10.00-12.00
Είτε με έχει ξυπνήσει κάποιο τηλεφώνημα από υπηρεσίες που θέλουν να κάνουν την προσφορά τους και εγώ ποτέ δεν ενδιαφέρομαι, είτε ο στενός μου συνεργάτης Γιώργος που πάλι φωνάζει που κοιμάμαι ακόμα ή στην καλύτερη περίπτωση θα έχει χτυπήσει το ξυπνητήρι και θα αναρωτιέμαι πώς πέρασε τόσο γρήγορα η ώρα. Σε κάθε περίπτωση, για ακόμα μία φορά δεν μου έχει φτάσει ο ύπνος. Θα σηκωθώ σχεδόν μουτρωμένη και κρατώντας το κινητό μου, το οποίο έχει γίνει προέκταση του χεριού μου και πολύ θυμώνω, θα περπατήσω μέχρι την κουζίνα όπου θα φτιάξω μηχανικά τον πρώτο καφέ της ημέρας, ενώ ετοιμάζω γρήγορα φέτες ψωμιού με μαρμελάδα γιατί η πείνα μου το πρωί, πάντα για κάτι γλυκό, δεν έχει όρια. Αφού δώσω το πρώτο χάδι στον Ξανθούλη, τον πανέμορφο γατούλη μου, θα κοιτάξω το ημερολόγιο να θυμηθώ τις υποχρεώσεις της ημέρας και να «προετοιμαστώ ψυχολογικά» και θα διαβάσω στα γρήγορα κάτι που με ενδιαφέρει.
12.00-15.00
Πάλι τρέχω γιατί για ακόμα μία φορά νομίζω ότι προλαβαίνω να ετοιμαστώ γρήγορα. Μπαίνω για ένα ντους, κάνω την πιο βολική και απροβλημάτιστη επιλογή που δεν είναι άλλη από το τζιν και φεύγω. Εχω κάποιο επαγγελματικό ραντεβού, συνήθως στα Εξάρχεια, αρκετά μακριά από το σπίτι μου, παρ’ όλα αυτά εκμεταλλεύομαι τον χρόνο στο αυτοκίνητο, το οποίο το χρησιμοποιώ περισσότερο ως γραφείο παρά ως μέσο μεταφοράς για να κάνω τα τηλέφωνα της ημέρας.
15.00-22.00
Στην ίδια γειτονιά βρίσκεται και το δεύτερό μου «σπίτι», το στούντιο Electricity. Θα μαζευτούμε για κάποια πρόβα ή ηχογράφηση για τα επερχόμενα live ή τον καινούργιο δίσκο. Θα παραγγείλω τον τρίτο καφέ, θα κουβεντιάσω με τους συνεργάτες μου και θα οργανώσω πράγματα που πρέπει να γίνουν μέσα στο επόμενο διάστημα. Εχει έρθει η ώρα να πάω στη δουλειά. Δευτέρα με Παρασκευή παράλληλα με τη μουσική, είμαι υπεύθυνη σε μια σχολή κιθάρας.
22.00-04.00
Αν έχω κάποια παράσταση, συνήθως θα προλάβω να ετοιμαστώ στο παραπέντε, αλλά ύστερα ξεκινάει η δική μου γιορτή. Συνήθως, όταν είμαι κουρασμένη, βιώνω πιο έντονα τα live, ίσως γιατί δεν έχω το περιθώριο να σκεφθώ πολύ και αφήνομαι ακαριαία στο καλό που κάνει η μουσική μέσα μου. Πάνω στη σκηνή μεταμορφώνομαι, ελευθερώνω το αγρίμι που έχω μέσα μου, γιατρεύομαι. Επειτα από κάθε live η υπερένταση και η κούραση χτυπούν κόκκινο κι έτσι θα χρειαστώ αρκετή ώρα για να χαλαρώσω. Θα ξαπλώσω, θα χαζέψω λίγο στο κινητό και ύστερα θα διαβάσω κάποιο βιβλίο ή θα βρω κάποια καλή ταινία στην τηλεόραση από εκείνες που παίζουν μόνο πολύ αργά και αν δεν είσαι ξενύχτης ίσως να μην τις πετύχεις ποτέ.
Oταν δεν έχω παράσταση, φεύγοντας από τη σχολή, θα κανονίσω μια βόλτα για να δω τους αγαπημένους μου ανθρώπους, συνήθως θα πάμε για ποτό στο «Αλεξανδρινό» στα Εξάρχεια, που λατρεύω. Aλλες φορές, αν είμαι τυχερή, θα προλάβω σινεμά ή θέατρο που τα αγαπώ πολύ και δεν έχω τη δυνατότητα να τα απολαμβάνω όσο συχνά θα ήθελα.
Στον δρόμο της επιστροφής απολαμβάνω την ησυχία και τη μοναξιά στο αυτοκίνητο. Χιλιάδες σκέψεις κατεβαίνουν η μία μετά την άλλη. Αρχίζω φανταστικούς διαλόγους έχοντας ανάγκη να μιλήσω για πολλά που με πνίγουν, νοσταλγώ παλιές πιο ανέμελες εποχές και ονειρεύομαι όλα εκείνα που θέλω να συμβούν, έχοντας πάντα την αμφιβολία αν θα προλάβω να τα πραγματοποιήσω.
Είναι πια μεσάνυχτα και πριν ξαπλώσω βρίσκω τον χρόνο να μελετήσω με ηρεμία και συγκέντρωση χωρίς κάτι να με αποσπά. Νιώθω ευγνώμων. Νιώθω γεμάτη.
Η Σαββέρια Μαργιολά έχει κυκλοφορήσει τρεις δισκογραφικές δουλειές, με τελευταία την «Ερωτογραφία» του 2016. Η επόμενη ζωντανή της εμφάνιση είναι στις 29/9 στο Ναύπλιο.