Ο αγαπημένος «ταραχοποιός»

Ο αγαπημένος «ταραχοποιός»

1' 30" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Την Τρίτη 5 Ιανουαρίου έφυγε στα 91 του ο Γάλλος συνθέτης, αρχιμουσικός και πιανίστας Πιερ Μπουλέζ. Ξεκίνησε ως «τρομερό παιδί» του μεταπολεμικού μοντερνισμού και κατέληξε ένας από τους πλέον αγαπημένους του συστήματος. Ο κόσμος της γαλλικής ρομαντικής μουσικής του φαινόταν ανέκαθεν ασφυκτικός. Ο μοντερνισμός των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα, τα έργα των Στραβίνσκι, Μπάρτοκ, Μπεργκ και του δασκάλου του Ολιβιέ Μεσιάν αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και πρώτο βήμα για τις δικές του αναζητήσεις. Κινήθηκε στον άξονα του σειραϊσμού και της ηλεκτρονικής μουσικής.

Το «Σφυρί χωρίς αφέντη», έργο για φωνή και ορχηστρικό σύνολο (1955) εμπνευσμένο από την ποίηση των σουρεαλιστών, συνδύασε με επιτυχημένο τρόπο πλήθος από ετερόκλητα στοιχεία. Το 1970 ο Μπουλέζ ήταν ήδη τόσο διάσημος, ώστε ο Γάλλος πρόεδρος Πομπιντού να του ζητήσει να ιδρύσει έναν οργανισμό για τη μουσική έρευνα: το περίφημο IRCAM στο κέντρο Πομπιντού άνοιξε τις πύλες του το 1977. Ως αρχιμουσικός, ο Μπουλέζ δήλωνε το 1967 ότι έπρεπε να ανατιναχτούν τα λυρικά θέατρα όλου του κόσμου, λόγω του συντηρητισμού τους. Ταυτόχρονα, διαδέχτηκε τον Χανς Κνάπερτσμπους σε ένα από τα σημαντικότερα, πλέον εμβληματικά και χαρακτηρισμένα λυρικά θέατρα του κόσμου, στο Μπαϊρόιτ, διευθύνοντας τον «Πάρσιφαλ» του Βάγκνερ. Σχεδόν σαράντα χρόνια αργότερα, μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, κατά την παραμονή του στη Βασιλεία, η ελβετική αστυνομία θυμήθηκε τη δήλωση και θεωρώντας τον ύποπτο τρομοκρατίας τού στέρησε το διαβατήριο.

Το 1976 μαζί με τον σκηνοθέτη Πατρίς Σερό συνυπέγραψαν στο Μπαϊρόιτ την πρώτη εκσυγχρονιστική και μία από τις συγκλονιστικότερες ερμηνείες της βαγκνερικής «Τετραλογίας». Ο άλλοτε προκλητικός μουσικός ανέλαβε σταδιακά ορισμένους από τους σημαντικότερους μουσικούς θεσμούς, με αποκορύφωση τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης (1971-77). Ηχογράφησε για τις μεγαλύτερες πολυεθνικές και τιμήθηκε με πλήθος βραβείων, ανάμεσα στα οποία και 26 Γκράμι. Διηύθυνε έργα Μπετόβεν, Μπερλιόζ, Σούμαν, Βάγκνερ, Μάλερ, Ντεμπισί, Ραβέλ, Σέμπεργκ, Μπεργκ, Στραβίνκσι, Μπάρτοκ, Βαρέζ, αλλά και έργα του συνθέτη ροκ μουσικής Φρανκ Ζάπα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή