Μουσική και ποίηση από τη Στέλλα Ντουφεξή

Μουσική και ποίηση από τη Στέλλα Ντουφεξή

1' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ενα από τα πιο επιτυχημένα ρεσιτάλ τραγουδιού πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα Δημήτρη Μητρόπουλου στις 12 Μαρτίου. Το καλά δομημένο πρόγραμμα με έργα Μπραμς, Σούμαν, Λιστ και Ρ. Στράους και η δημιουργική συνεργασία ανάμεσα στον πιανίστα Ντάνιελ Χάιντε και στη μεσόφωνο Στέλλα Ντουφεξή έδωσαν ένα καλλιτεχνικά διεγερτικό και αισθητικά απολαυστικό αποτέλεσμα.

Προφανώς η επιτυχία οφείλεται κατά κύριο λόγο στην εμπειρία της Στέλλας Ντουφεξή και στις ιδιότητες χαμαιλέοντα που διαθέτει η θερμή φωνή της. Διατηρώντας την πλαστικότητα της μελωδικής γραμμής, η τραγουδίστρια άρθρωνε καθαρά την κάθε λέξη, εστιάζοντας άλλοτε  στην έκφραση των συγκεκριμένων στίχων, άλλοτε στην ατμόσφαιρα κάθε ποιήματος συνολικά, ανάλογα με τις απαιτήσεις,  όπως αυτές προσδιορίζονται από τον συνθέτη και την εποχή κάθε τραγουδιού. Λόγου χάριν, στον κύκλο τραγουδιών του Σούμαν (έργο 39) σε ποίηση Αϊχεντορφ, ο συνθέτης μελοποιεί την κάθε φράση, «απεικονίζοντας» μουσικά το κείμενο. Ο Στράους, πάλι, συχνά αποδίδει με τη μουσική του περισσότερο την κυρίαρχη ατμόσφαιρα κάθε ποιήματος, αξιοποιώντας τη φωνή με «ενόργανο» τρόπο. Συνεπώς, το ζητούμενο είναι σε κάθε περίπτωση διαφορετικό.

Στα τέσσερα τραγούδια του Μπραμς, με τα οποία ξεκίνησε η βραδιά, όπως και σε αυτά του Σούμαν, η Ντουφεξή δεν άφησε καμία επιθυμία αναπάντητη. Η φωνή της μεταβαλλόταν από τη μία μικρογραφία στην επόμενη, αποδίδοντας με λεπτομέρεια μέσα από τη μουσική τις συναισθηματικές μεταπτώσεις κάθε ποιήματος. Η απίστευτη επεξεργασία εκφραστικών αποχρώσεων όχι μόνο δεν αποσπούσε την προσοχή από τη συνολική εικόνα, αλλά αντίθετα την εμπλούτιζε, προσθέτοντας βάθος, αφού κάθε τονισμός αναδείκνυε τον στόχο μιας λέξης ή ενός στοιχείου της μουσικής γραφής. Καθοριστική υπήρξε η συμβολή του πιανίστα Ντάνιελ Χάιντε, ο οποίος με μεγάλη λεπτότητα συνέβαλλε στην περαιτέρω αποσαφήνιση των διαθέσεων κάθε στίχου ή κάθε ενότητας, όπως την προσδιόριζε η Ντουφεξή.

Περισσότερο λυρικά και ατμοσφαιρικά, τα τέσσερα τραγούδια του Λιστ στην αρχή του δεύτερου μέρους της συναυλίας αποδόθηκαν με τρυφερότητα και ευγένεια.

Ομοια επιτυχημένη υπήρξε η επιλογή τραγουδιών του Στράους, πλην του τελευταίου («Πώς να κρατήσουμε κρυφή»), το οποίο οδήγησε την τραγουδίστρια στα φωνητικά της όρια. Εκτός προγράμματος η Ντουφεξή ερμήνευσε γοητευτικά και με αισθησιασμό το «Ξενοδοχείο» του Πουλένκ, αποκαλύπτοντας μία ακόμη πτυχή του ταλέντου της.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή