Ο,τι και να βάλουμε από την άλλη πλευρά της ζυγαριάς, η ζυγαριά μας θα χάνει. Ο κορωνοϊός θα κερδίζει πάντα. Ζυγίζει πολύ περισσότερο, παρά το ελάχιστο μέγεθός του. Οταν δεν προσέχουμε, μεταφέρεται το ίδιο εύκολα σε καράβια, εστιατόρια, συναυλίες και θέατρα. Κάθε σύγκριση, λοιπόν, είναι εκ των προτέρων άκαιρη, άτοπη και λησμονεί ότι σε κάποια πράγματα δεν υπάρχει διαπραγμάτευση.
Από την αρχή της επιδημίας, πιο ειδικοί από εμάς επαναλαμβάνουν συνεχώς ότι οι συνθήκες είναι έκτακτες, κρίσιμες και αλλάζουν από μέρα σε μέρα. Τα επιδημιολογικά δεδομένα ορίζουν τις κινήσεις και τις αποφάσεις όχι μόνο μιας πολιτείας, αλλά ενός ολόκληρου κόσμου.
Παρακολουθώ τις τελευταίες ημέρες τη συζήτηση γύρω από το θέμα των ακυρώσεων συναυλιών, παραστάσεων και φεστιβάλ ανά την Ελλάδα. Υπάρχει μια σύγχυση που εν μέρει είναι λογική. Αλλιώς τα υπολόγισες και αλλιώς ήρθαν. Ακυρώνονται εκδηλώσεις φορέων, ενώ άλλες συνεχίζουν. Ματαιώνονται δουλειές που ετοιμάστηκαν με κόπο και μια προσδοκία ότι ο πολιτισμός δεν θα νεκρώσει και ότι κάποιοι, δυστυχώς όχι όλοι, θα μπορέσουν να δουλέψουν. Καμιά φορά, όμως, μέσα στο προσωπικό μας δράμα χάνουμε τη μεγάλη εικόνα και ο πολιτισμός και οι άνθρωποί του περνούν αυτή την περίοδο μια κατάσταση δραματική, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον κόσμο.
Μια ολόκληρη ανθρωπότητα, όμως, κινείται στον ρυθμό του κορωνοϊού. Τα πράγματα βρίσκονται σε μια διαρκή προσαρμογή, είναι ένα στενάχωρο «work in progress» το οποίο φαίνεται πως θα τραβήξει εις μάκρος. Κανόνες υπάρχουν, αλλά είναι φανερό πια ότι δεν τηρούνται από όλους το ίδιο. Το τελευταίο διάστημα κάτι δεν πήγε καλά και το βλέπουμε στα κρούσματα που αυξάνονται μέρα με τη μέρα.
Οπότε, πού μας βρίσκει εμάς αυτή η κατάσταση; Σε φωνές περί «στοχοποίησης» και συγκρίσεις μεταξύ καραβιών και θεάτρων. Είμαστε, όμως, σε μια περίοδο που πρέπει να αναζητούμε λύσεις και να μην μένουμε σε συγκρίσεις που δεν οδηγούν πουθενά. Η πανδημία έχει σχεδόν ακυρώσει την ύπαρξη των καλλιτεχνών, αλλά αυτός ο βρόχος δεν λύνεται με τα παλιά μας όπλα. Χρειάζεται να βρούμε νέα. Ο καιρός έχει αλλάξει και πρέπει να αλλάξουμε και εμείς.