Μεθυστική βραδιά παλαιάς μουσικής

Μεθυστική βραδιά παλαιάς μουσικής

1' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ωραίο  πρόγραμμα, άψογα εκτελεσμένο: έτσι θα συνόψιζε κανείς τη συναυλία του συνόλου παλαιάς μουσικής Ex Silentio στις 4 Απριλίου στην αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος».

Κοσμικοί και θρησκευτικοί μεσαιωνικοί «θρήνοι της Παναγίας» οργανώθηκαν σε ένα πρόγραμμα που διέθετε σε σημαντικό βαθμό το στοιχείο της ποικιλίας. Κατ’ αρχάς διέφερε η διάθεση ανάμεσα στα κομμάτια, καθώς ορισμένα ήταν περισσότερο θρηνώδη, άλλα πιο τρυφερά, ενώ κάποια ακόμη είχαν δοξαστικό χαρακτήρα. Συνακόλουθα, διέφερε η απόδοση από μία ή δύο φωνές, συνοδευόμενες άλλοτε μονάχα από βιέλα, άλλοτε από περισσότερα ηχοχρώματα, καθώς προσετίθεντο φλάουτο και κρουστά. Το πιο γοητευτικό σε αυτή τη μουσική είναι, ίσως, οι αναρίθμητες δυνατότητες συνδυασμού των τόσο λιτών αλλά απίστευτης καθαρότητας και ευκρίνειας μέσων, που έχουν ως αποτέλεσμα να προκαλούν ανάλογη ποικιλία συναισθημάτων στον ακροατή.

Το πρόγραμμα περιλάμβανε δείγματα όλων των παραπάνω, δηλαδή τραγούδια και θρήνους από τα μονοφωνικά τραγούδια της Αυλής του Αλφόνσου Ι΄ του Σοφού έως τα περίτεχνα πολυφωνικά έργα του Γαλλο-Φλαμανδού Γκιγιόμ ντι Φαΐ. Πηγές στάθηκαν γνωστοί «Κώδικες» της εποχής, όπως το καταλανικό «Λίμπρε Βερμέλ» και ο «Κώδικας του Λονδίνου».

Η επιτυχία της βραδιάς ήταν αποτέλεσμα της γόνιμης συνεργασίας πλειάδας πολύ καλών μουσικών. Πρώτα πρώτα οι δύο τραγουδίστριες. Η υψίφωνος Φανή Αντωνέλου με φωνή τονικά ακριβή, ασφαλή και υπέροχα καθαρή, απέδωσε με σχεδόν ενόργανο τρόπο κομμάτια όπως ο ύμνος του Βίπο της Βουργουνδίας για την Κυριακή του Πάσχα και ο «Θρήνος» του Γκιγιόμ ντε Μασό. Ταίριαξε πολύ καλά με τη μεσόφωνο Θεοδώρα Μπάκα, της οποίας το μαλακό, θερμό ηχόχρωμα, ικανό για μύριες αποχρώσεις, ερμήνευσε με τρυφερότητα τραγούδια όπως το «Ρόδο των ρόδων» του Αλφόνσου Ι΄ ή το «Ωραία Παρθένε» του Ντι Φαΐ.

Στο ίδιο υψηλό επίπεδο με τις φωνές κινήθηκαν οι μουσικοί: η Ηλέκτρα Μηλιάδου και ο Ανδρέας Λινός, που με τις βιέλες στήριξαν σχεδόν όλα τα τραγούδια, ο θαυμάσιος Θύμιος Ατζακάς στο ούτι, ο οποίος ξεκίνησε μαγικά ένα «Ταξίμ», ύμνο της παράδοσης των Σούφι από τον 13ο αιώνα, ο Νίκος Βαρελάς στα κρουστά και βεβαίως ο φλαουτίστας και δημιουργός του συνόλου Δημήτρης Κούντουρας, ο οποίος είχε επίσης συνολικά την καλλιτεχνική ευθύνη. Μια μεθυστική βραδιά, γεμάτη χρώματα και συναισθήματα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή