Η σχέση ζωής της Λεόνσκαγια με τη μουσική του Σούμπερτ

Η σχέση ζωής της Λεόνσκαγια με τη μουσική του Σούμπερτ

2' 5" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Κύκλο με Σονάτες του Σούμπερτ και την Ελίζαμπετ Λέονσκαγια προγραμμάτισε το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Η πρώτη βραδιά πραγματοποιήθηκε στις 20 Οκτωβρίου. Φέτος ακολουθούν ακόμα δύο, ενώ συνέχεια θα δοθεί την ερχόμενη καλλιτεχνική περίοδο. Αλλοτε, τα ρεσιτάλ της Λεόνσκαγια πραγματοποιούνταν στην αίθουσα «Φίλων της Μουσικής», αποτελούσαν μείζονα καλλιτεχνικά γεγονότα και προβάλλονταν αντιστοίχως. Τώρα προγραμματίζονται στην αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» και απευθύνονται σε όποιον τα πάρει είδηση. Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι η Ελίζαμπετ Λεόνσκαγια παραμένει μία από τις σημαντικότερες πιανίστριες της εποχής μας, μία ερμηνεύτρια η οποία δεν ασχολείται περιστασιακά με τα έργα που παρουσιάζει. Ο Σούμπερτ, συνθέτης για ώριμους μουσικούς και φιλόμουσους, δεν είναι συμπτωματικά ένας από τους αγαπημένους της. Η Λεόνσκαγια ασχολείται με το δημιουργικό του έργο σταθερά εδώ και αρκετές δεκαετίες, προσθέτοντας διαρκώς νέα επίπεδα στις ερμηνείες της. Είναι περιττό να αναφέρει κανείς ότι η πιανίστρια διαθέτει τα τεχνικά και δεξιοτεχνικά μέσα προκειμένου να εκφράσει με σαφήνεια τις σκέψεις και τα συναισθήματά της. Η δύναμη και ταυτόχρονα η λεπτότητα των ερμηνειών της, της επιτρέπουν να εναλλάσσει και να θέτει διαρκώς σε διάλογο το στιβαρό, το χαρίεν και όλες τις ενδιάμεσες αποχρώσεις. Στη βάση των προσεγγίσεών της βρίσκεται ένα απίστευτο legato, δηλαδή η διασφάλιση της απρόσκοπτης ροής της μελωδικής γραμμής πέρα και πίσω από τις όποιες εκφραστικές επιλογές, στοιχείο ιδιαίτερα κρίσιμο σε ένα συνθέτη τόσο μελωδικό όπως ο Σούμπερτ. Με αυτό ως δεδομένο, ακολουθούν οι αναρίθμητες επιλογές σε ό,τι αφορά τις χρονικές διάρκειες, τις παύσεις, τις συστολές και διαστολές του χρόνου σε σχέση με τις επιλογές δυναμικής: είναι τα στοιχεία που προσδιορίζουν το μοναδικά ποιητικό αποτέλεσμα.

Το πρόγραμμα της πρώτης βραδιάς ξεκίνησε με τη Σονάτα σε λα ελάσσονα D. 537, σχετικά σύντομο έργο, τρυφερό και με διάθεση νυκτερινού. Η Λεόνσκαγια απέδωσε με μεγάλη εσωτερικότητα το πρώτο μέρος και συνέχισε με σπάνια κομψότητα στο γοητευτικό και ανάλαφρο μεσαίο, πριν επανέλθει στην ποιητική διάθεση του τελευταίου. Η απόδοση της Φαντασίας «του οδοιπόρου» υπήρξε υποδειγματική. Οι επιλογές της πιανίστριας σε σχέση με τις χρονικές διάρκειες, την ταχύτητα και τους τονισμούς, μικρά πράγματα αλλά διόλου ασήμαντα, έδωσαν στο πολύ γνωστό αυτό μουσικό κείμενο πρωτόγνωρο παλμό και ζωή. Η βραδιά ολοκληρώθηκε με την εκτενή Σονάτα σε σολ μείζονα D. 894, ένα από τα σημαντικότερα έργα του Σούμπερτ και η αγαπημένη του Σβιατοσλάφ Ρίχτερ, με τον οποίο η Λεόνσκαγια είχε μακρά φιλία και συνεργασία. Η ίδια απέδωσε συγκινητικά τον κυρίαρχο φωτεινό και εναργή χαρακτήρα του έργου με τα θυελλώδη επεισόδιά του. Το ενθουσιώδες κοινό ανταμείφθηκε με το πρώτο από τα «Τρία κομμάτια για πιάνο» και με τον «Αυτοσχεδιασμό» έργο 90 αρ. 3. Μαγική κατάληξη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή