To 1962 συνέβησαν πολλά και διάφορα: πέθανε η Μέριλιν Μονρόε, οι αμερικανοκουβανικές σχέσεις έφτασαν στο ναδίρ, το West Side Story πήρε το βραβείο Οσκαρ καλύτερης ταινίας και ο Χένρι Μαντσίνι διέπρεπε στη μουσική. Εκείνη τη χρονιά έγινε και κάτι ακόμα: Μια παρέα νεαρών Βρετανών με ταλέντο στην αυθάδεια και τη μουσική έφτιαξαν ένα συγκρότημα και το βαφτισαν«Rolling Stones». Τα υπόλοιπα 53 χρόνια είναι απλώς η ιστορία της διασημότερης μπάντας στον κόσμο, με τα θρυλικά τραγούδια που αγάπησαν ακόμα και οι γενιές που ακολούθησαν. Και είναι τέτοιος ο θαυμασμός που ακόμα τρέφουν οι οπαδοί τους, που σε λίγες ημέρες ξεκινά η προπώληση εισιτηρίων για μια έκθεση που θα εγκαινιαστεί τον Απρίλιο του 2016 στην γκαλερί Σαάτσι του Λονδίνου.
Ο τίτλος της θα είναι –περιμένατε κάτι λιγότερο προκλητικό;– «Exhibitionism» (δηλαδή, ένας όρος ανάμεσα στην έκθεση και στην πράξη του επιδειξία). Η αφίσα της έχει επίσης εικαστικό και όχι μόνον ενδιαφέρον.
Δείχνει τα επίμαχα σημεία μιας κοπέλας που φοράει μεν εσώρουχο, αλλά πάνω σε αυτό είναι ζωγραφισμένο το λογότυπο του συγκροτήματος, με το στόμα που βγάζει έξω τη γλώσσα. Το αφιέρωμα θα είναι μια ερεθιστική αφήγηση για τα πεπραγμένα πέντε δεκαετιών, με έργα τέχνης, αντικείμενα ντιζάιν, ρούχα, αξεσουάρ και αναμνηστικά από την πορεία τους, καθώς και φιλμ, βίντεο και, βέβαια, σπάνιες ηχογραφήσεις.
Αν οι Rolling Stones θεωρήθηκαν πρωτοπόροι, διαμορφώνοντας τη μουσική βιομηχανία στα πρώτα της κιόλας βήματα, η έκθεση για την πορεία τους θα είναι ό,τι πιο εξελιγμένο έχουμε δει στον τομέα αυτό. Ηδη τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια καταγεγραμμένη τάση του κοινού να προτιμά τις θεματικές εκθέσεις στα μουσεία από εκείνες με τα αντικείμενα του παρελθόντος. Κοινώς, οι εκθέσεις για τον Ντέιβιντ Μπάουι και τον Αλεξάντερ Μακουήν πήγαν εξαιρετικά καλά σε σχέση, λ.χ., με ένα αφιέρωμα στον ιμπρεσιονισμό. Συνεπώς, πρέπει να περιμένουμε κάτι εξαιρετικά άρτιο και εντυπωσιακό, καθώς μέσα από τη διαδραστική τεχνολογία θα δούμε μια αναβίωση της καριέρας τους.
Τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Θα υπάρχουν ακόμα και τα σκηνικά από τις συναυλίες, οι πιο σπάνιες κιθάρες, τα πιο ωραία κοστούμια, σχεδόν η ατμόσφαιρα που υπάρχει στις εμφανίσεις τους. Εξυπακούεται ότι, για να γίνουν όλα όπως ακριβώς έπρεπε, όλα τα μέλη του συγκροτήματος πήραν μέρος στον σχεδιασμό και έδωσαν τόση προσοχή όση και αν θα επρόκειτο για μια παγκόσμια τουρνέ. Ο Μικ Τζάγκερ δήλωσε ότι είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα εποχή για να κάνουν αυτόν τον απολογισμό, ενώ ο Τσάρλι Γουάτς αναρωτιόταν πότε πέρασαν τόσα χρόνια από τότε που το συγκρότημα έκανε τις πρώτες του εμφανίσεις.
Εννοείται πως η έκθεση θα ξεκινήσει από το Λονδίνο, αλλά θα ταξιδέψει σε διάφορα μέρη του κόσμου, καθώς οι φανατικοί του συγκροτήματος μοιράζονται στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη.