Ο φόβος της ήττας πλανάται στα Σούσα. Οι πολίτες της πρωτεύουσας των Περσών αγωνιούν για την έκβαση της εκστρατείας του βασιλιά Ξέρξη στην Ελλάδα. «Ο λαός της Περσίας είναι ανίκητος και η καρδιά του λαού της ατσάλι», αναφωνεί ο Χορός των Περσών, σαν να θέλει να ξορκίσει το κακό.
Στους «Πέρσες», που παρουσιάστηκαν στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, ο σκηνοθέτης Δημήτρης Καραντζάς (με την Γκέλυ Καλαμπάκα έκαναν τη διασκευή) εστίασε στο πολιτικό στοιχείο της αρχαιότερης σωζόμενης τραγωδίας. «Σε κάθε σπίτι, φως είναι ο αφέντης του, και αυτού του παλατιού το φως είναι ο Ξέρξης», τονίζει με πυγμή η Ατοσσα (η Ρένη Πιττακή αποτύπωσε αδρά τη βασιλική εξουσία και τη μητρική αγάπη). «Λένε πως οι Ελληνες δεν είναι δούλοι και υπήκοοι κανενός», απαντά ο εννεαμελής Χορός, το πολιτικό μήνυμα του οποίου μετέφεραν οι ηθοποιοί (η Αλεξία Καλτσίκη και η Θεοδώρα Τζήμου εξέφρασαν το ήθος και τα συναισθήματα του Χορού με εγκυρότητα) συνεπικουρούμενοι από 40 εθελοντές – δημότες που «έβγαιναν» στη σκηνή από το κοίλο. Το υπέροχο σκηνικό (της Κλειώς Μπομπότη), ένα υπερυψωμένο πατάρι με μια σχισμή, δεν ξεχώριζε από τον περιβάλλοντα χώρο, καθώς ήταν ειδικά μελετημένο ώστε να έχει την πατίνα του χώματος της Επιδαύρου. Παράλληλα, η δράση εξελίχθηκε σε όλον τον χώρο του θεάτρου. Χαρακτηριστικά, ο Αγγελιαφόρος (στιβαρός ο Χρήστος Λούλης) βγήκε από τη συστάδα των πεύκων που περιβάλλουν την είσοδο του θεάτρου, με τη φωνή του να «φθάνει» πρώτη στη σκηνή, για να περιγράψει τις σκηνές του ολέθρου, της απώλειας. «Και από τα πολλά μας τα δεινά, ελάχιστα σου λέω», λέει. «Κλάψε και ξεφώνησε. Σήκωσε τον πόνο στα ουράνια», θρηνεί ο Χορός λίγες στιγμές πριν μαζί με την Ατοσσα καλέσουν τον βασιλιά Δαρείο να συμβουλεύσει τον λαό του.
Ο σκηνοθέτης εστίασε στο πολιτικό στοιχείο της τραγωδίας.
Ο Δαρείος (Γιώργος Γάλλος) εμφανίσθηκε στο βάθος της σκηνής και στηλίτευσε την άμετρη έπαρση του Ξέρξη: «Οταν ανθήσει η υπεροψία, μεστώνει της καταστροφής το στάχυ», παρατηρεί πριν ο ηττημένος βασιλιάς εμφανιστεί (υπόλογος;) μπροστά στον λαό του. Στο τέλος, ο λαός – δήμος σέρνει τον Ξέρξη εκτός σκηνής, σε μια εμβληματική σκηνή για το μήνυμα του Καραντζά, καθώς ο λαός αναζητεί τα βήματά του, μετά τον αφανισμό μιας εποχής και ενός πολιτεύματος.
Οι «Πέρσες» του Δημήτρη Καραντζά –τις δύο ημέρες συγκέντρωσαν περί τις 14.000 θεατές– αποτελούν μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πρόταση, που δημιούργησε γόνιμο πεδίο συζήτησης για το ανέβασμα των έργων της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας.