Η δεξιοτεχνική ερμηνεία της Μαρίας Κάλλας ήταν από εκείνες που ενέπνευσαν νέα ζωή στην τραγική ιστορία της Λουτσίας ντι Λάμερμουρ στη μεταπολεμική περίοδο και η ομώνυμη όπερα του Γκαετάνο Ντονιτσέτι βρήκε ξανά τον βηματισμό της στα λυρικά θέατρα διεθνώς.
Ιστορικά η όπερα του Ιταλού συνθέτη του μπελκάντο είναι ένα πολυπαιγμένο έργο ρεπερτορίου και αποτελεί ερμηνευτική πρόκληση για τις σοπράνο διεθνώς. «Ο ρόλος ήρθε στην πιο κατάλληλη στιγμή για μένα λόγω της εμπειρίας που έχω αποκτήσει και της ωρίμανσης τόσο της ηλικίας όσο και της φωνής μου», λέει στην «Κ» η υψίφωνος Βασιλική Καραγιάννη που θα ερμηνεύσει τον απαιτητικό ρόλο της τραγικής Λουτσίας στη συναυλία του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (13/3) υπό τη διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού. Η αναγνωρισμένη σοπράνο θα κληθεί να ακολουθήσει ερμηνευτικά την πορεία προς την «τρέλα» της Λουτσίας, η οποία κορυφώνεται με τη διάσημη δεξιοτεχνική άρια «Il dolce suono». «Ολος ο ρόλος είναι δραματικός και η φωνή της σοπράνο κινείται στις χαμηλές περιοχές για πολλή ώρα. Στη λεγόμενη “σκηνή της τρέλας” η άρια αλλάζει προς το τέλος και οι σοπράνο πρέπει να “κελαηδήσουν”, κάτι που είναι πολύ δύσκολο τεχνικά», σημειώνει η κ. Καραγιάννη.
Η όπερα του Ντονιτσέτι θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, τη Χορωδία του Δήμου Αθηναίων και μια ομάδα καταξιωμένων σολίστ (Γ. Χριστόπουλος, Τ. Χριστογιαννόπουλος, Τ. Αποστόλου, Γ. Καλύβας, Ε. Βουδουράκη) σε συναυλιακή μορφή. Αυτή η επιλογή, συνήθης στο εξωτερικό, είναι μια ιδιαίτερη πρόκληση για τους ερμηνευτές, καθώς το βάρος της σκηνοθεσίας και η προσοχή του κοινού επικεντρώνονται στο μουσικό αποτέλεσμα απουσία σκηνικών και εικαστικών. «Η συναυλιακή παρουσίαση χρειάζεται μουσική αρτιότητα. Ο καλλιτέχνης είναι περισσότερο “εκτεθειμένος” αλλά αυτό δεν είναι μειονέκτημα γιατί έτσι οι στόχοι γίνονται υψηλότεροι και ανεβαίνει το καλλιτεχνικό επίπεδο», τονίζει η κ. Καραγιάννη.
Στην υπόθεση του έργου η Λουτσία βρίσκεται εν μέσω μιας διαμάχης μεταξύ της δικής της οικογένειας των Λάμερμουρ και των Ράβενσγουντ. Ο απαγορευμένος έρωτας της Λουτσίας με τον Εντγκάρδο και η επιμονή της οικογένειάς της να παντρευτεί κάποιον της αρεσκείας τους την οδηγεί στην τρέλα και στη δολοφονία του μέλλοντα συζύγου της. Η όπερα γράφτηκε το 1835 όταν ο δρόμος προς την εδραίωση του Ντονιτσέτι ήταν ανοιχτός, διότι είχε εκλείψει ο ανταγωνισμός από τους Ροσίνι και Μπελίνι και γνώρισε μεγάλη επιτυχία από τις αρχές του 20ού αιώνα.
Το επίσης ενδιαφέρον στοιχείο για την παρουσίαση της Λουτσίας στο Μέγαρο Μουσικής, που διοργανώνεται στο πλαίσιο του αφιερώματος για τα 40 χρόνια από τον θάνατο της Κάλλας, είναι ότι η ερμηνεία των σολιστών και η καθοδήγησή της στηρίχθηκε σε ιστορικές ηχογραφήσεις της όπερας και βιβλιογραφικές πηγές του 19ου και 20ού αιώνα, όπως σημειώνει ο κόντρα τενόρος Αρης Χριστοφέλλης που ανέλαβε την καλλιτεχνική επίβλεψη της συναυλίας.
Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, 13 Μαρτίου, ώρα 8.30 μ.μ.