«Το να αγοράζεις θεατρικά εισιτήρια στη διάρκεια μιας οικονομικής κρίσης είναι μια πράξη διαμαρτυρίας απέναντι στην πραγματικότητα», έγραφε στους Financial Times η δημοσιογράφος και συγγραφέας Αλεβ Σκοτ τον Σεπτέμβριο του 2018 αναφερόμενη στα «Μαθήματα πολέμου», την πρωτότυπη δραματοποιημένη απόδοση της Ιστορίας του Θουκυδίδη από τον φιλόλογο Γιάννη Λιγνάδη.
Ηταν πράγματι αισιόδοξο να βλέπεις εικοσάρηδες και μικρότερους ακόμη στο υποσκήνιο Β της αίθουσας Τριάντη στο Μέγαρο Μουσικής. Νέους με ανησυχίες, να παρακολουθούν με ενδιαφέρον (ξεχνώντας στην τσέπη τους το κινητό) τη σύγχρονη καθαρή γλώσσα του αρχαίου κειμένου από τον Γ. Λιγνάδη, αναγνωρίζοντας στην αφήγηση των ηθοποιών τις αντηχήσεις τού χθες στο σήμερα. Τον επίκαιρο λόγο.
Η παράσταση, που ανέβηκε σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Λιγνάδη, αγαπήθηκε και διαδόθηκε από στόμα σε στόμα πολύ πριν από το δημοσίευμα των Financial Times. Και τώρα έρχεται η συνέχεια, τα «Μαθήματα πολέμου ΙΙ: Σικελικά δράματα» τον Μάιο στο Μέγαρο Μουσικής, και μάλιστα με αγγλικούς υπέρτιτλους για το ξένο κοινό, με τον Θοδωρή Οικονόμου να παίζει ζωντανά πιάνο και την ιστορική σύμβουλο δρα Ανδρονίκη Μακρή να κάνει μια σύντομη εισαγωγική ομιλία.
Στην παράσταση παρουσιάζονται επεισόδια από τη δεύτερη φάση του Πελοποννησιακού Πολέμου, τη Σικελική Εκστρατεία (415-413 π.Χ.). Τη βάση αποτέλεσαν το 6ο, το 7ο και μέρος του 8ου βιβλίου της θουκυδίδειας συγγραφής: η μεγαλοϊδεατική φαντασίωση της αθηναϊκής κυριαρχίας στη Δύση, οι πολεμικές συγκρούσεις στη Σικελία, η πανωλεθρία των αθηναϊκών δυνάμεων, η ματαίωση του επεκτατικού οράματος. Ο ρόλος και τα κίνητρα του αμφιλεγόμενου Αλκιβιάδη και του αντιφατικού Νικία.
Ισως αυτή η παράσταση σταθεί αφορμή και για μια πρωινή επίσκεψη στο πολύτιμο –άγνωστο σε πολλούς– Επιγραφικό Μουσείο, στον πεζόδρομο της Τοσίτσα. Εκεί εκτίθεται το ψήφισμα του δήμου των Αθηναίων για τη Σικελική Εκστρατεία. Είναι ένα από τα οκτώ θραύσματα του ψηφίσματος, με το οποίο οι Αθηναίοι αποφάσισαν την εκστρατεία. Ενα ακόμη ισχυρό τεκμήριο της Ιστορίας μας, που καταγράφει τη σοβαρότητα και την τραγικότητα εκείνων των ημερών. Ποιος ξέρει, ίσως τέτοιες παραστάσεις να βοηθήσουν ώστε, κάποτε, τα παθήματα να μας γίνουν επιτέλους και μαθήματα.