Μιούζικαλ με σύγχρονη ψυχή

2' 15" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Υπάρχει μια σκηνή στο μιούζικαλ «Once» στην οποία η δράση μεταφέρεται στο πρώτο θεωρείο. Ο προβολέας φωτίζει ένα μικρό τετράγωνο κομμάτι τοίχου ντυμένο με παλιομοδίτικη ταπετσαρία. Μέσα σε αυτό τον μικροσκοπικό «χώρο», ένα δωμάτιο που δημιουργείται χάρη στην ευρηματικότητα της σκηνοθεσίας και τη μαεστρία του φωτισμού, της σκηνογραφίας και της υποκριτικής, στριμώχνεται η οικογένεια της ηρωίδας του έργου, της νεαρής Τσέχας μετανάστριας.

Κινούνται και μιλούν πέφτοντας διαρκώς ο ένας πάνω στον άλλο, σε ένα καλοκουρδισμένο επεισόδιο που περιγράφει εύστοχα και χιουμοριστικά τις συνθήκες ζωής μιας οικογένειας οικονομικών μεταναστών στο σύγχρονο Δουβλίνο.

Η σκηνή είναι μία από τις μικρές ιστορίες, που «σαν σειρά φωτογραφιών της σύγχρονης ζωής πλαισιώνουν τον κεντρικό κορμό του έργου», μας λέει ο σκηνοθέτης της παράστασης Ακύλλας Καραζήσης. «Το οδοιπορικό των δύο νέων ανθρώπων –του Ιρλανδού περιπλανμενου μουσικού και της φίλης του– περνά από χώρους της πόλης και καταστάσεις της καθημερινότητας που συνθέτουν τον μικρόκοσμό τους». Ο Ακύλλας Καραζήσης δεν είναι ο σκηνοθέτης που θα περιμέναμε να σκηνοθετήσει ένα τυπικό μιούζικαλ, μολονότι ο ίδιος διαφωνεί με τις κατηγοριοποιήσεις. «Η δουλειά μου είναι αυτή του αφηγητή ιστοριών», λέει, «κι αυτό κάνω σε όλες τις παραστάσεις μου».

Αλλά και το «Οnce» δεν είναι διόλου τυπικό δείγμα μουσικού θεάτρου με τον τρόπο που το Χόλιγουντ μας έχει συνηθίσει. Ο εναλλακτικός του χαρακτήρας –συνεπής με το ρεπερτόριο της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ– φαίνεται τόσο στην πλοκή όσο και στη δομή: Ενα σύγχρονο κείμενο που με καθημερινό λόγο διηγείται τη σύντομη ιστορία ενός αγοριού και ενός κοριτσιού με ρεαλισμό και γλυκιά μελαγχολία. Το έργο περιέχει πολλή πρόζα, διαλογικά μέρη χωρίς μουσική, ενώ τα τραγούδια της παράστασης ερμηνεύονται ζωντανά στη σκηνή από τους ηθοποιούς που είναι ταυτόχρονα μουσικοί και τραγουδιστές. Ολοι –από τη Μαρίνα Σάττι και τον Αποστόλη Ψυχράμη, που υποδύονται το ιδιόμορφο χαριτωμένο ζευγάρι, ώς και τον πιο μικρό ρόλο αυτού του πολύ δεμένου θιάσου– παίζουν εξαιρετικά κιθάρα, βιολί, ακορντεόν, τσέλο, μαντολίνο και πιάνο– η μουσική επιμέλεια είναι του Αχιλλέα Γουάστωρ.

Στην τεχνική πρόβα που παρακολουθήσαμε, οι φωτισμοί του Γιάννη Δρακουλαράκου δεν είχαν ακόμη ρυθμιστεί πλήρως, αλλά ήταν φανερό ότι θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην παράσταση. Το λιτό σκηνικό της Εύας Μανιδάκη λειτουργεί σαν τοπίο της πόλης σε κάτοψη, στο κέντρο του οποίου αναδύεται ένας τρισδιάστατος κήπος, το δημόσιο πάρκο από όπου περνά συνεχώς η δράση. Τα πολύχρωμα κοστούμια της Ιωάννας Τσάμη προσθέτουν εκφραστικότητα και τονίζουν την έντονη ιδιοσυγκρασία των προσώπων.

Το μιούζικαλ «Once» αποτελεί τη θεατρική προσαρμογή της ομώνυμης επιτυχημένης ταινίας του Τζον Κάρνεϊ. Οπως και στο φιλμ, η μουσική είναι του Γκλεν Χάνσαρντ, τραγουδιστή του ροκ συγκροτήματος «The Frames», το δε κείμενο φέρει την υπογραφή του πολυβραβευμένου Ιρλανδού θεατρικού συγγραφέα και σκηνοθέτη Εντα Ουόλς. Το έργο ανεβαίνει σε πρώτη πανελλήνια παρουσίαση.

​​Once, πρεμιέρα 20/12. Εως 20/1, στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή