Η τελευταία μπαλάντα της Αρλέτας

Η τελευταία μπαλάντα της Αρλέτας

1' 50" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Δεν φοβάμαι τον δικό μου θάνατο, αλλά αυτών που αγαπάω, και τον δικό μου εκείνοι που με αγαπούν», είχε πει η Αρλέτα το 2009 σε μια συνέντευξη της στη Γιώτα Συκκά στο σπίτι της στην Κυψέλη («Κ», 6/11/2009). Ηταν μία από εκείνες τις φορές που η σπουδαία τραγουδοποιός έβγαινε νικήτρια από τα προβλήματα υγείας που την ταλαιπωρούσαν και δήλωνε έτοιμη να επιστρέψει στο κοινό με μια μεγάλη συναυλία τότε στο Παλλάς. Χθες όμως έγινε γνωστό ότι έχασε τη μάχη με τον θάνατο έπειτα από πολύμηνη νοσηλεία στον «Ευαγγελισμό».

Τα τελευταία χρόνια η «παραμυθού» του ελληνικού τραγουδιού, που λάτρευε να κάνει στίχους τις εικόνες που παρατηρούσε στην Αθήνα, στην παλιά της γειτονιά στα Εξάρχεια, στις ανθρώπινες σχέσεις, δεν μπορούσε να μετακινηθεί με ευκολία λόγω των πολλών προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε, κάτι που της είχε στοιχίσει ψυχολογικά.

H Αρλέτα γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Στο τραγούδι, έλεγε, «μπήκα από λάθος και έμεινα από αφηρημάδα», ενώ ο πρώτος της δίσκος το 1966 λογοκρίθηκε από τη χούντα. Στην αρχή, έγραφε τη μουσική και τους στίχους των τραγουδιών της και αργότερα συνεργάστηκε με τον Γιάννη Σπανό, τον Νότη Μαυρουδή και στις αρχές της καριέρας της με τον Μάνο Χατζιδάκι τραγουδώντας το «Φεγγαράκι», το «Τριαντάφυλλο στο στήθος» κ.ά.

Μοναχική εκ φύσεως, δεν κυνήγησε τη μεγάλη καριέρα, ακολουθούσε τους δικούς της ρυθμούς και έλεγε συχνά ότι «η τέχνη είναι μάλλον τεμπελούλα» και δεν μπορεί να ακολουθήσει ρυθμούς «προκάτ». Δεν κολακευόταν εύκολα και ενοχλούνταν με εκείνους που συνέδεαν τη δισκογραφική της πορεία μόνο με το Νέο Κύμα.

Τη δεκαετία του ’80 ξεκίνησε να συνεργάζεται με τη στιχουργό Μαριανίνα Κριεζή και τη μουσική για τις μπαλάντες της έγραψε ο Λάκης Παπαδόπουλος. Την ενδιέφερε πολύ η γλώσσα των τραγουδιών και έδινε μεγάλη βάση στον στίχο και στη σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας. Τα «Ησυχα βράδια», «Ανατολικά της Εδέμ», το «Μπαρ το Ναυάγιο», «Τα μικρά παιδιά», το «Τσάι γιασεμιού» και η «Σερενάτα» ήταν από τα τραγούδια της που την έκαναν γνωστή σε ένα ευρύτερο κοινό.

Το 2010 ο Φοίβος Δεληβοριάς έγραψε για εκείνη το «Ωροσκόπιο» και η Αρλέτα τραγούδησε: «Δεν υπάρχει ζωή στον Αρη, δεν υπάρχουν μετά θάνατον λεφτά, το δικό μου φτωχό φεγγάρι λέει θα ’μαι κι αύριο εδώ παρ’ όλ’ αυτά».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή