Τρυφερή, συγκινητική, αστεία. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί να περιγράψει κανείς την παράσταση «Φιλιά, Οσκαρ», μια γλυκόπικρη ιστορία αγάπης και ενηλικίωσης που έχει ήδη συναρπάσει έναν μεγάλο αριθμό θεατών, στο Θέατρο Αθηνών.
Κεντρικός ήρωας, είναι ο δεκάχρονος Οσκαρ, ο οποίος ζει στο νοσοκομείο, καθώς πάσχει από μια βαριά μορφή λευχαιμίας. Μια μέρα, θα κρυφακούσει τον γιατρό και θα μάθει ότι δεν υπάρχει ελπίδα να θεραπευτεί, σε λίγες μέρες πρόκειται να πεθάνει. Η στεναχώρια του παιδιού είναι μεγάλη, ο χρόνος μοιάζει να παραμένει στάσιμος στα λίγα τετραγωνικά του δωματίου του νοσοκομείου. Ώσπου ο Οσκαρ γνωρίζει την κυρία Ροζ, μία από τις εθελόντριες που κρατούν συντροφιά στα άρρωστα παιδιά. Τότε, η καθημερινότητά του αλλάζει.
«Η ελπίδα και χαρά για τη ζωή, σε πρώτο πλάνο»
Ο Τσέζαρις Γκραουζίνις («Αντιγόνη», «Τρεις αδελφές» του Άντον Τσέχωφ, «Αγαμέμνων» κ.α.) διασκεύασε και σκηνοθέτησε τη νουβέλα του θεατρικού συγγραφέα Ερίκ – Εμανουέλ Σμιτ, επιλέγοντας για πρωταγωνιστή τον Θανάση Τσαλταμπάση. Τι ήταν εκείνο που γοήτευσε τον βραβευμένο ηθοποιό και τον έκανε να πει το «ναι» σε αυτήν την παραγωγή; «Με τον σκηνοθέτη, υπάρχει μία σχέση βαθιάς εκτίμησης. Πάντα βρισκόμαστε, ανταλλάσσουμε απόψεις και ιδέες μέχρι να καταλήξουμε σε κάτι που μας εμπνέει πολύ και τους δύο. Αυτό συνέβη με τον Οσκαρ», λέει ο ίδιος στην «Κ» και συμπληρώνει: «Η ιστορία δεν γίνεται να μην σε εντυπωσιάσει. Η ελπίδα και η χαρά για τη ζωή, βρίσκονται σε πρώτο πλάνο κι αυτό είναι που με κέντρισε περισσότερο σε αυτό το υπέροχο έργο».
Η κυρία Ροζ (Αγοραστή Αρβανίτη) θα φέρει μια αχτίδα αισιοδοξίας στη ζωή του απεγνωσμένου αγοριού, όταν θα του προτείνει ένα παιχνίδι: να θεωρήσει καθεμιά από τις μέρες που του απομένουν ως μια δεκαετία της ζωής του. Έτσι, κατά τη διάρκεια των τελευταίων του 11 ημερών ζει μια καθημερινότητα γεμάτη πρωτόγνωρα συναισθήματα και γεγονότα. Ερωτεύεται, απογοητεύεται, καβγαδίζει, συγχωρεί, αγκαλιάζει, προσεύχεται στον Θεό και του επικοινωνεί τις επιθυμίες του. Μια πλήρης ζωή για την οποία λίγο πριν κλείσει τα μάτια του, είναι ικανοποιημένος που βίωσε.
«Εκεί έρχεται η πάντα δημιουργική και αντισυμβατική σκέψη του Τσέζαρις, που ήθελε η Ροζ να είναι ένας άνθρωπος όπως όλοι, αλλά που από την αγάπη και την έγνοια για τον συνάνθρωπό της, εν προκειμένω τον Οσκαρ, αποκτά δυνάμεις και ικανότητες που ούτε η ίδια θα φανταζόταν», εξηγεί ο Τσαλταμπάσης, τονίζοντας ότι «ο ένας δίνει ζωή στον άλλον, είναι απόλυτα αμφίδρομη η σχέση».
