Γενναιοδωρία και δροσιά είναι οι δύο λέξεις που ήρθαν αυθόρμητα στον νου, ακούγοντας την Ελενα Κελεσίδη στο ρεσιτάλ με ρωσικά τραγούδια, που πραγματοποίησε στις 26 Μαΐου στην αίθουσα «Μητρόπουλος» με πρωτοβουλία του Συλλόγου Φίλων της Μουσικής. Γενναιοδωρία εξέπεμπε η χαρισματική, φωτεινή προσωπικότητά της, η οποία γέμιζε τη σκηνή και ακτινοβολούσε σε όλη την αίθουσα, ενώ δροσιά διέθετε η λυρική φωνή της, η οποία διατηρεί το νεανικό ηχόχρωμά της σε πείσμα του χρόνου.
Ηταν μία από τις απολαυστικότερες βραδιές τραγουδιού της χρονιάς, καθώς το πρόγραμμα είχε επιλεγεί έξυπνα ώστε να ταιριάζει άριστα στη φωνή της Κελεσίδη, όπως είναι σήμερα. Το πρώτο μέρος περιλάμβανε τραγούδια των Γκλίνκα, Νταργκομίσκι, Ρούμπινσταϊν, Ρίμσκι-Κόρσακοφ και Τσαϊκόφσκι. Μουσική ατμοσφαιρική, βαθύτατα συναισθηματική, γεμάτη πάθος, η οποία υποστηρίχτηκε άριστα από την υψίφωνο και τον Δημήτρη Γιάκα στο πιάνο. Η τραγουδίστρια εμφανίστηκε απόλυτα εξοικειωμένη με αυτό τον κόσμο. Η άριστη άρθρωση αποτελούσε τη βάση πλούσιας εκφραστικής παλέτας, μέσα από την οποία η Κελεσίδη μετέτρεψε κάθε τραγούδι σε μικρή δραματική σκηνή. Παρότι εμφανίζεται κυρίως σε λυρικά θέατρα και εκφραστικά είναι συνηθισμένη στις μεγάλες «χειρονομίες» της όπερας, η τραγουδίστρια προσάρμοσε εύκολα φωνή και σκηνική παρουσία στο ήθος και στην αισθητική μιας βραδιάς τραγουδιού.
Στο δεύτερο μέρος, η Κελεσίδη επέλεξε μουσική σαλονιού του 19ου αιώνα και πρότεινε λιγότερο γνωστά κομμάτια των Βαρλάμοφ και Μπουλάκοφ. Ανάλαφρα και στην πλειονότητά τους στροφικά, δεν είχαν μικρότερες απαιτήσεις. Η άνεση της τραγουδίστριας με τη γλώσσα όσο και με την αισθητική της συγκεκριμένης μουσικής, καθώς επίσης η χαρισματική σκηνική της παρουσία, μετέτρεψαν καθένα σε μικρό, απολύτως απολαυστικό μουσικό πίνακα με ζωηρά χρώματα. Ηταν πραγματικά καταπληκτικός ο τρόπος με τον οποίο η Κελεσίδη μετέδιδε με μουσικά μέσα το περιεχόμενο των τραγουδιών ανάγλυφα, με αμεσότητα και ακρίβεια σε ένα ακροατήριο το οποίο στην πλειονότητά του δεν κατανοούσε ρωσικά, ούτε ήταν δυνατόν να γνωρίζει τα συγκεκριμένα τραγούδια.
Ισότιμα πλάι στη λαμπερή αυτή προσωπικότητα στάθηκε ο έμπειρος Δημήτρης Γιάκας. Δεν συνόδευε απλώς, αλλά στήριζε αποφασιστικά την Κελεσίδη στις επιλογές της και συνέβαλλε καθοριστικά στη διαμόρφωση της ατμόσφαιρας κάθε μουσικής μικρογραφίας. Με δεδομένη την επιτυχία της βραδιάς, ελπίζει κανείς και σε επόμενες.