιότητα στη μελωδική γραμμή, έναντι του λόγου. Το κέρδος της επιλογής αυτής ήταν η ένταση της έκφρασης μέσα από το μουσικό κείμενο, η απώλεια ήταν κάποτε η ευκρίνεια του λόγου και της μεμονωμένης λέξης.
Βασικός συντελεστής στην επιτυχία της βραδιάς υπήρξε ο εξαιρετικός πιανίστας. Ο Βασίλης Βαρβαρέσος δεν περιορίστηκε σε ρόλο υποστηρικτή ή έστω καλού συνοδού, αλλά συνδημιούργησε τη συνολική ατμόσφαιρα συμβάλλοντας στο μικροκλίμα κάθε υποενότητας. Οι τεχνικές του ανέσεις αποτέλεσαν τη βάση για ερμηνείες πλήρως συντονισμένες με τις επιλογές του τραγουδιστή, λιτές ως προς τη γραμμή αλλά εκφραστικά πλούσιες.
Τηλιακός και Βαρβαρέσος τόλμησαν να πάρουν ρίσκα σε διάφορα επίπεδα και να καταθέσουν τη δική τους πρόταση: σύγχρονη, μουσικά ενδιαφέρουσα και πνευματικά διεγερτική.