ΛΑΪΚΟ
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ
Επισκέπτης
MLK
Λαϊκός δημιουργός και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, δευτερότοκος γιος του Μάρκου Βαμβακάρη, ο Στέλιος Βαμβακάρης στο cd «Επισκέπτης» παρουσιάζει 17 τραγούδια που έχουν τη φροντίδα και την υποστήριξη του Σωκράτη Μάλαμα. Αυτός ανέλαβε την παραγωγή του δίσκου. Εχει ενδιαφέρον ότι ηχογραφήθηκε με τον παλιό τρόπο στο στούντιο, με όλους μαζί τους συντελεστές. Μουσική και στίχοι του λαϊκού δημιουργού, αλλά στίχοι και του πατέρα του, Μάρκου, επίσης ένα τραγούδι του Γιάννη Λελάκη, ενώ τον δίσκο κλείνει ο λόγος του Πάνου Ηλιόπουλου. Ο ήχος γνώριμος στο ύφος του λαϊκού μουσικοσυνθέτη (για κάποιους μονότονος), όπως και η θεματολογία, είναι όπως περιγράφει στο σημείωμά του ο Μάλαμας «η φυσική συνέχεια του ρεμπέτικου». Ξεχωρίζουν ο «Επισκέπτης» που ερμηνεύει ο Σ. Μάλαμας και η «Γλυκιά καταστροφή» από τη Σοφία Παπάζογλου. Συμμετέχουν ακόμη οι Εβελίνα Αγγέλου, Κώστας Διαβάτης και Μανώλης Πάππος.
ΓΙΩΤΑ ΣΥΚΚΑ
ΚΛΑΣΙΚΗ
MOZART
Μιθριδάτης, βασιλιάς του Πόντου
Ian Page
Signum SIGCD 400
Είναι πράγματι μια εκτενής opera seria, με τη μία άρια να διαδέχεται την άλλη, και είναι πράγματι έργο ενός δεκατετράχρονου. Και όμως, δεν είναι ούτε κουραστικό ούτε παιδαριώδες. Η ποιότητα της μουσικής έμπνευσης του «Μιθριδάτη» αναγνωρίστηκε άμεσα και μέχρι σήμερα δεν έχει αμφισβητηθεί. Οτι το έργο προσφέρεται σε τουλάχιστον πέντε διαφορετικές ηχητικές καταγραφές και ακόμη τρεις οπτικές, πιστοποιεί τη δημοτικότητά του. Στη νέα ερμηνεία, οι τραγουδιστές προβάλλουν την ομορφιά της μουσικής και δεν την αξιοποιούν προκειμένου να προβληθούν οι ίδιοι. Ο Βρετανός αρχιμουσικός Ιαν Πέιτζ κάνει την ορχήστρα να σπινθηροβολεί και να γοητεύει, δίνοντας θεατρικό ρυθμό σε ένα έργο εκ φύσεως στατικό.
ΝΙΚΟΣ Α. ΔΟΝΤΑΣ
ΠΟΠ
ΦOIBOΣ ΔΕΛΗΒΟΡΙΑΣ
Καλλιθέα
Inner Ear
Ο Φοίβος Δεληβοριάς υπογράφει τον πιο νοσταλγικό μέχρι σήμερα δίσκο του, αφήνοντας ολοφάνερα πίσω του μια σελίδα βιωματικής και στιχουργικής έμπνευσης για να πάει παρακάτω. Η «Καλλιθέα» κατακλύζεται από αναμνήσεις μιας νεότητας της δεκαετίας του 1980, που ωστόσο καταφέρνουν να επικοινωνήσουν πολύ καλά με το σήμερα· ειδικότερα το πρώτο κομμάτι του δίσκου μοιάζει να χτίζει τούβλο τούβλο μια γέφυρα για να ενώσει την (όχι πολύ) παλιά Καλλιθέα –και μαζί ολόκληρη την Αθήνα– με όσα, ωραία και άσχημα, ο καλλιτέχνης βλέπει σήμερα γύρω του. Κατά έναν περίεργο τρόπο το άλμπουμ, αν και «κοιτά» με τους στίχους του στο παρελθόν, αφήνει την αίσθηση του απόλυτα σύγχρονου, της σύγχρονης μελαγχολίας για την ακρίβεια, σχηματισμένης όμως με τον μοναδικό ποπ τρόπο του Φοίβου.
ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΑΡΜΠΗΣ
ΡΟΚ
THEE OH SEES
Mutilator Defeated at Last
Castle Face
Προέρχονται από το Σαν Φρανσίσκο, είναι ιδιαίτερα φασαριόζοι και πάνω στη σκηνή ξεχειλίζουν από ενέργεια. Ο ήχος τους αγγίζει διάφορα είδη της ροκ, από πανκ μέχρι ψυχεδέλεια, εμμένοντας στην αισθητική της garage rock. Ηχογραφούν διαρκώς, με μια ευρεία γκάμα «ηλεκτρισμένων» αποτελεσμάτων, όπου όλα συγκλίνουν στο ότι: οι Thee Oh Sees δεν λένε να ηρεμήσουν. Το νέο τους, «Mutilator Defeated at Last», δείχνει να έχει επιμεληθεί σχολαστικά. Οι μελωδίες είναι συμπαγείς, εναρμονισμένες και τα κομμάτια έχουν ροή. Ατίθασες κιθάρες, τύμπανα που άλλοτε απλώς συνοδεύουν και άλλοτε πρωτοστατούν και μια φωνή πολύ grunge. Ακόμη ένας δίσκος τους που ακούγεται δυνατά.
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΡΟΚ
THE DEAD WEATHER
Dodge and Burn
Rykodisc
Ο Τζακ Γουάιτ ξαναχτυπά. Ο πολυπράγμων τραγουδοποιός ξέρει να συγκεντρώνει στο Νάσβιλ του Τενεσί, όπου βρίσκεται η έδρα του, τους καλύτερους των καλύτερων: αυτό αποδεικνύεται και από τον πρόσφατο δίσκο των Dead Weather, ενός από τα περιφερειακά μουσικά πρότζεκτ του Γουάιτ που «τρέχει» παράλληλα με τη σόλο καριέρα του. Το «Dodge and Burn» τρέχει με χίλια· η Αλισον Μόσαρτ απογειώνει τα φωνητικά, ενώ κιθάρες (Ντιν Φερτίτα), ντραμς (Γουάιτ) και μπάσο (Τζακ Λόρενς) οδηγούν το ισοπεδωτικό τρένο του δίσκου με απίστευτη καθαρότητα σε μερικά, κατά τα άλλα, πολύ «βρώμικα» ροκ μονοπάτια. Κορυφαίες στιγμές τα «I Feel Love (Every Million Miles)», «Three Dollar Hat» και «Be still».
ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΑΡΜΠΗΣ