POP/ROCK
THE JESUS AND MARY CHAIN
Damage and Joy
ADA/Warner Music, 2017
Εβδομο άλμπουμ για τα αδέλφια Jim και William Reid, γνωστά ως The Jesus and Mary Chain, με τον τίτλο «Damage and Joy», το πρώτο μετά το 1998, που αποτελεί από μόνο του γεγονός. Το άλμπουμ περιλαμβάνει κομμάτια που έχουν ερμηνεύσει ο καθένας μόνος του ή με άλλες μπάντες, τα οποία έχουν υποστεί τη γνώριμη ηχητική επεξεργασία της μπάντας. Με τις οδηγίες του παραγωγού του «Youth», οι The Jesus and Mary Chain ενέταξαν στο crew τους τον ντράμερ Brian Young και μια πολύ γνώριμη παρέα: τους Isobel Campbell, Sky Ferreira και την αδελφή τους Linda. Οι κακές γλώσσες του διεθνούς Τύπου λένε ότι κάποια κομμάτια θα μπορούσαν να είναι b-sides ή singles και να μην ενταχθούν στο πολύ πρόσφατο άλμπουμ τους, ωστόσο η μπαλάντα «Los Feliz (Blues and Greens)» πιθανόν θα αφήσει πίσω τις όποιες αντιρρήσεις. Με τις κιθάρες και τις φωνές τους σε κάνουν να νοσταλγήσεις, έστω για λίγο, τα ’90s, ενώ παραδίδουν έναν δίσκο κομμένο και ραμμένο για όσους αγαπούν τα όρια μεταξύ ποπ και ροκ ήχου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΘΗΝΑΚΗΣ
POP
JAMES BLUNT
The Afterlove
Atlantic Records UK, 2017
Ενας Βρετανός που αποδεικνύει ότι η ποπ δεν είναι μόνο χοροί και πανηγύρια. Ο James Blunt χαϊδεύει με τη φωνή του και την πανταχού παρούσα, νέου ήχου, κιθάρα του τον ακροατή που θέλει να δει την άνοιξη πέρα από τις αμυγδαλιές που ανθίζουν. Δηλαδή, όσοι προσδοκούσαν ακόμη ένα ερωτικό παραλήρημα θα αναρωτηθούν εάν αυτό που ακούν είναι όντως James Blunt. Διότι ο Βρετανός καλλιτέχνης ρισκάρει, καθώς αυτό είναι το πέμπτο άλμπουμ του και πιθανώς εξαντλήθηκε από τις επαναλήψεις. Στο «The Afterlove» παίρνει… τα πάνω του και ορμάει με μια κιθάρα στα ηχεία μας, θυμίζοντας τα boy bands της σύγχρονης ποπ. Εξάλλου, έχει συνεργαστεί με τον Ed Sheeran και τον Ryan Tedder των OneRepublic! Θα αναρωτηθούν πολλοί για ποιον λόγο κάνει αυτή την επικίνδυνη στροφή. Η απάντηση βρίσκεται στην ιδιοσυστασία της ποπ: της είναι δύσκολο να κάτσει ήσυχη. Ο James Blunt δεν μας έδειξε μέχρι σήμερα ότι τολμάει. Με το «The Afterlove» αποδεικνύει ότι μπορεί κι εκείνος να πει κάτι πέρα από το «You are beautiful»…
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΘΗΝΑΚΗΣ
ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
SCHUBERT
Piano Trios
Staier, Sepec, Dieltiens
Harmonia Mundi HMC 902233.34
Τα Τρίο για πιάνο του Σούμπερτ έργο 99 και έργο 100 ανήκουν στα δημοφιλέστερα του ρεπερτορίου, χάρη στην αισιοδοξία που αποπνέουν η μελωδικότητα και η ισορροπία της δομής τους. Μέσα από αυτά o κόσμος αποκτά νέα φρεσκάδα, όπως πίστευε ο Ρόμπερτ Σούμαν. Στην πρόσφατη αυτή ηχογράφηση, τα έργα αποδίδονται από τρεις κορυφαίους μουσικούς, εξοικειωμένους με όργανα εποχής. Η μουσικότητά τους, η φαντασία με την οποία σχηματίζουν τις φράσεις και τις εμπλουτίζουν με διανθίσματα, το χιούμορ και συνολικά η ανανεωτική ματιά τους φωτίζουν τα έργα με απρόσμενο τρόπο, αναδεικνύοντας ακόμη περισσότερες πτυχές τους. Η συμβολή του έξοχου πιανίστα Αντρέας Στάγερ προσφέρει ξεχωριστή απόλαυση.
