12.00
Με την καραντίνα από τον περασμένο Μάρτιο, η αλήθεια είναι πως άλλαξαν πολλά. Ενα από αυτά είναι δυστυχώς και οι ώρες ύπνου… Κοιμάμαι πια πολύ αργά. Ξημερώματα. Ξυπνάω συνήθως γύρω στις 12 το μεσημέρι. Το πρώτο πράγμα που θα κάνω είναι να βάλω τους φακούς επαφής (το να σηκώνεσαι χωρίς γυαλιά και με 7 βαθμούς μυωπίας κάνει τα πράγματα πολύ δύσκολα) και σίγουρα θα επιστρέψω στο κρεβάτι μου για κανένα μισάωρο, ακούγοντας μουσική και χαζεύοντας στο κινητό ειδήσεις – επικαιρότητα, Facebook, Instagram… Ακολουθεί κρύο ντους για να ξυπνήσω 100% και ύστερα φτιάχνω το πρωινό μου…
14.00
Μιας και μένω 10 λεπτά από την Πλάκα, το μεσημέρι με βρίσκει σίγουρα για περπάτημα στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Εχω κάψει πολλές θερμίδες και έχω περπατήσει πολλά χιλιόμετρα στα πλακόστρωτα σοκάκια της Πλάκας. Η διαδρομή κλασική και υπέροχη. Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Θησείο, Παλαιά Αγορά, Μοναστηράκι, Πλάκα. Χαλαρώνω πολύ ακούγοντας μουσική, μόνος, απολαμβάνοντας τη βόλτα μου τρώγοντας πάντα κουλούρι Θεσσαλονίκης και πίνοντας πάντα ένα χυμό πορτοκάλι. Είναι από τις λίγες φορές που αυτή η ρουτίνα της διαδρομής με αναζωογονεί και με χαλαρώνει. Ξεχνιέμαι με όλα αυτά που συμβαίνουν. Δεν θα άλλαζα με τίποτα το ηλιόλουστο σκηνικό ξαπλωμένος κάτω από την Ακρόπολη χαζεύοντας τον αθηναϊκό ουρανό.
16.00
Επιστροφή στο σπίτι… Η αλήθεια είναι ότι βαριέμαι πολύ να μαγειρεύω… Ευτυχώς η μητέρα μου μένει κοντά, οπότε ή τρώω εκεί ή προμηθεύομαι φαγητό για δύο-τρεις ημέρες. Τρώω. Ανοίγω τηλεόραση για λίγο. Απογοητεύομαι και θα ξεκινήσω το Netflix… Βλέπω ένα-δύο επεισόδια. Αγαπημένη σειρά αυτή την περίοδο το «The Crown». Ως λάτρης του ύπνου (μπορώ να κοιμάμαι παντού και άπειρες ώρες) σίγουρα θα κοιμηθώ μια ώρα. Αγαπημένη siesta!
19.00
Ως ψυχαναγκαστικός άνθρωπος και λάτρης της καθαριότητας μπορώ να καθαρίζω το σπίτι μου κάθε μέρα. Σίγουρα θα βρω κάτι να τακτοποιήσω, με κυρίαρχο σημείο το μπάνιο. Ως υπέρμαχος της τελειότητας και της καλαισθησίας θέλω όλα να είναι τακτοποιημένα και να υπάρχει έντονη η αίσθηση φρεσκάδας. Λίγο ξεσκόνισμα, σκούπισμα, σφουγγάρισμα κι είμαι έτοιμος για τη μεγάλη «έξοδο».
