Μαρίζα Ρίζου: «Δεν είμαι το κορίτσι που καταπιάνεται μόνο με το σουίνγκ»

Μαρίζα Ρίζου: «Δεν είμαι το κορίτσι που καταπιάνεται μόνο με το σουίνγκ»

3' 21" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οσο πλησίαζε ο καιρός των χειμερινών της εμφανίσεων, κάτι την έτρωγε μέσα της. «Με φανταζόμουν καθισμένη για ακόμη μία φορά μπροστά στον υπολογιστή να προσπαθώ να μιλήσω για τον εαυτό μου σε τρίτο πρόσωπο. Σκεφτόμουν ότι θα τρελαθώ». Ετσι η Μαρίζα Ρίζου απευθυνόμενη στους δημοσιογράφους και στους ακροατές, διάλεξε την ειλικρίνεια των πρώτων σκέψεων. «Λες και είμαι κάποια βασίλισσα, ώστε να φανεί ότι το γράφει κάποιος άλλος, εξυμνώντας με βέβαια, αλλά και χωρίς υπερβολές για να μην καρφωθούμε κιόλας», αυτοσαρκάζεται στο δελτίο Τύπου. «Μπορεί να μην έχω πολλά χρόνια στον χώρο, έξι επτά όλο κι όλα», λέει στην «Κ», «όμως όσο περνάει ο καιρός νιώθω μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση να δείχνω αυτό που πραγματικά είμαι».

Για δεύτερη χρονιά στην κεντρική σκηνή του «Σταυρού του Νότου» (κάθε Παρασκευή), λέει πως κανείς δεν γνωρίζει καλύτερα από τον ίδιο τον καλλιτέχνη πώς θα είναι το πρόγραμμά του. «Δεν είμαι ηθοποιός που παίζει σε μια παράσταση και γράφει για τον εαυτό του. Ως τραγουδοποιός διαλέγω τα κομμάτια που παίζω, δίνω την πρώτη ενορχηστρωτική γραμμή, φτιάχνω τη ροή, έχω συγκεκριμένη κατεύθυνση. Οπως θα διακοσμούσα το σπίτι μου, με τον ίδιο τρόπο φτιάχνω το λάιβ μου. Βοηθούν οι συνεργάτες μου, αλλά τη γενική εικόνα του σπιτιού μου δεν μπορώ να μην τη δω, πριν την εκθέσω σε άλλους».

Λέει πως δεν λειτουργεί με τους κανόνες του μάρκετινγκ, με στρατηγικές «αλλά με το τι νιώθω σωστό για μένα. «Οταν ένιωσα ότι έβγαινα μόνο ως κυρία Χαρουμενίδου, θέλησα να δείξω ότι δεν είμαι μόνο αυτό. Ετσι όταν με προσκάλεσαν στο “Στην υγειά μας” του Σπύρου Παπαδόπουλου τραγούδησα το “Ζητάτε να σας πω” του Αττίκ».

Το κορίτσι ανεμοστρόβιλος στη σκηνή, όπου παρέσυρε με τον ενθουσιασμό και το πάθος της το ακροατήριο, έδειξε ότι έχει κι άλλες πλευρές εκτός από τη εξωστρέφεια. Φέτος διάλεξε ακόμη ένα διαμάντι του Αττίκ στο πρόγραμμά της, το «Από μέσα πεθαμένος», που τη συγκινεί πολύ. «Ενιωσα ότι πήγα να ταμπελοποιηθώ με την ελαφρότητα αν και δεν έχω πρόβλημα μαζί της. Ηθελα να δείξω ότι δεν είμαι το κορίτσι που καταπιάνεται μόνο με το σουίνγκ».

Κάπως έτσι, είπε όχι σε συνεργασίες που θα της πρόσφεραν μεγαλύτερη αναγνώριση και χρήματα. «Δεν θέλω να νιώθω ότι βρωμίζω την πυρηνική μου σχέση με τη μουσική. Δεν έχει να κάνει με τη ματαιοδοξία της σκηνής αυτή η σχέση, αλλά με κάτι πολύ προσωπικό. Για μένα είναι λυτρωτικό όταν κάθομαι στο πιάνο και παίζω μόνη στο σπίτι μου».

Ο τρίτος της δίσκος που θα κυκλοφορήσει μετά τις γιορτές από τη Feelgood Records «θα έχει διάφορα χρώματα». Το «Ανάμεσα στα άστρα» ήδη σκορπίζει αισιοδοξία και φρεσκάδα, λες και βγήκε από αγαπημένη ταινία του παλιού ελληνικού σινεμά. «Βόλτες στα γραφικά καντούνια της Κέρκυρας με τη συνοδεία μιας μπάντας, μου θυμίζει κάθε φορά που τραγουδάω το κομμάτι που μου έδωσε ο 23χρονος Αίσων Χαρατσάρης». Εχει κι άλλων τραγούδια ο νέος της δίσκος και δικά της. Αλλά ξεχωρίζει ένα που έγραψε για τον πατέρα της. Το πυροδότησε ο φόβος μιας πιθανής απώλειας. «Θα δυσκολευθώ αν δεν τον έχω στη ζωή. Του έχω μια μικρή αδυναμία. Μου βγήκε πέρυσι στα γενέθλιά του και έτσι του έγραψα “Τα πρώτα μου Χριστούγεννα”».

Στον «Σταυρό του Νότου» λέει και διασκευές τραγουδιών των Τσιτσάνη, Κραουνάκη, Δεληβοριά, Αττίκ, Μαραβέγια, Μουζουράκη, Χατζιδάκι. «Πρέπει να θαυμάζω τα τραγούδια για να τα εντάξω σε ένα πρόγραμμα». Στη σκηνή της αρέσει και το παιχνίδι της ατάκας. «Είμαι αλέρτ στο πώς θα αντιδράσει ο κόσμος. Κάτι θα πουν, θα απαντήσω, θα αυτοσαρκαστώ». Ομως ο καλλιτέχνης έχει και κακές στιγμές. «Την ώρα που είμαι άσχημα είτε βρίσκομαι στη σκηνή είτε σε μια παρέα, νιώθω κάτι σαν ευθύνη να σε κάνω να γελάς. Οταν το πετυχαίνω είναι σαν να λυτρώνομαι. Το είχα από μικρή. Χρήζει βέβαια ψυχανάλυσης το θέμα όπως καταλαβαίνεις». Κι όταν νιώθει πραγματικά χάλια; «Τότε φεύγω για να κλειστώ κάπου μόνη μέχρι να ξαναγεμίσω μπαταρίες».

Το χιούμορ είναι κάτι που χαρακτηρίζει τη ζωή και τις εμφανίσεις της. «Βλέποντας από μικρή θέατρο νομίζω ότι οι κωμικοί είναι οι πραγματικά ταλαντούχοι ηθοποιοί. Οσοι επιλέγουν να σπάσουν με το χιούμορ τη θλίψη τους με συγκινούν. Αυτός ο κόσμος με αφορά. Κι εγώ με κοροϊδεύω συχνά».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή