Τι συμβαίνει όταν η κλασική μουσική συναντά το έντεχνο και την ποπ; Οταν μια ορχήστρα κλασικών οργάνων δίνει τον τόνο σε μερικούς από τους σπουδαιότερους και πιο αγαπητούς ερμηνευτές του δημοφιλούς ρεπερτορίου; Παραδόξως η απάντηση σε αυτά τα ενδιαφέρονται ερωτήματα δεν έρχεται από τους συντελεστές κάποιου φιλόδοξου μουσικού οργανισμού ή ιδρύματος, αλλά από την οικογένεια του ΚΕΘΕΑ, του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων δηλαδή, το οποίο γιορτάζει τα 30 χρόνια από την ίδρυση της πρώτης του κοινότητας, της «Ιθάκης», με μια μουσική συνάντηση κορυφής!
«Οταν ο Κότσιρας άκουσε τον “Φύλακα Αγγελο” από τους μουσικούς της ΚΟΘ στην πρόβα, συγκινήθηκε. Ενα όμορφο τραγούδι, γραμμένο με μια απλή κιθάρα, είχε περάσει σε ένα άλλο, μεγαλοπρεπές επίπεδο».
Αυτά μας λέει ο διευθυντής του ΚΕΘΕΑ Β. Ελλάδος Φαίδων Καλοτεράκης· μουσικός και ο ίδιος, έκανε την παραγωγή του δίσκου «Μια συμφωνία για την Ιθάκη», μαζί με τον Αντώνη Σουσάμογλου, συνδυάζοντας τις φωνές δημοφιλών καλλιτεχνών, όπως ο Γιάννης Κότσιρας, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Δώρος Δημοσθένους, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη κ.ά., με ειδικά δημιουργημένες εκτελέσεις της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης. Το αποτέλεσμα στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι εξαιρετικό. Τραγούδια όπως ο «Αύγουστος», η «Δημοσθένους λέξις» και το «Ονειρο ήτανε» διασκευάζονται συμφωνικά, αποκτώντας τελείως διαφορετική υφή και υπόσταση.
Το σημαντικό, ωστόσο, της υπόθεσης είναι το έργο που και σήμερα συνεχίζει να παράγει το ΚΕΘΕΑ, υπέρ του οποίου θα διατεθούν και τα έσοδα της μουσικής κυκλοφορίας: «Εξαιτίας της κρίσης, έχουμε έξαρση των εξαρτήσεων. Μιλάμε για ουσίες αλλά επίσης και για τον τζόγο και την εξάρτηση από το Διαδίκτυο, που είναι διαδεδομένη στις μικρές ηλικίες. Υπάρχει επιπλέον έξαρση στην εξάρτηση από το αλκοόλ στους άνδρες 40-50 ετών, προφανώς λόγω άγχους, όπως και στα ψυχοφάρμακα όσον αφορά τις γυναίκες. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον εμείς συρρικνωνόμαστε, μπορούμε όμως και λειτουργούμε ακόμα σε ικανοποιητικό βαθμό, κυρίως λόγω της διοικητικής ανεξαρτησίας που διέπει το νομικό μας καθεστώς». Αυτά επισημαίνει ο κ. Καλοτεράκης, ο οποίος συμμετέχει στον οργανισμό από τα μέσα της δεκαετίας του ‘80. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια έχει δει το προφίλ του χρήστη να αλλάζει –μοναδικό σταθερό χαρακτηριστικό είναι η αναλογία ανδρών – γυναικών (80% – 20%), όπως μας λέει. Μεγάλη διαφοροποίηση, πάντως, υπάρχει και στη στάση της κοινωνίας, η οποία «δεν θεωρεί πλέον τον χρήστη καμμένο χαρτί» και σε αυτό σίγουρα έχει παίξει ρόλο η δράση των κοινοτήτων του ΚΕΘΕΑ. Επόμενος στόχος, όπως μας ενημέρωσε ο κ. Καλοτεράκης, είναι η συνεργασία με την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για την καταγραφή και την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων στο πλαίσιο του μεταναστευτικού-προσφυγικού ρεύματος, το οποίο δημιουργεί νέες συνθήκες και προκλήσεις.