Κρυμμένο μέσα στην αγκαλιά των πεύκων, το αρχαίο θέατρο του Πυθαγορείου στη Σάμο αρχικά δεν γεμίζει πολύ το μάτι. Οι ξύλινες εξέδρες του είναι βέβαια ταιριαστές με το περιβάλλον, δεν παραπέμπουν όμως τόσο σε αρχαίο οικοδόμημα. Διαφορετική είναι η εικόνα όταν τελικά καθίσεις απέναντι από τη σκηνή· τα πετρόχτιστα παρασκήνια φωτισμένα κατάλληλα είναι υποβλητικά, η ακουστική του εξαιρετική και το μέγεθος ιδανικό για γαλήνιες μουσικές βραδιές όπως αυτές που πρόσφερε την τελευταία εβδομάδα το Samos Young Artists Festival σε όσους είχαν την τύχη να το παρακολουθήσουν από κοντά.
Νέοι, ως επί το πλείστον, στην ηλικία καλλιτέχνες της λόγιας μουσικής έδειξαν και φέτος το ταλέντο τους στη διοργάνωση του Ιδρύματος Schwarz, η οποία αποτελεί πια θεσμό στο καλοκαιρινό καλεντάρι του νησιού. Το βράδυ της Πέμπτης οι πάντες εντυπωσιάστηκαν από την πηγαία ιδιοφυΐα του (μόλις) 15χρονου πιανίστα Μαξίμ Λάντο, ενώ την επομένη ήταν η σειρά των νέων μουσικών από την απέναντι ακτή, της Τουρκίας, να μας συστηθούν, ερμηνεύοντας, μεταξύ άλλων, και ένα θαυμάσιο έργο του συμπατριώτη τους Ιλάν Μπαράν.
Το Σάββατο οι Ελληνες συνάδελφοί τους Φαίδων Μηλιάδης, Φανή Αντονέλου, Αγγέλα Γιαννάκη, Δημήτρης Τίγκας, Θοδωρής Ιωσηφίδης και Αλέξης Καραϊσκάκης έκλεισαν τη γέφυρα του πολιτισμού με ένα άψογα εκτελεσμένο και υψηλότατης ποιότητας πρόγραμμα.
Πάνω από όλα, τις δυόμισι μέρες που πήραμε γεύση του Φεστιβάλ (ολοκληρώνεται απόψε), συναντήσαμε μια νεανική ομάδα ανθρώπων –καλλιτεχνών και διοργανωτών– με μπόλικο γούστο και τη διάθεση να δημιουργήσουν ένα πραγματικά καλό φεστιβάλ, θύλακο πολιτισμού για όσους, Ελληνες και ξένους, αναζητούν κάτι παραπάνω από ήλιο και θάλασσα στις διακοπές τους.