Στη ρημαγμένη Σταδίου της παραίτησης και των αστέγων, απέναντι από τους καμένους κινηματογράφους και το αίσθημα της εγκατάλειψης, η μελωδία που ξεχυνόταν έξω από τον Ιανό σε καλούσε να ανεβείς στο πατάρι. Πιάνο και η φωνή της Ράνιας Οικονομίδου, της Γουίνι από τις «Ευτυχισμένες ημέρες» του Μπέκετ, να τραγουδά σχεδόν δειλά «σαν ένα χάδι αυτό το βράδυ που λαχταρώ/ σαν ήμουν άλλη μες το χορό…». Αμίλητοι όλοι στην αίθουσα σε μια εποχή που κανείς δεν ακούει κανέναν, ακόμη και τα φλιτζάνια του καφέ ακουμπούσαν με προσοχή στα τραπέζια από σεβασμό μήπως τραυματίσουν το ξεχωριστό της βραδιάς. Θεατρικές μουσικές τριών δεκαετιών πριν. Πόσο εύκολο είναι να σε καθηλώσουν; Πολύ περισσότερο όταν δεν πρόκειται για τραγούδια τα οποία συνήθως δελεάζουν με τον στίχο το κοινό. Αλλά εκείνο το βράδυ έμοιαζε για όλους η αίθουσα συνάντησης με καταφύγιο πολύτιμων στιγμών και αισθημάτων στο ίδιο σημείο της Σταδίου όπου ξεδιπλώνονται η δυστυχία και η παρακμή της πόλης.
Καταφύγιο μιας εποχής σημαντικών πραγμάτων και σημαντικών ανθρώπων που συγκεντρώθηκαν σε μια έκδοση (βιβλίο με 2 CD από τη Μικρή Αρκτο του Παρασκευά Καρασούλου) μαζί με τις πρωτότυπες ηχογραφήσεις από το 1983 ώς το 2012. Από παραστάσεις ιστορικές τότε που καλλιτέχνες όπως οι Λευτέρης Βογιατζής, Μάγια Λυμπεροπούλου, Βασίλης Παπαβασιλείου ήταν η εναλλακτική φωνή της δικής τους γενιάς. Αυτές τις στιγμές ξεδίπλωσε η Ελένη Καραΐνδρου μιλώντας για τα ανεβάσματα έργων των: Μπέκετ, Γκολντόνι, Σαίξπηρ, Γκόρκι, Τσέχοφ, Τουργκένιεφ, Μίλερ, Πίντερ, Λούλας Αναγνωστάκη, Λεωνίδα Προυσαλίδη. Ντοκουμέντα από τους «Αγροίκους» στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων –αρχή της δεκαετίας του ’80 και της ξεμυαλισμένης αισιοδοξίας– ώς τα ανεβάσματα με τον Ζυλ Ντασσέν, αλλά και τα τρία τελευταία έργα στο Απλό του Αντώνη Αντύπα.
Ακόμη και η βαριά φωνή της Τζένης Καρέζη «Χάθηκα μέσα στη ζωή μου, χάθηκες μέσα στη βροχή..», από τα «Διαμάντια και μπλουζ» της Λούλας Αναγνωστάκη, γυμνή από αναμνήσεις, αλλιώς άγγιξε εκείνο το βράδυ. Ενας μουσικός ψίθυρος σαν ανηφορίζαμε στη μαυρίλα του δρόμου προς το υποκριτικό φωταγωγημένο κομμάτι της πόλης.