Ν. Α. ΔΟΝΤΑΣ
ΟΡΧΗΣΤΡΙΚΗ
JOHANN JOHANNSSON
Orphee
Decca (UMO) Classics
B01GG3049G
Ο Ισλανδός μουσικός Γιόχαν Γιόχανσον συνέθεσε ωραιότατη μουσική για την κινηματογραφική «Αφιξη» (παρότι σε κομβικές σκηνές της ταινίας ακούγεται το εξαίσιο «The Nature of Daylight» του Μαξ Ρίχτερ). Είναι γνωστός εξάλλου για τα κινηματογραφική του έργα (έχει και μια υποψηφιότητα για Οσκαρ). Τώρα, στο ανά χείρας άλμπουμ, που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2016, εμπνέεται από τον Οβίδιο και πιο συγκεκριμένα από τον μύθο του Ορφέα, φέρνοντάς τον στο σήμερα μιας άλλοτε πολύβουης κι άλλοτε σιωπηλής πόλης. Με ένα υγρό πιάνο και μια θλιμμένη ορχήστρα εγχόρδων, ο Γιόχανσον προσθέτει άκρως υποβλητικά φωνητικά σε καίριες στιγμές αυτού του συνθετικού έργου. Συχνά έχεις την αίσθηση ότι άκουσες τη μουσική αυτή σε κάποια ταινία ή, μάλλον, ότι εσύ ο ίδιος είσαι αίφνης πρωταγωνιστής σε ταινία. Δημιουργεί ατμόσφαιρες, με άλλα λόγια είναι αθόρυβος ο ήχος του και άκρως διεισδυτικός.
Η. Μ.
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ
ORA
Refuge From The Flames
harmonia mundi
B01H5W7JN6
Εκπληκτικό άλμπουμ, με στόχο και συγκεκριμένο συνθετικό κορμό, και μια ακόμα ουσιαστική εργασία από το σημαντικό σύνολο χορωδιακής μουσικής, το ΟRA. Σημείο εκκίνησης το περίφημο Miserere του Γκρεγκόριο Αλέγκρι (στην αρχική εκδοχή του, όπως πρωτοακούστηκε στην Καπέλα Σιστίνα τον 17ο αιώνα), σύνθεση βασισμένη στον Ψαλμό 50 (Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου). Επιπλέον, το άλμπουμ περιλαμβάνει συνθέσεις ανωνύμων και μη πάνω σε στίχους της ιστορικής όσο και τραγικής φιγούρας του Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα, στίχους εμπνευσμένους επίσης από τον Ψαλμό 50, στους οποίους κυριαρχεί ο τρόμος και ο πόνος. Οχι τυχαία: γράφηκαν στη φυλακή, δύο εβδομάδες προτού ο Σαβοναρόλα καεί στην πυρά ως αιρετικός και οι βασανιστές του τού έκαναν τη χάρη να μην πειράξουν το δεξί του χέρι ώστε να συνεχίσει να γράφει… Το άλμπουμ περιλαμβάνει και άλλα έξοχα θρησκευτικά έργα, στο πνεύμα του Miserere, όπως των William Byrd, Luca Bettini κ.ά.
Η. Μ.