20.00
Ωρα για άθληση. Εχω μια ώρα μπροστά μου μέχρι την καραντίνα των 21.00. Δένω αθλητικά παπούτσια, βάζω ακουστικά και φεύγω. Διαφορετικές διαδρομές, ανάλογα με τη διάθεσή μου, λόφος Φιλοπάππου, Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, Σύνταγμα, Αλσος Νέας Σμύρνης. Ενα από τα καλά της καραντίνας είναι ότι έχω ανακαλύψει όμορφα σημεία και όμορφες γειτονιές της Αθήνας που δεν ήξερα πριν. Προσπαθώ να τρέχω το λιγότερο μία ώρα την ημέρα για εκτόνωση, είτε μόνος μου είτε με κάποιον φίλο-η για παρέα.
22.00
Ωρα για βραδινό και μετά σίγουρα τηλέφωνο ή βιντεοκλήση με τα φιλαράκια μου. Οι ατελείωτες κουβέντες μας, το γέλιο και τα νέα της ημέρας, ολοκληρώνουν αυτή την ευχάριστη στιγμή της ημέρας, για να δώσουν τη σκυτάλη στην ανάγνωση των επεισοδίων της σειράς «Αγριες Μέλισσες» όπου έχω την τύχη να συμμετέχω και φέτος. Χαμηλός φωτισμός, αναμμένα κεριά, καλή μουσική και ξεκινώ την ανάγνωση ενός επεισοδίου τη φορά. Επειτα θα μελετήσω τα λόγια μου για την παράσταση «Αρίστος», στην οποία συμμετέχω. Μπορεί τα θέατρα να είναι κλειστά, αλλά κάναμε ήδη ένα live streaming και συνεχίζουμε για τα επόμενα, οπότε για να μη χάνω την επαφή με το κείμενο, προσπαθώ να κοιτάζω τα λόγια και λοιπές σημειώσεις-παρατηρήσεις του σκηνοθέτη μας. Αργότερα θα συνεχίσω βλέποντας κάποια επεισόδια από την αγαπημένη μου σειρά στο Netflix.
02.00
Ισως από τις πιο περίεργες και δύσκολες ώρες για μένα. Επειτα από απέλπιδες προσπάθειες να κοιμηθώ, σηκώνομαι… Σίγουρα κάτι θα τσιμπήσω να φάω και κάπου εκεί μεταξύ ψυγείου και κουζίνας θα αρχίσει η ταβανοθεραπεία μου. Δεν μπορώ να μετρήσω τα δευτερόλεπτα, λεπτά και ώρες που κάθομαι και κοιτάζω το ταβάνι. Χιλιάδες σκέψεις περνούν από το μυαλό μου. Λάθη που έχω κάνει, τι πρέπει να κάνω για να σταματήσω το άγχος που με κυριεύει τους τελευταίους μήνες. Προσπαθώ να κάνω θετικές σκέψεις για το μέλλον και να ονειρεύομαι ταξίδια ιδανικά και ιδανικές συνεργασίες.
06.00
Η ώρα έχει περάσει και έξω ξημερώνει σιγά σιγά. Εγώ ακόμη ξύπνιος. Φτάνει η ώρα που σιγά σιγά θα με παραλάβει στα χέρια του ο Μορφέας, εξαντλημένο πια από τις τόσες σκέψεις. Ακολουθεί η προσευχή που κάνω, με συντροφεύει και μου δίνει δύναμη εδώ και περίπου 30 χρόνια. Κλείνω τα μάτια μου, ονειρεύομαι και αναμένω την επόμενη μέρα που θα είμαι πιο παραγωγικός και λιγότερο αδρανής. Ευελπιστώ τη νέα χρονιά πολλά να αλλάξουν προς το καλύτερο! Σίγουρα εύχομαι να μπορώ να κοιμάμαι πιο νωρίς και να απολαμβάνω τη μέρα περισσότερο!
Ο Ιωάννης Αθανασόπουλος συμμετέχει στην παράσταση «Αρίστος», σε σκηνοθεσία Γιώργου Παπαγεωργίου, που θα μεταδοθεί σε live streaming από το θέατρο Πορεία στις 10 Ιανουαρίου και ώρα 9 μ.μ.