Η χαρμολύπη μιας «παραστρατημένης» στο κατάμεστο Ηρώδειο

Η χαρμολύπη μιας «παραστρατημένης» στο κατάμεστο Ηρώδειο

2' 33" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οι δεκάδες, ίσως και χιλιάδες βεντάλιες, αυτοσχέδιες και αυθεντικές, που κινούνταν ρυθμικά σε όλη τη διάρκεια της προχθεσινής παράστασης, στο κοίλο του Ηρωδείου, θα μπορούσε να ήταν μια διαδραστική χορογραφία, μέρος της σκηνοθετικής άποψης, εάν επρόκειτο για την… «Κάρμεν»! Oμως, στη δημοφιλέστατη στους εραστές του λυρικού θεάτρου «Τραβιάτα» του Βέρντι, δεν δικαιολογείται ως αξεσουάρ. Εκτός αν η θερμοκρασία στο ρωμαϊκό ωδείο σε συνάρτηση με την ασφυκτική πληρότητα (η έκφραση «δεν έπεφτε ούτε καρφίτσα» δεν είναι σχήμα λόγου) δημιουργεί συνθήκες αποπνικτικές. Από ψηλά λοιπόν, παρατηρώντας το κοινό, έβλεπες μια ρυθμική κίνηση από βεντάλιες, έναν συγχρονισμένο κυματισμό χιλιάδων χεριών, που κράτησε τουλάχιστον ώς το διάλειμμα, κοντά στις 11 το βράδυ.

Κι αν νομίζετε ότι είναι σχήμα λόγου υπάρχει και η… πληροφορία ότι η ίδια η σπουδαία Αμερικανοκουβανή σοπράνο Λιζέτ Οροπέσα τη βραδιά της πρεμιέρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και του καύσωνα (27 Ιουλίου) ρώτησε τον σκηνοθέτη της παράστασης Κωνσταντίνο Ρήγο μήπως θα μπορούσε σε κάποιες σκηνές να κρατάει η Βιολέτα μια βεντάλια!

Η χαρμολύπη μιας «παραστρατημένης» στο κατάμεστο Ηρώδειο-1

Το κοινό αποθέωσε τους πρωταγωνιστές. Η Λιζέτ Οροπέσα (Βιολέτα), με τον Σαϊμίρ Πίργκου (Αλφρέντο) στα αριστερά και τον Δημήτρη Πλατανιά (Τζόρτζιο Ζερμόν) δεξιά. ΧΑΡΗΣ ΑΚΡΙΒΙΑΔΗΣ

Υψηλές θερμοκρασίες δεν αναπτύχθηκαν, όμως, μόνον εξαιτίας της ζέστης αλλά και της έντασης και των συναισθημάτων σε μια όπερα ιερό δισκοπότηρο για το μελομανές κοινό, μιας και ο έρωτας, η αγάπη και ο θάνατος πάνε χέρι χέρι. Η «παραστρατημένη» Βιολέτα, διάσημη εταίρα (το ποιητικό κείμενο του Φραντσέσκο-Μαρία Πιάβε, βασίζεται στην «Κυρία με τις καμέλιες» του Αλέξανδρου Δουμά) της παρισινής κοινωνίας του 19ου αιώνα, γνωρίζει τον έρωτα και την αγάπη στο πρόσωπο του θαυμαστή της Αλφρέντο Ζερμόν. Ο χωρισμός αναπόφευκτος, στην αρχή εξαιτίας του πατέρα του Αλφρέντο, Τζόρτζιο Ζερμόν·  ύστερα όμως έρχεται ο θάνατος από τη φυματίωση και τη μεγάλη θλίψη. Αυτή η ηρωίδα, που το μόνο που ζητεί είναι «να χαρεί», να περάσει μια ζωή «σε μονοπάτια ηδονικά», να βιώσει τη ζωή σαν πυρκαγιά και την αγάπη «μυστηριώδη, δυνατή, σταυρό μαζί και ηδονή», σβήνει από τη ματαίωση, αν και, στο τέλος, δικαιωμένη. Η θυσία της αναγνωρίζεται, ξεψυχά στην αγκαλιά του αγαπημένου της.

Η παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου, πιστή στους όρους του μεγάλου θεάματος (με ενσωματωμένα στοιχεία που είδαμε πρόσφατα και στους Λα Φούρα ντελς Μπάους, οι οποίοι ανέβασαν με την Εθνική Λυρική Σκηνή τη «Νόρμα» του Μπελίνι), σκηνογραφικά στοιχεία με neon φωτισμούς, η πολυπληθής χορωδία «παρούσα» στη σκηνή με φλούο στοιχεία στα κοστούμια της. Οι βίντεο-προβολές στην ανομοιογενή επιφάνεια του τοίχου του Ηρωδείου κινήθηκαν μεταξύ αλληγορίας και ρεαλισμού, τονίζοντας την κατεύθυνση της σκηνοθεσίας, που βάδισε πάνω στη, σχεδόν υπερβατική, προδιαγεγραμμένη, πορεία της ηρωίδας. Μια παράσταση φωτογενής, πληθωρική στην αισθητική της, υποστηριγμένη από τις θαυμάσιες φωνές της Λιζέτ Οροπέσα στον ομώνυμο ρόλο, του Δημήρη Πλατανιά (Τζόρτζιο Ζερμόν) και του Σαϊμίρ Πίργκου (Αλφρέντο). Φωνές (των δύο πρώτων κυρίως) με πλούσιο συναισθηματικό φορτίο και επιβλητική σκηνική παρουσία, που έκαναν τους, περίπου, 4.800 θεατές να σηκωθούν όρθιοι στο τέλος αποθεώνοντάς τους. Παρατεταμένο το χειροκρότημα για όλους τους συντελεστές, την ορχήστρα, τη χορωδία και το μπαλέτο της ΕΛΣ, τον μαέστρο Λουκά Καρυτινό.

Ανάμεσα στους θεατές η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και οι σύζυγοι του Προέδρου της Δημοκρατίας, Σίσσυ Παυλοπούλου, και του πρωθυπουργού, Μαρέβα Μητσοτάκη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή