Η Γέρμα σ’ ένα χωριό της Ηπείρου

Η Γέρμα σ’ ένα χωριό της Ηπείρου

2' 48" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Γέρμα, η ηρωίδα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, σ’ ένα χωριό της Ηπείρου; Ετσι τη φαντάστηκε ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Θανάσης Σαράντος στη διασκευή που παρουσιάζει στο θέατρο «Θησείον». Μια διασκευή που περιορίζει τον αριθμό των χαρακτήρων στα πέντε βασικά πρόσωπα, τοποθετεί την ιστορία σε έναν ξεχασμένο τόπο, ζεστό, σκληρό και άγονο, και αξιοποιεί τα πολυφωνικά ακούσματα της Ηπείρου.

«Ηταν πρόκληση αλλά και ευθύνη, αφού πρόκειται για ένα αριστουργηματικό κείμενο αλλά και μια διαχρονική μετάφραση της Τζένης Μαστοράκη», λέει ο ηθοποιός, ο οποίος στη λήξη της χειμερινής σεζόν ανέβασε με την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία θεάτρου «ηθικόν ακμαιότατον», που ίδρυσε πριν από δύο δεκαετίες, το εμβληματικό έργο. «Είμαστε άστεγοι και ο λόγος που ανεβάζουμε μια παράσταση στο τέλος της σεζόν είναι ότι αυτή την περίοδο τα ενοίκια είναι πιο προσιτά. Να η βασική βοήθεια που θα μπορούσε να προσφέρει το υπουργείο Πολιτισμού: τη στέγαση των ομάδων».

Ομως, ας γυρίσουμε στη Γέρμα. Μια παντρεμένη γυναίκα σε ένα ακριτικό χωριό της Ηπείρου δέχεται την κατακραυγή της κοινωνίας επειδή είναι στείρα. Ο εμμονικός πόθος της για τη μητρότητα την οδηγεί να ξεπεράσει όρια και ήθη. Η Γέρμα φτάνει σε αδιέξοδο, κάνει την επανάστασή της: σκοτώνει τον άντρα της και μαζί του ό,τι εκείνος πρεσβεύει. «Eνα από τα τρία τραγικά θεατρικά έργα της “ισπανικής υπαίθρου” του Λόρκα, μαζί με τον “Ματωμένο γάμο” και “Το σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα”, που μεταξύ άλλων θίγουν το ζήτημα της υποταγής των γυναικών που αποζητούν ελευθερία στην παραδοσιακή κοινωνία.

Επίσης, το θέμα της γονιμότητας, της απελπισίας, της ζήλιας κ.ά. Το θέμα είναι διαχρονικό. Διαδραματίζεται σε χωριό της Ηπείρου, επειδή με τον Κωνσταντίνο Ευαγγελίδη, που έγραψε τη μουσική της παράστασης, προσπαθήσαμε να αξιοποιήσουμε απόηχους δημοτικών τραγουδιών. Δεν άλλαξα το ύφος και τη δομή του έργου, ούτε την τεχνική του Λόρκα».

Οι ηθοποιοί Πηνελόπη Μαρκοπούλου, Τάσος Σωτηράκης, Βίλμα Τσακίρη, Βασιλίνα Κατερίνη υποδύονται τους βασικούς ήρωες. Τη Γέρμα, τον σύζυγό της Χουάν, που έγινε Γιάννης, την Ντολόρες που αντιπροσωπεύει τη χορτασμένη γυναίκα η οποία προσπαθεί να καθοδηγήσει την ηρωίδα, τη Μαρία, που είναι η προσωποποίηση της δημιουργίας. Τον Βίκτωρα, τον εραστή, ανέλαβε ο ίδιος. «Θα μπορούσε να είναι ένας αλβανικής καταγωγής εργάτης που δουλεύει στα κτήματα του συζύγου της Γέρμας στην Ηπειρο. Είναι μια μεσογειακή ιστορία. Θέλω να δείξω ότι ακόμη και σήμερα, σε κάποιες απομακρυσμένες περιοχές μπορεί να στιγματιστεί μια γυναίκα που δεν μπορεί να τεκνοποιήσει. Ο λόγος του Λόρκα ταιριάζει στην ψυχοσύνθεση του Ελληνα».

Ιδρυτής της ομάδας «ηθικόν ακμαιότατον», ο Θανάσης Σαράντος λέει πως η λέξη ομάδα έχει φθαρεί, γιατί «υπάρχουν κομήτες-ηθοποιοί». Ο ίδιος προσπαθεί, σε αυτό το δύσκολο τοπίο, να διατηρήσει «τις στοιχειώδεις βιοτικές συνθήκες για τον καθένα. Δεν θέλουμε να βασιζόμαστε μόνο στο κράτος, στις επιχορηγήσεις. Αν εξασφαλιστεί ο χώρος, όλα είναι πιο εύκολα». Υποσχέθηκε στον εαυτό του πως δεν θα κάνει άλλη παραγωγή «αν δεν έχω δικό μου χώρο, που θα ελέγχω. Δεν με ενδιαφέρει το μέγεθός του. Δεν μπορεί η μισή επιχορήγηση να πηγαίνει στα ενοίκια».

Με σπουδές αγγλικής φιλολογίας στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδας, υποκριτικής στο Θέατρο Τέχνης, σκηνοθεσίας κινηματογράφου στη New York Film Academy και στο Watermill Center του Ρόμπερτ Ουίλσον, με υποτροφίες από το Ιδρυμα Fulbright, το Ιδρυμα Ωνάση και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ρωτάω αν μετάνιωσε για την επιλογή του να γίνει ηθοποιός. «Οσες φορές κι αν έφτασα στα σημείο να αναθεωρώ, στο τέλος καταλήγω ότι άξιζε. Ηταν ένας τρόπος διακτίνισης σε άλλους τόπους και χαρακτήρες, αλλά και να μάθω καλύτερα τον εαυτό μου». 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή