Δύο σύγχρονα έργα θρησκευτικής μουσικής παρουσίασε η Χορωδία της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Δημήτρη Κτιστάκη στις 15 Μαΐου στην αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος». Η «Ελαφος επί της Πηγής» του Δημήτρη Μαραγκόπουλου είναι εμπνευσμένη από την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ενώ η «Λειτουργία» του Αμερικανού Στιβ Ντόμπρογκος στηρίζεται σε αυτήν της Καθολικής Εκκλησίας. Ωστόσο, οι μεταξύ τους διαφορές ήταν βαθύτερες.
Το έργο του Μαραγκόπουλου έχει ήδη παιχθεί αρκετές φορές, μεταξύ άλλων, σε Κέρκυρα και Λονδίνο. Ο συνθέτης επέλεξε να ασχοληθεί με αποσπάσματα μιας από τις παλαιότερες λειτουργίες της αλεξανδρινής παράδοσης, η οποία αποδίδεται στον Αγιο Μάρκο και ανάγεται στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Το έργο αποτελείται από δέκα μέρη, κυρίως φωνητικά με ορισμένες καθαρά ενόργανες γέφυρες. Ο λόγος εκφέρεται σύμφωνα με την παράδοση της ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας από έναν «ψάλτη» και δευτερευόντως από τη χορωδία, της οποίας, όμως, ο ρόλος δεν είναι τόσο να αποδώσει κάποιο κείμενο.
Τις περισσότερες φορές, μέσα από φθόγγους καλείται να δημιουργήσει ένα ατμοσφαιρικό περιβάλλον, ώστε να αναδειχθεί με «συναισθηματικό» τρόπο το περιεχόμενο όσων τραγουδά ο ψάλτης. Ετσι, το έργο ουσιαστικά κινείται σε δύο παράλληλα επίπεδα, τοποθετώντας τη βυζαντινή παράδοση (ψάλτης) σε ένα ατονικό περιβάλλον (χορωδία και όργανα), όχι άγνωστο σε θρησκευτικές συνθέσεις του 20ού αιώνα. Ο τελικός στόχος, ο οποίος συνολικά επιτεύχθηκε, ήταν η δημιουργία μιας «λειτουργίας» με αρχαϊκό χαρακτήρα, ο οποίος να αντανακλά τις καταβολές του κειμένου αλλά και την εικόνα που έχουμε σήμερα για την εποχή των πρώτων χριστιανικών χρόνων.
Βασικός ερμηνευτής υπήρξε ο ψάλτης Βασίλης Αγροκώστας, που με την καθαρή και ισχυρή φωνή του χωρίς μικρόφωνο θα επιτύγχανε ένα ακόμα πιο ατμοσφαιρικό αποτέλεσμα. Ο ίδιος έπαιξε επίσης λύρα. Τέσσερις μουσικοί, ο Φραντς Σεστάνι (βιολί), ο Δημήτρης Πέτσας (τρομπόνι), η Βάσω Καριώτη και ο Θάνος Μαργέτης (πλήκτρα) ενίσχυσαν την ατμόσφαιρα που επεδίωκε ο συνθέτης και η οποία διαμορφωνόταν κυρίως από τη χορωδία.
Ο Στιβ Ντόμπρογκος, συνθέτης του δεύτερου έργου, γεννήθηκε το 1956. Εχει συνθέσει περισσότερα από χίλια έργα (!), ανάμεσα στα οποία και αρκετά θρησκευτικής μουσικής, όπως ένα «Στάμπατ Μάτερ», ένα «Μιζερέρε», «Αμβροσιανοί ύμνοι» και άλλα. Η «Λειτουργία» του γράφτηκε το 1992, υπήρξε το πρώτο μείζον χορωδιακό του έργο και έχει παρουσιαστεί σε περισσότερες από σαράντα χώρες. Προβλέπει χορωδία και μικρό ενόργανο σύνολο: δύο βιολιά (Φραντς Σεστάνι και Αντονέλα Τσέφα), βιόλα (Γιάννης Στρατάκης), τσέλο (Ρενάτο Ρίπο), κοντραμπάσο (Οσβαλντ Αμιράλης) και πιάνο (Θάνος Μαργέτης).
Ο συνθέτης έχει μελοποιήσει μέρη του λατινικού λειτουργικού κειμένου σε μια μουσική γλώσσα προσιτή στο ευρύ κοινό, ιδιαίτερα το αμερικανικό, περισσότερο εξοικειωμένο με στοιχεία της τζαζ και της ροκ. Το αποτέλεσμα είναι ομοιογενές, με μικρές και μάλλον στοιχειώδεις διαφοροποιήσεις ανάμεσα στα μέρη, χωρίς κάποια παραπάνω φιλοδοξία. Αποδόθηκε ευπρόσωπα από τη Χορωδία της ΕΡΤ.