Ρεσιτάλ με έργα Μπετόβεν πραγματοποίησε η πιανίστρια Λευκή Καρποδίνη στις 3 Δεκεμβρίου στην αίθουσα του Ιδρύματος Θεοχαράκη. Η βραδιά περιλάμβανε τις δύο Σονάτες του έργου 27, την ιδιαίτερα απαιτητική Σονάτα αρ. 31, τις 32 Παραλλαγές σε ντο ελάσσονα, καθώς επίσης την Πολωνέζα σε ντο μείζονα, έργο 89. Πρόγραμμα απαιτητικό, με αξιώσεις, το οποίο ήρθε σε μια στιγμή πολύ δύσκολη για την Καρποδίνη, δύο μέρες μετά τον θάνατο της μητέρας της.
Παρά τις συνθήκες, η βραδιά αποδείχτηκε ιδιαίτερα επιτυχημένη, καθώς η πιανίστρια φάνηκε να αντιλαμβάνεται πολύ καλά τη γραφή του συνθέτη και όσα επιδιώκει μέσα από τη μουσική του. Φώτισε και σκίασε αντιστοίχως τις φράσεις, αναδεικνύοντας στοιχεία πρωτεύουσας σημασίας και διαβαθμίζοντας τα στοιχεία του μουσικού διαλόγου χάρη στον καλό έλεγχο της δυναμικής. Το αποτέλεσμα υπήρξε μια ανάγλυφη εικόνα της μουσικής, η οποία έδωσε στα έργα παλμό και κίνηση.
Οι ικανότητες της Καρποδίνη φάνηκαν αμέσως από το πρώτο έργο του προγράμματος, τις 32 Παραλλαγές, σύνθεση η οποία κατά έναν τρόπο επιδεικνύει την τέχνη της παραλλαγής ενός εξαιρετικά συμπυκνωμένου θεματικού υλικού. Ακολούθησαν οι δύο Σονάτες του έργου 27, η ευαίσθητη όπως επίσης απαιτητική πρώτη και η δεύτερη, η Σονάτα «υπό το σεληνόφως», γνωστή χάρη στο ατμοσφαιρικό πρώτο μέρος της, το οποίο η πιανίστρια αντιμετώπισε με χαρακτηριστική συναισθηματική εγκράτεια. Συνολικά, η προσέγγιση των έργων ήταν «ιστορικά ενημερωμένη», καθώς έμοιαζε να υποδεικνύει την καταγωγή της μουσικής από την αισθητική του κλασικισμού και δεν της επέβαλε τρόπους ερμηνείας εποχών, οι οποίες ακολούθησαν, όπως ο ρομαντισμός. Η ερμηνεία του δεύτερου μέρους τής «Υπό το σεληνόφως» διέθετε ως ανάμνηση ένα είδος κομψότητας, χαρακτηριστικό του 18ου αιώνα ενώ το τρίτο ξεκίνησε με την αρκούντως θυελλώδη απόδοση του πρώτου θέματος, το οποίο διαδέχτηκε η γλυκύτητα του μελωδικού δεύτερου.
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με τη Σονάτα αρ. 31, γραμμένη τη χρονιά της Ελληνικής Επανάστασης. Πρόκειται για ένα ατελείωτο ταξίδι συναισθημάτων, από την αθωότητα ώς την απόλυτη απόγνωση, το οποίο αποκτά διαφορετικό περιεχόμενο ανάλογα με τις ικανότητες και τις εμπειρίες κάθε πιανίστα. Παρά την τεχνικά άρτια και εκφραστικά πλούσια ερμηνεία, γεμάτη ενδιαφέρουσες εναλλαγές, μοιάζει βέβαιο ότι η πιανίστρια θα θελήσει να επανέλθει.