Ανακαλύπτοντας τον Όσκαρ
Από το 1991 που συμμετέχει σε θεατρικά, τηλεοπτικά και κινηματογραφικά πρότζεκτ έως σήμερα, ο ηθοποιός έχει υποδυθεί πολλούς και διαφορετικούς ρόλους. Ποια ήταν η διαδικασία που ακολούθησε για να ενσαρκώσει αυτόν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα; «Η προεργασία που συμβαίνει μέχρι να φτάσει ένα έργο να γίνει παράσταση, είναι πάντα γοητευτική και δύσκολη ταυτόχρονα. Όταν όμως έχεις ένα τόσο δυνατό κείμενο και έναν τόσο ικανό σκηνοθέτη, όλα κυλάνε ομαλότερα», αναφέρει ο ίδιος. «Εκεί που κυρίως “έσκαψα”, ήταν στον μικρό Θανάση. Έπρεπε να ξαναδώ τον κόσμο με την αγνότητα και την απειρία ενός δεκάχρονου παιδιού χωρίς όμως να παύω να είμαι ένας άνδρας της ηλικίας μου».
Ο πρωταγωνιστής εξηγεί ότι ο τρόπος προσέγγισης του κειμένου, «έχει κάτι ποιητικό», ενώ το ζητούμενο ήταν o ήρωας να παρουσιαστεί ως «ο ενήλικας που ζωντανεύει την παιδικότητά του».
Το έργο του Σμιτ είναι διαχρονικό καθώς τα βασικά μηνύματα, με κυριότερο τη σημασία του να ζεις την κάθε στιγμή, είναι πιο επίκαιρα από ποτέ. «Εμείς απλώς αφήσαμε τη δημιουργικότητα μας και τη φαντασία μας πάνω σε ένα κείμενο που μας ενέπνευσε. Τα μηνύματα προκύπτουν», λέει ο Τσαλταμπάσης. «Ο τρόπος που αντιμετωπίζουν οι ήρωες την αντικειμενικά δύσκολη κατάσταση της αρρώστιας, χωρίς μιζέρια και παθητικότητα αλλά με φαντασία, με παιχνίδι, με φως και χιούμορ, αποτελεί το ύψιστο μήνυμα που στέλνει εν τέλει η παράστασή μας».
Ρωτάω τον ηθοποιό για το τι πιστεύει ότι έχει «κερδίσει» από τη συμμετοχή του στο «Φιλιά, Οσκαρ». «Νομίζω ότι ο συγκεκριμένος απολογισμός δε μπορεί να γίνει τώρα», απαντά. «Παρόλα αυτά, τα οφέλη είναι πολλά και σημαντικά. Φοβάμαι την αρρώστια και τον θάνατο, αλλά ήδη νομίζω ότι έχω περισσότερα όπλα να τα αντιμετωπίσω».
Τα επόμενα βήματα
Όσον αφορά σε επαγγελματικό επίπεδο, «πιστεύω ότι βάζω ακόμα ένα λιθαράκι στο να με εμπιστεύεται ο θεατής, να ξέρει ότι όταν έρθει να με δει στο θέατρο, θα είναι σχεδόν σίγουρος ότι θα περάσει όμορφα και θα δει κάτι καλό που θα του μείνει στην καρδιά για καιρό».
Όσο για τα επόμενα βήματά του, ο Τσαλταμπάσης αναφέρει ότι υπάρχουν συζητήσεις για θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση. «Προς το παρόν,όμως, ευχαριστιέμαι τον Οσκαρ μου».
Info
«Φιλιά, Οσκαρ»
Aπό 1η Μαρτίου στο Θέατρο Αθηνών κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή.
Βουκουρεστίου 8, Αθήνα